Για εκείνη την μέρα..
Που ήμασταν τόσο κοντά.
Στο επόμενο στενό θα σε συναντούσα.
Πριν μπεις στο λεοφωρειο για να φύγεις.
Για εκείνη την μέρα που δεν πήρα τα μάτια μου από πάνω σου
Μα δεν το κατάλαβες ποτέ.
Για εκείνη την μέρα που σε κρυφοκοίταζα όσο εσύ μιλούσες στο διπλανό τραπέζι.
Για εκείνη την μέρα που δεν με αναγνώρισες.
Για την μέρα που δεν σε πρόλαβα..
Ήμασταν τόσο κοντά
Ήλπιζα σε εκείνο το στενό
Που σε άφηνα τότε για να φύγεις
Και σε ξανά αφήνω τώρα
Από μακρυά
-σε εκείνο το λεοφωρείο-
Που δεν πρόλαβα.
Με εκείνο το τελευταίο φιλί
Με εκείνο το τελευταίο χάδι
Στο καλοκαιρινό παγκάκι με παρέα τον αδέσποτο σκύλο.
Με εκείνες τις βόλτες μας στα στενά.
Μη φυγεις,έλεγα..
Καθώς είχες ήδη βρει την θέση του λεοφωρείου για τον γυρισμό σου.
Ποιος να'ξερε ότι η φυγή σου θα ήταν οριστική..
Τα γέλια μας ήταν τόσο ηχηρά
Τώρα ο πόνος μου δυσβάσταχτος.
Δεν σε πρόλαβα.
Και ήμασταν τόσο κοντά..
VOCÊ ESTÁ LENDO
Οι φωνές της ψυχής
PoesiaΑνοίγω τα μάτια μου στο σκοτάδι και προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι. Είναι πρωί η βράδυ; Απόψε οι σκέψεις μου δε με άφησαν να κοιμηθώ. Φώναζαν Φώναζαν δυνατά. Αν έρθεις, μη ρωτήσεις αν είμαι καλά . Γιατί σήμερα προσπαθώ να ακουστώ Σημερα παίζω στ...
