Σχεδόν σε αποχαιρετώ.
Το σώμα μου βαρύ.
Τα δάκρυα μου με δροσίζουν ξανά
Κολλημένα τώρα πια,πάνω στα μάγουλα μου.
Ο κρύος ιδρώτας λούζει όλο μου το σώμα..
Οι χτυποι της καρδιάς μου δυναμώνουν.
Ξεφυλλίζω όσα έχω γράψει για εσένα
Και τα πετάω!
Τωρα πια,με την πιο δυνατή μου ανάσα
Δεν έμεινε τίποτα στο ξύλινο συρτάρι μου.
Αν δεις ποτέ τα πεταμένα μου χαρτιά,
Θα σου εκμυστηρευτώ πως σε ξέρω καλύτερα από τον καθένα
Τώρα αναλώνομαι,
με τα νέα μου τετράδια
Από εκεί που σε βρήκα.
Από εκεί που σε έχασα την ίδια στιγμή.
Διωχνω τα πάντα από πάνω μου,βάζοντας μια τελεία.
Μία τελεία που πάντα θα μείνει εκεί
Και σε αποχαιρετώ.
YOU ARE READING
Οι φωνές της ψυχής
PoetryΑνοίγω τα μάτια μου στο σκοτάδι και προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι. Είναι πρωί η βράδυ; Απόψε οι σκέψεις μου δε με άφησαν να κοιμηθώ. Φώναζαν Φώναζαν δυνατά. Αν έρθεις, μη ρωτήσεις αν είμαι καλά . Γιατί σήμερα προσπαθώ να ακουστώ Σημερα παίζω στ...
