Οι φωνές της ψυχής

Ανησυχία

Εχω μέρες να βγω από το σπίτι
Μην ανησυχείς
Θα γίνω σύντομα καλά.
Έχω μέρες να σου γράψω
-συγγνώμη-
Θα επανέλθω
Οι δρόμοι άδειοι.
Μιλώ για εσένα
Και τους φόβους μου.
Για αυτά τα όνειρα,
Που ραγιζουν στιγμιαία
Και τον κόσμο που θέλω να φτιάξω από εσένα
Νοσηρή μελαγχολία!
Εξακολουθείς να υπάρχεις απλωμένος
Στο παρελθόν
Που απελπισμένα αποφεύγω
Ενώ μου χτυπά την πόρτα, υστερικά
Εμφανίσου.
Να δω ότι υπάρχεις
Η ζωή μας μια μικρή σκηνή
Από την αγαπημένη μου ταινία
Από εκείνη την σκηνή που πατήσα το στοπ
Γιατι μου θύμισε εμάς
Βλέποντας την χιλιάδες φορές
Ωσπου με έπαιρνε ο ύπνος
Και με αγκάλιαζε η μοναξιά.
Τώρα πάλι κρύβεται.
Έρχεται τα βράδια
Όταν η λύπη απελπισμένα φωνάζει
Τ'ονομά σου
Ψυχή με ψυχή
Σώμα με σώμα
Περπατάω σε μυστήριες υπάρξεις
Χωρίς σκοπό
Μην ανησυχείς..