Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakura 🌸
"Tao, şu çocuk beni deli ediyor." diye mırıldandım sinirle. Tao ise bana kısa bir bakış atıp göz devirdi, neden göz devirmişti ki? Bar taburelerinin birisinde oturuyordum, bugün garip bir şekilde mekân kalabalık değildi bu yüzden oturuyordum.
Karşı tarafta oturan bir kaç arkadaş grubu ful erkekden oluşuyordu ve bu kocaman mekânda kız kalmamış gibi gözlerini bana dikmişlerdi. Aşırı sinirlenmiştim, Tao’ya rahatsız olduğumu söylediğim hâlde bir şey olmaz diyerek beni geçiştirmeyi tercih etmişti ve bu yüzden ona da sinirlenmiştim. Ne çıkacağı belli değildi, bakışlarından rahatsız olmuştum.
İç çekerek bakışlarımı etrafta gezdirmeye başladığımda Tao, "Ya Sakura, bir şey olursa ben yapacaklarımı bilirim. Şimdi boş ver ve rahatına bak."
Bir şey demeyerek onu kafamla onayladığım sırada belden bağlamalı olan önlüğümün cebinde asla susmayan telefonum çalmaya başladı. Göz devirerek kafamı bar masasına yasladığımda sanki hiç haberim yokmuş gibi, "Telefonun çalıyor." demişti Tao.
Kafamı kaldırarak cebimden telefonumu çıkardım ve kimin aradığına baktım, bilinmeyen numaraydı. Tabi ki de açmayacaktım.
Elimdeki telefon sustuğunda telefonu cebime koyacağım sırada gelen mesaj sesi ile merakla telefonu yeniden açtım.
Bilinmeyen: Neden telefonlarımıaçmıyorsun anneciğim?
Sakura: Ne saçmalıyorsun sen?
Telefona çatık kaşlarım ile bakarken Tao'nun bana seslenmesi ile telefonu sessize alarak cebime geri yerleştirdim.
Bakışlarından rahatsız olduğum grup sipariş istemişti ve Tao bana onların siparişini götürmemi istiyordu. İtiraz etmek için dudaklarımı araladığım sırada mahcup bakışlarını görmüştüm, ses etmeden elindeki tepsiyi aldım ve derin bir nefes alarak o masaya doğru ilerlemeye başladım.
Ses etmeden elimdeki tepsideki bardakları masaya koyarken o gruptan birisinin koluma dokunması ile aniden kolumu geri çekerek koluma dokunan çocuğun yüzüne baktım. Bana masum bir insanmış gibi bakarken, "Sakin ol." dedi. Kaşlarımı çatarak, "Siz bana istediğiniz gibi dokunurken sakin olmamı mı bekliyorsunuz?" diye sordum.
Onun yanındaki çocuk sırıtıp ayağa kalktığında masadaki boş tepsiyi elime alarak eğildim ve geriye dönerek yürümeye başladım. Tam ikinci adımı attığımda koluma sarılan elle bakışlarımı hızla kolumu tutan çocuğa çevirdim. Az önce ki ayağa kalkan çocuk sırıtarak bana bakıyordu, onun arkasında ise koluma dokunan çocuk koltukta oturmuş dikkatle beni izliyordu.
"Kolumu bırakır mısınız?" dedim sakin olmaya çalışarak. Hâlâ saygı eklerini getirerek konuşmaya çalışıyordum. Eğer ki kolumu bırakmazsa -pek de bırakmayı düşünmüyor gibiydi- saygı eklerini boş vererek küfür edecektim.
