İhanetin Bedeli:Karamel

5.Bölüm

Hepinize merhaba yeni bölüme hoş geldiniz bölüm sonunda görüşürüz..

Telefonu kapattıktan sonra kafamı geriye atıp düşünmeye başladım. Düşüncelerim beynimin içine ediyordu.Yağız'ın Elda'ya yaptıklarını aklım almıyordu.O kadar cani olamazdı. masum bir bebeği bile bile
ölüme terk edemezdi. Hiç mi düşünemedi Elda'ya zarar verirken bir ucunun bebeğe dokunabileceğini
benim gibi Elda'nın hayatını da mahvetmişti Hayvan herif. Saate baktığımda oldukça geciktiğimi fark ettim.Hazırlanıp şirketten çıktım.

Eve vardığımda hemen duşa girdim.
Ilık su vücudumdan akarken  yavaş yavaş rahatlamaya başlamıştım.Zihnim yavaş yavaş toparlanmaya başlamıştı.Kapı çalıyordu.Büyük bir ihtimalle Jason gelmişti.Kapıyı açtığımda hiç yabancısı olmadığım mavi gözlerle karşılaşınca dudaklarımda bir tebessüm oluşmuştu."hoşgeldin Jay" Jason göz devirip cevap verdi."Hoşbuldum ama bana bir daha Jay deme" "iyi iyi tamam geç içeri" Jason kapıdan içeri girince gözlerimi ayakkabılarına diktim.tamam altı yıl Londra'da kalmış olabilirim ama hala daha Türk genlerimi kaybetmiş değildim. Jason bana ne var der gibi bakınca cevap verdim"ayakkabıları çıkart ayakkabıları" "üfff tamam...anlamıyorum senin bu ayakkabı takıntını ne var yani ayakkabılarla girsem" kaşlarımı çattım."çıkart lan işte dellendirme beni" "tamam abi çıkartırım"gözlerimi devirdim.

"çok boş konuşuyorsun Black hadi anlatıcaklarım var sana"Jason ayakkabılarını çıkartıp koltuğua oturunca karşısına oturup konuşmaya başladım"şimdi Elda'yı kısa süreli olarak gözden çıkarmalıyım önceliğim Yağız ve Arden olmalı ya-"Jason sözümü kesip tahmin ettiğim soruyu sordu"Arden ne alaka ya?" "şöyleki hani o gece bana tokat atan abiciğim var ya işte o tokatın bedeli olarak hayatının gerçeğini tokat gibi yüzüne vurucam."
"yoksa?" " evet Londra'da elde etmiş olduğum gerçeklerin sadece bir kısmın açıklayacağım ama şuan değil daha vakti var. Yağız'a gelince onu bir şekilde halledicem dediğim gibi onu affedicem hiç bir şey yokmuş hibi davranıcam " Jason bıkkın bir nefes verdi "sen çok tehlikeli bir kızsın... bazen ben bile senden korkuyorum
senin var ya çocuğun olsa senin kopyan olur " " nasıl yani" "birincisi kindar,ikincisi intikamcı ve son olarak çok güzel" diyen Jason'a güldüm."iyi bu güzel kızdan uzak dur o zaman" Jason cevap vermedi son bir kaç aydır geri döneceğimi bildiğinden olsa gerek davranışları çok değişmişti. onunla altı yılımı geçirdim.

Bana aşık olamazdı değil mi? tamam çok yakışıklıydı. gayet ilgi çekiciydi.ama ne bilim onunla konuşurken garip hissetmiyordum.Yağız'la sevgiliyken ondan hep utanırdım böyle anlardım onu sevdiğimi...ama tabiiki bu onu sevdiğimi göstermezdi.zaten o zamanlar gayet saf ve masumdum normaldi böyle bir duyguyu aşk zannetmem.ama zamanla anladım aşkın bu olmadığını yani kısacası sevmeyi ve aşık olmayı bilmiyordum.düşüncelerimle savaş verirken çalan telefonla irkilmiştim.telefon ekranına bakınca gördüğüm isimle "iti an çomağı hazırla diye mırıldanınca Jason bu halime bakıp gülmüştü ne vardı gülücek zalım oğlu gülünce çok yakışıklı oluyordu.Telefonu açınca eskiden aşık olunası diye düşündüğüm ama şu an tiksindiğim sesi işittim.

"Ahsen nasılsın?" "sana-iyiyim sen ?"dedim ses tonumu ve kelimemi değiştirerek.ona neydi yani nasıl olduğum piç yaa."eğer bu aralar müsaitsen bir şeyler yapalım...yanlış anlamazsan tabii" söylediği şeye göz devirmiştim.Jason bana bakıp sakin ol dercesine gözlerini kapattı"bilmem olur...galiba da nasıl gidiyor bir şey bulabildin mi?" "Malesef adamlar hayalet gibi hiç bir açıkları yok" "anladım o zaman yarın ayrıntıları konuşuruz " "olur görüşürüz" dediğinde telefonu suratına kapatmıştım.telefonumu kahve sehpasına koyarken gözlerim bileğima çarptı.aklıma o günden kareler gelince gözlerimi yumdum.Jason ne olduğunu anlamıştı."Ahsen sana bir şey sorucam ama kızma" "iyi sor da kızacağımı biliyorsan neyine kızmazsan söylicem diyosun... neyse"
"Ailenle ne zaman yüzleşiceksin "
"bir ailem olmadığına göre hiç bir zaman "deyip ayağa kalktım.