Karanlığın Yükselişi [LORD VOLDEMORT]

10

Tom'un Gaunt ailesini bulması kolay olmamıştı. En sonunda Abraxas'a safkan bir aileyi aradığını ve yerini bilmek istediğine dair bir mektup yazdı. Slytherin'de onun döneminde okuyan herkes onun etrafında pervane idi. Onlara bir şey yaptırmak için söylemesi yeterdi. Tom'un neler yapabileciğinin en iyi farkında olan onlardı ve Tom Riddle'a yardım ederek aralarında bir çıkar ilişkisi kuruyorlardı. Böylece onlarda Tom'dan bir şey rica etme hakkına sahip oluyorlardı. Abraxas Malfoy ise okula başladığı ilk günden beri onun gücüne saygı duyardı ve onun her isteğini yerine getirmek için bir saniye bile düşünmezdi. Aileyi bulur bulmaz bir mektup yollayacağına dair mektup göndermişti hemen. Tom'un neler yaptığını merak ediyor ama sormaya çekiniyordu. Tom pek planlarını başkasına anlatan bir tip değildi.

Abraxas'ın başka bir mektup göndermesi iki hafta sürmüştü. Gaunt ailesinin yaşayan tek üyesi Morfin Gaunt, Little Hangleton adında bir kasabada yaşıyordu. Tom hemen Little Hangleton adındaki kasabaya cisimlendi. Hayatında uzun zaman sonra ilk kez gerilerek kapıyı çaldı. Kapıyı ona orta yaşlı bir adam açtı.

"Riddle?" dedi kapıyı açan adam hayretle. Tom onu tanımasına şaşırdı ama sonra onu hiç görmediği için onu tanımış olmasının imkansız olacağını fark etti. Onu birine benzetmişti. Onunla aynı isimde olan birine.

"Hayır sen Riddle değilsin. O tepedeki malikanesinden dışarı adımını atmayalı seneler oluyor. Artık bu kadar genç görünüyor olamaz."

"Benim adım Tom Riddle. Annemin adı ise Merope. Sizin kız kardeşiniz."

Tom'un kendini tanıtmasıyla adamın yüz ifadesi sertleşmişti.

"O sürtük benim kız kardeşim değil. Ne o ne de sen benim hiç bir şeyim değilsiniz. O lanet olası, ailenin yüz karasıydı. Gitti dünya da başka adam kalamamış gibi bir mugglela evlendi. Salazar Slytherin'in soyundan gelen birine yakışmayacak hareketlerde bulundu. Bir de çocuk peydahlamış." dedi tiksinti ile Tom'a bakarak.

Tom bir kahkaha attı. Ne bekliyordu ki canım yeğenim diye boynuna sarılmasını mı? Hogwarts'ta geçirdiği yedi yıl boyunca safkan ailelerin muggle doğumlulara karşı tutumuna bizzat şahit olmuştu. Aptal safkanlar Slytherin'in muggle düşmanlığını zaman içerisinde yanlış yorumlayıp muggle doğumlulardan bile nefret etmeye başlamışlardı. Babası bir muggle olan onun, aptal dayısı tarafından kabul edilmesi imkansızdı. Adam Tom'un çılgın kahkahası karşılığında genç çocuğun delirmiş olduğunu düşündü.

"Şu haline bak. Acınasısın." dedi Tom ona. "Salazar Slytherin'in soyundan gelen biri böyle bir yerde mi yaşamalı? Şu eve bak. Bir barakadan farkı yok. Bütün ünlü safkan aileler Salazar Slytherin'e hayranken etrafında dört dönerdi. Tüm safkanlardan daha ünlü ve daha güçlü olabilirdin ama sen beş parasız sefil bir hayat sürdüğün gibi gururunda yok. Karşılarında çatal dilini konuşarak herkese Slytherin'in soyundan geldiğini kanıtlayabilirdin."

"Kapa çeneni. Kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değilim."

Tom küçümsercesine dayısına baktı. Bazen sözler en etkili işkence lanetinden bile daha fazla can yakardı. Sevgili dayısının gururunu kırdığının farkındaydı.

"Seninle sonra hesaplaşacağım. Önce görmem gereken başka biri var." dedi. Bir hışımla arkasına döndüğünde cüppesinin etekleri havalanmıştı.

Morfin Gaunt ile sonra hesaplaşacaktı. Öz kız kardeşi acılar içerisinde bir yetimhanede tek başına doğum yaparken kız kardeşine sahip çıkmayan bu adam için oldukça afilli bir ölüm düşünecekti ama şimdi Tom Riddle ile yüzleşmeliydi. Adamın konuşmalarının başında bahsettiği tepedeki malikaneye ilerledi. Kapıda asılı olan Riddle tabelasını okuduğunda doğru yerde olduğunu anladı. Sonunda yıllarca aradığı akrabalarını bulmuştu. İçinde tarif etmesi zor bir duygu vardı. Gaunt evinin önündeyken böyle hissetmemişti. Sanırım bunun sebebi yıllarca pencere kenarlarında babasının gelip onu almasını bekleyen çocukluk hatıralarıydı. Belki de babası da onu aramış ama bulamamıştı. Ama en başta annesiyle neden ayrı düşmüştü ki zaten? Onlar evlenmişlerdi değil mi? Annesi safkan öğretilerine karşı gelip babasıyla evlenecek kadar çok sevmişti onu.