Bir sonbahar günüydü ağaçlardaki yapraklar her gün birer birer eksilirken
Hünkar pencereden dışarıya bakiyordu aklı mazilere dalmıştı, ve gözlerinden yavaşça gözyaşları akmaya başladi...
Artık yaşama sebebi sadece Oğlu ve Torunlariydi, kim bile bilirdi ki o gün 20 yıl sonra Sevdiği adamla karşılaşacağını..Saniye: Hanımım hadi sofra hazır buyrun
Hünkar: Tamam kizim geliyorum şimdi.
Hünkar gözyaşlarını silip hemen aşariya indi yüzünde kocaman bir gülümsemeyle sofraya oturdu.
D; Anne hayırdır ağladin mi sen?
H; Yoo oğlum ne ağlaması gözüme birşey kaçtı sadece
D; Bana pek öyle gelmedi ama mağdem öyle diyorsun öyle olsun bakalim.
H; Bugün Annemi de alip klübe gitmeyi düşünüyorum, hem onada biraz değişiklik olur.
D; iyi düşünmüşsün Anne gidin
H; Ayy giderken hapti paşayi da alalim oda gelsin, ayip olmasiinn
H; Tamam Annecim onuda alırız merak etme sen.
Herkesin o anda yüzünde bir gülümseme vardı Hünkar annesine kocaman sarilip öptü
1 saat sonra Hünkar hazırlanmaya başladi parfümünü sıkıp derin bi nefes alarak aşariya indi
H; Kizim saniye Annem hazir mi?
S; Evet hanimim geliyoruz
H; ben daha rujumu sürücektim rujumu sürdürmediniz bana
H; Hadi anne hadi.
S; Kendinize dikkat edin Hanimim görüşürüz
H; Sağol kizim sende.
Arabaya bindiklerinde Hünkar'ın kalbine bir sanci geldi, elini kalbinin üstüne koyup nekadar hızlı çarptığını hiss edebiliyordu.
Klübe geldiklerinde o sanci hala devam ediyordu, içine bi uhte düştü arabadan yavaşça inip Raci'ye Annesinin içeriye götürmesini rica etti.
R; iyi misiniz Hanımim?
H; iyiyim çocuğum sen Annemi içeriye götür bende bi elimi yüzümü yıkayıp hemen gelicem.
R; Tamam hanimim hemen.
Hünkar çeşmenin yanina yavaşça ilerledi yüzü bembeyaz olmuştu.. Su içip elini yüzünü yıkarken, arkadan bi araba geldi, havadaki kuşlarin hepsi birer birer bağırarak uçmaya başladı, Yıllar sonra Adanaya dönen Fekeli o gün Hünkari'n orada olduğunu tahmin etmiyordu.. Üstünde siyah bir kürk ile siyah bir şapka vardı, içeriye doğru ilerlerken cebinden bir küçük not düştü. Arkadan gelen Hünkar bu notun düştüğünü fark ederek arkasından hizlica koşmaya başladı hiç tahmin etmediği bir kişiyle karşılaşacağını henüz farkinda değildi..
H; Beyfendi durun bi dk notunuzu düşürdünüz diyerek bu sesi duyunca donup kalan Fekeli yavaşça arkasını döndü, Hünkar Fekeliyi görünce kalbinin atışı daha da çok atmaya başladı, elindeki notun üzerine göz yaşı düştü ve Fekeli yutkunarak Hünkarin ismini söyledi o anda Hünkar elindeki notu yere saldi, ikiside birbirine hasretle bakarak gözlerinden yaşlar gelmeye başladı
işte o gün Herşeyin yeniden başladığı gündü..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay ve Gece 🌙
FanfictionHiç kadere inandınız mı? Veya kadere inanmak aptal olduğunu mu düşünüyorsunuz? Unutmayın ki "Kalbin atışı, kaderin sesidir"