3.Bölüm~Alışkanlık

44 4 0
                                    

Zehra abla'nın yüzünü tamamlamıştık.
"Aaa bakmayacağım ben!"dedi Kerem gözlerini kapatarak.
"Noldu Kerem?"dedim soran gözlerle.
"Ee abla ne olacak Zehra ablanın kıyafetleri yokk."dedi.Büyük bir kahkaha patlattım.Haklıydı Zehra ablanın kıyafetleri yoktu.
"Aa evet Kerem nasıl da unuttuk ya!?"
"Ee abla nasıl giydireceğiz.Zehra Abla eşyalarını almamıza hayatta izin vermez."

"Hmm...izin alacağımızı kim söylemiş Kerem."dedim muzurca birbirimize bakıp sinsice mutfağa geçtik.Zehra abla mutfakta yemek yapıyordu.
"Aa çocuklar nereye gidiyorsunuz.Yaptınız mı kardan adamı?"
"Eee...şey evet yapıyoruz Zehra Abla sadece kerem'in kardan adamı için yukarıdan onun atkısını alacağız."
Affet beni Zehra abla yalan söylemek zorundaydım.
Birşeyler diyecekti ki biz gülerek yukarı çıkmaya başladık.Arkamızdan konuştu.
"Bunlar yine birşeyler karıştıyorlar,hadi hayırlısı!"
Biz hala sırıtarak yukarı çıkıyorduk.
Zehra ablanın odasının önünde durunca,yüzümüzdeki sırıtma dahada büyüdü.
Yavaşça içeri girip etrafa bakındık.Zehra abla kapalıydı ve bizim kardan adamımız açık hemen bir saç örtüsü alacaktık.
"Abla Zehra ablanın örtüleri nerede?"
"Bilmiyorum Kerem bak oralara."
Etraftan kıyafet seçerken.Kerem seslendi.
"Abla ben birşey buldum ama bunee?!"dedi şaşkın bir yüzle elinde Zehra ablanın sütyeni vardı.
Biranda gülmeye başlamıştım.Nereden bulmuştu onu.
Oo  Zehra ablada zevkliymiş valla dantelli dantelli lacivert sütyen.
"Kerem o şey..."Ne diyecektim şimdi?
Kerem o Zehra ablanın sütyeni memeleri sarkmasın diye kullanıyor.
Hatta bende de var bir ara gösteririm.Hayır tabikide bunu ona söyleyemem söylersem çocuk neye uğradığını şaşırırdı.
"Kerem o saç örtüsünün içine taktığı birşey olmalı.Koy yerine."

"AA! Abla ozaman biz bunu saç örtüsünün altına takarız!"dedi heyecanla.Ciddi misin Kerem ya!?
"Yok yok gerek yok sadece örtü takalım."
"Abla hadi ama nolucak.Zaten gözükmeyecek."
Evet gözükmeyecekti ve ben ne dersem diyeyim onu alacaktı yanii zatenn gözükmeyecek alsak birşey olmaz heralde...
Gülerek bir kaç eşya alıp içimize sakladık koşarak aşağı indik.

"Şimdi ilk başta atkısını takalım."
Elimi uzatıp
"Atkı."dedim Kerem elime atkı uzattı sonra belinin altına bir çarşaf bağladık.Sıra gelmişti saçına.
"Abla şimdi sen al şeyi tak kafasına sonra örtüyü takalım."
Aslında evde Zehra abla ve bizden başka kimse yoktu.Diyorum ki acaba sütyeni gerçek yerinemi taksak ha Bence güzel bir fikir.Kendi kendime sırıtıp elimdeki sütyeni kardan adam Zehra ablanın olmayan göğüslerine taktım.Kerem ağzı açık bakıyordu şaşkın gözlerle.
"Abla naptın sen?"
"Kerem Aslında bu elimdekinin yeri burası."
"Ne!?Ama hani saç içindi."
"Iı.....şey...demekki saç için değilmiş."
Dedim mahçup bir şekilde sırıtarak.
"Abla çıkaralım Zehra abla bizi öldürür."
"Ya Kerem ne var biraz eğleneceğiz işte."
"Sonu kötü bitecek biliyorsun demi abla."
"Sanırım....Yok ya  sonu kötü bitmez kızamaz bize Zehra abla demi?"kendi kendimizi ikna etmeye çalışarak.
"Umarım abla."dedi Kerem acaba çıkarsamıydım.Zehra abla çok kızmaz inşallah ama çok seksi bir kardan adam olmuştu, bu Zehra ablaya benzemiyordu ondan kızmaz her halde.
"Ama Kerem çok güzel olmadı mıı?"
Sonra Kerem Zehra ablanın kızma ihtimalini bir kenara atıp kardan adama bakmaya başladı.Sonra büyük bir kahkaha attı.
"Abla ne kadarda komik olmuş.Zehra abla bunu gördüğü zaman bize trip atacak."dedi gülerek.
"Bencede!"
Sadece gülüyorduk.Kendimizi kara attık yerde gülmekten ölecektik.Daha önce hiç bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum...

Bu kardan adam bizi yormuştu,gülmekte...o yüzden sadece Zehra ablayı yaptık.Kendimizi yapmadık.Zaten Zehra ablanın yanına kendimizi yapsak bile sönük kalırdık bizi görmezlerdi Zehra ablanın seksiliği karşısında bize pekte gerek yoktu.

Evet tekrardan yatağıma dönmüştüm.
O kadar yorulmuştumki direk uykuya daldım.Derin bir uyku.

Yarın kemoterapiye başlayacaktık.Korkuyormuydum?hayır.Saçlarımın döküleceği için üzülüyorum muyum?Hayır.Zaten bir kere alışmıştım ki ben korkmayada alışmıştım ,üzülmeyede nerdeyse herşeye alışmıştım...
Ama diyorum ya neredeyse...
Alışamadığım tek şey yakında öleceğimi bilmekti....

~Umutsuz GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin