Η προσμονή

197 26 7
                                    

Η απουσία σου με θλίβει.

Ο κρύος αέρας μπαίνει στο δωμάτιο μου παγώνοντας όλο μου το σώμα.
Μένω αταραχη.
Και κρυώνω.

Σέρνομαι από εκείνη την ελπίδα μη τυχόν και γυρίσεις
Εστιάζω το βλέμμα μου στο παράθυρο και περιμένω..

Περιμένω το ξαφνικό
Το απρόσμενο

Σκοντάφτω συνέχεια.
Σχεδόν ξέχασα τον τρόπο που μιλάς
Σχεδόν έχω ξεχάσει το όνομα σου
Και τον αριθμό του κινητού σου.

Απέτυχα.

Βρέχει.
Φυλάγομαι από την ομπρέλα που μου χάρισες
-τότε-

Θα βουρκώσω πάλι
Μα ποτέ δεν θα το καταλάβεις
Είναι νύχτα.
Σκοτάδι..

Απέτυχα!
Ακόμη μια φορά. .

Οι φωνές της ψυχήςHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin