Ve Fekeli kendine hakim olamayip Hünkarın dudagına yapışır.. Elleriyle Hünkar Fekeliyi her nekadar ittse de Fekeli buna fırsat vermez ve Hünkari belinden tutup daha çok kendine çeker,
Artık pes edip kendini Fekelinin kollarına bırakır Hünkar, dakikalarca öpüşmeye başlarlar... 40 Yılın özlemin ve ateşiyle birbirlerinden kopamazlar, ve Fekeli Hünkari kapıya yaslayıp gömleğini çıkarmaya başlar aynı şekilde Hünkarda onun.. En sonunda Fekeli Hünkari kucaklayıp yatağa yatırıp boyunlarını öpmeye başlar, Hünkar kendisini fazlasıyla kaptırır ve o gece birbirlerine ait olurlar..
Ertesi Gün;
Yağmur artık dinmiişti dışarıda yağmurlu geçen gecenin ardından "güneş" vardı, kuşların hepsi birer bireeer cıvıldarkeen bi yandan Fekeli sabah kahvaltısı için masayı hazırlıyodu, ağzı kulaklarına kadar giden Fekeli bi anda telaşa girir.
F; Ahh ne eksik nee eksikk?
(yerinde tatli bi sevinçle ziplar) -Heh sahii evet çiçekler, ah be oğlum Fekeli az daha unutuyordun görüyor musun (kendi kendine konuşur) Neyse şu karşiya koşup bi bakayım hemen (koşarak çiçek toplamaya gider)Diğer yandan uyanan Hünkar baş ucunda bir not görür, notta şu şekilde yazar;
"Seninle uyanmak hayata yeniden doğmak gibiydi, megersem ben şimdiye kadar karanlıktaymışım.. Işığı da seninle buldum aydınlığıda, Günaydın bugünüm yarınım geleceğim"
(Hünkar tebessüm ederek yataktan kalkar)
Üzerine hemen geceden kalma Fekelinin gömlegini alır, üzerine geçirir düğmeleri ilikler ve mutlulukla aşağıya iner..Karşılaştığı manzarayı görünce adeta büyülenir, yerden bir gül alir
(onu koklar) gözlerini kapatınca aklina dün gece gelir. Içinde kelebekler uçuşan Hünkar henüz hiçbirşeyin farkında değildir..-Arkadan gelen Fekeli, Hünkar'ı belinden sarılarak yanağını öper ve yavaşça fısıldar;
F; Her yere kokunu vermişsin, bak kuşlar nasildaa civildiyor (Hünkar arkasını döner)
H; Herşey çok güzel olmuş bu masalar yerlerdeki güller busabahki not.. Gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum..
F; Okudun mu bu sabahki notu?
(Hünkara daha çok yaklaşır)
H; Evet okudum, galiba uyandığım en güzel sabah bu olsa gerek (sırıtarak yere bakar)
F; ilk ve son olmasin ozaman, benim için hava hoş (Hünkarın konuşmasına bile izin vermez ve dudagindan öper)
H; Şey artık kahvaltiyi mi yapsak aceba malum benim artık gitmem lazim evden merak etmişlerdir, aramaya başlamadan gitmem en iyisi. (Fekeliyi elinden tutar ve masaya otururlar)
F; Ben bırakırım seni evine
H; Olmaz bi gören olur, ben kendim giderim
F; Ne yani seni yalnız mi salacam buradan yok daha neler, görürlerse de görsünler 40 yıllık sevdamsin nolmuş yani?
Hünkar ekmeyi koparıp kendi elliyle Fekeliye verir (Agzinda lokma olur ve konuşamaz)
H; Şştt bak agzinda lokma varken konuşulmaz (kahkaha atar)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay ve Gece 🌙
FanfictionHiç kadere inandınız mı? Veya kadere inanmak aptal olduğunu mu düşünüyorsunuz? Unutmayın ki "Kalbin atışı, kaderin sesidir"