Burn Seven Times For Love / Yoonmin (ara verildi)

Bölüm 7

Yoongi'nin Anlatımı:

Önüme kanıt amaçlı sunulan görüntüler bile gözlerimin dolması için yeterli bir sebepti. Anılarımızı buradan izleyeceğimi düşünmezdim sevgilim, gülüşüne gök yüzüne yansımış bir şekilde bakacağımı hiç düşünmezdim. Yaşarken her gök yüzüne bakışımda, yıldızları izleyişimde yüzün gelirdi aklıma, şimdi öldüm yine yüzün var gök yüzünde. Büyük bir ironi değil mi bu, hayatın bize sunduğu her şey ironi değil mi zaten?

Ne kadar ağlarsam ağlayayım göz yaşlarım içinde bulunduğum cehennem ateşini söndürmeye yetebilir mi? Ruhumu dindirebilir mi, sana ulaşmama yardım edebilir mi?

Yolun sonu burası, çaresizliğimin başlangıcı, çekeceğim cezaların henüz birincisi. Hissediyorum, ilk defa hissetmek istemiyorum ama, duygularım alınsın istiyorum, alınsın ki daha katlanılabilir olsun acım. Alınsın ki vicdanım bir saniyeliğine sussun.

Tüm vücudum titrese de korkum beni bekleyen bu ateşten değil. Cezalar önemli değil gözümde. Tek zayıflığım yalnızca sensin, tek gücüm sensin, tek cezam da sensin Jimin. Sen yoksun ya yanımda sevgilim, benim için bundan daha büyük bir ceza yok, cehennemin en alt tabakası dahi bu denli yakmaz canımı.

Önceden en ufak acımda bile hisseder, hemen yanımda oluverirdin. Şimdi kalbim acıyla yanıp kavruluyor, canım hiç olmadığı kadar çok yanıyor ama sen yanımda değilsin.

Hissettiğini biliyorum, canımın acısını hep hissederdin, yine hissediyorsun ama çok uzak burası, gelemiyorsun sevgilim, istesen de gelemiyorsun. Bizim aramızda hep zorluklar ve mesafeler vardı, alışkındık özleme, yan yana dursak dahi hasretimizden yanıp tutuşmaya ama bu sefer ki mesafe çok daha fazla değil mi sevgilim?

Aşılabilir mi? Yine aşabilir miyiz?

Şu anda nasılsın bilmiyorum, kendine yapabileceklerin korkutuyor beni, bir kez daha titriyorum. Beni soracak olursan üşüyorum Jimin, cehennemin sıcağında kavrulsam dahi sen yoksun ya üşüyorum sevgilim.

Acımasızlar burada, tüm gerçekler çok acımasızca yüzüme çarpıyor, ağır geliyor ruhuma daha ilk sorguda yorgun düştüm, toparlanamıyorum.

"Sanığın tacize uğraması ergenlik çağında bir kıza acımasızca hakaret etmesini gerektirmez. Bu hakaretler bir cana mal olmuştur, sanığın cezasını alması konusunda mahkememiz hala ısrarcıdır."

Mahkemeden gelen sesle nerede olduğumu tekrardan idrak edebilmiştim, kanıtlarım yeterli bulunamamıştı.

Senden af dilersem bana çok kızar mısın? Affet beni Jimin, sevgilin daha önüne çıkan ilk engelde tökezledi. Ne yapacağımı bilemiyorum, geçmişimi nasıl değiştirebileceğimi, ileride hangi günahlarımdan sorgulanacağımı? Aciz bir adamım ben sevgilim, hatalarım oldu benim de, her insan gibi ben de bilemedim, saf halimle kalamadım. Bu şekilde söz vermemiştim sana, daha dün beni bırakma diye yalvarırken seni bırakan taraf ben oldum, affet beni.

Aciz vücudum etrafını kara bulut misali saran umutsuzluk ve endişe duygusuyla yaprak misali titrerken, benim aksime Jackson ve Bambam oldukça rahat görünüyorlardı. Sanki bu duruma daha önceden hazırlanmış gibiydi tavırları, akıllarında bir savunma var gibiydi. Umutsuzluğun içerisinde umut olmuşlardı bana.

Jackson öne çıkarak tüm öz güveniyle konuşmaya başladı. Anlat dedim içimden, ne denli yaşamak istediğimi anlat, ardımda bıraktıklarımı anlat, ben kendimi savunamam belki ama sen beni savun, vicdanımın sesi ol.

"Henüz savunmamıza tam anlamıyla başlamadık efendim. Evet, sanığım sizin de dediğiniz gibi bir kıza hakarette bulunmuştur ama siz olaylara çok yüzeysel bir bakış açısıyla bakıyorsunuz. İzninizle olayın derinine inmek isterim."