Merhaba.Benim Adım Nazlı Gümüş 19 yaşındayım,varlıklı bir aileden geliyorum.Ama asla o kendini beğenmiş kızlardan değilim.Belkide bende öyle olucaktım kendini beğenmiş ama ben farklıyım ben aileme göre çok farklıyım.
Farklı olmamın yanı hep hastalıklarla savaştım ve bu beni güçlü yaptı.
Bünyem çok fazla hastalıkla savaştı yorgun düştü,yorgun düştük.
Ben kendimi daha hiç tam sağlıklı göremedim.Her bitti sandığım tekrardan geldi.
Hep dedim iyi olacağım bundan sonraki hayatımda hastalıktan uzak olacağım birdaha o hastalık kapıma dayansa bile o kapı açılmayacak.dedim.
Ama öyle olmadı işte kapıyı kapattım bitti dedim.Pencereden girdi bir şekilde tekrardan geldi.
Naparsam yapayım hiç gitmedi benden...vücudumun farklı farklı yerlerinde belirdi.Biliyormusun ben nerdeyse kolumdan oluyordum o hastalık yüzüne.Asla ismini ağzıma almak istemiyorum onun için ona o hastalık diyorum.
Hayatım hep bir tüpten nefes alarakmı geçicekti yada ilaçsız nefes alamayacakmıydım.Bu düşünce beni üzüyor.Normal insanlar gibi gezmek,arkadaşlarımla takılmak,koşa bilmek hatta onlar gibi rahat bir nefes alabilmek istiyorum...
Sadece istemekle kalıyor işte ne kadarda istesem olmuyor olmasını ne kadar çok istiyorum bilemessiniz...
Ben bir kanser hastasıyım sağlıklı doğdum ama sağlıklı yaşayamadım hiç.
Şimdi biraz olsun iyiyim ama asla umutlanmıyorum eminimki yakında tekrardan vücudumu ele geçirecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Umutsuz Gece
General FictionKanser bir kız.Hayatını hiç sağlıklı yaşayayamayan bir beden. Umutsuzlukla dolu bir hikaye. ~ Onun gibi olan bir beden daha sonra. O bu hikayeye umut verdi. Ikisininde bedeni hastaydı belki ama ruhları tertemizdi, tek bir kusur bulamazdınız arasanız...
