De opdracht was om een romantisch verhaal te schrijven, liefde te omschrijven. En ja, ik ben Laura niet als ik daar geen twist aan geef. Enjoy :)
____________________________________________________________________________
Haar ogen schitterde bij het zien van de gedekte tafel. Ze glimlachte even naar hem terwijl hij de stoel voor haar naar achteren hield. Een ronde tafel ergens achter in het restaurant was speciaal voor hen gedekt. Een rood tafelkleed sierde de tafel, met in het midden een prachtig boeket. Hoewel het een groot boeket was, er was een behoorlijke vaas voor nodig om het overeind te houden, belabberde het boeket het zicht niet, en konden ze elkaar nog goed zien. Hij vroeg wat ze wilde en bestelde voor hen samen. Ze genoot van het eten, je kon het aan haar zien. Rond haar rood gestifte lippen lag een prachtige glimlach, eentje die hem kriebels in zijn buik gaf. Af en toe streek hij even over haar hand, waardoor haar glimlach enkel maar groter werd. Dit was hún avond en niemand, maar dan ook niemand kon dit van hun afnemen.
Hij had haar jas aangenomen en aan de kapstok gehangen om vervolgens haar bij haar middel te pakken en dicht tegen zich aan te duwen. Zijn handen streken enkele seconde door haar haren om vervolgens zachtjes te fluisteren dat ze daadwerkelijk prachtig was. En dat was ze ook. Haar haren waren donkerblond en vielen in slordige krullen langs haar lichaam. Haar ogen waren donkerblauw, als de zee, en omringd door prachtige volle wimpers. Haar volle lippen waren voor deze speciale avond rood gestift, precies dezelfde kleur als haar jurkje. Het jurkje stond haar prachtig, het was alles behalve ordinair en het viel haast perfect om haar lichaam. Een zwart riempje paste modieus bij haar zwarte hakken, maar dat maakte hem weinig uit. Zijn aandacht werd enkel maar getrokken door haar schoonheid, en hij kon niet wachten tot hij haar zijn liefde kon laten zien. Voorzichtig pakte hij haar hand vast, om samen met haar de trap op te lopen. Ze giechelde even, als een klein meisje, en dat maakte dat hij alleen maar meer van haar hield.
Haar lichaam was enkel nog gehuld in lingerie en hij zag hoe de blos op haar wangen stond. Hij had zichzelf ontdaan van zijn kleren en stond in zijn boxershort tegenover haar. Voorzichtig zette hij een stap naar voren, om met zijn hand over haar wang te strelen. Hij keek niet naar haar lichaam, wetend dat ze dit ongemakkelijk vond. Nee, hij verdronk in haar ogen, haar prachtige donkerblauwe ogen. ‘Wauw,’ fluisterde hij zachtjes om het vervolgens nog enkele keren te herhalen. Ze glimlachte en speelde wat onhandig met haar haren. Hij pakte opnieuw haar hand, trok haar lichaam opnieuw tegen de zijne en plaatste zijn lippen op de hare. Voorzichtig proefde hij van haar volle lippen, en hij voelde hoe zijn lichaam de overhand nam. Zijn handen zochten haar lichaam op, haar handen de zijne. Hij voelde hoe haar hand over zijn buik streek terwijl hij zocht naar de sluiting van haar bh. Af en toe bracht hij zijn lippen los van de hare om ze vervolgens weer opnieuw op te zoeken. Hij verlangde naar haar, hij verlangde naar haar lichaam en hij moest zich dwingen niet de hard van stapel te lopen. Zij nam de leiding, voorzichtig duwde ze hem op het bed en bracht haar eigen lichaam op die van hem. Hij keek in haar ogen, streelde een plukje haar achter haar oren en glimlachte even. ‘Ik houd van je,’ doorbrak zijn stem de stilte. Ze knikte, zij ook van hem.
Handen waren overal, haar lippen plaatste zich zo af en toe in zijn nek en hij genoot van het gevoel dat door zijn lichaam heentrok. Gevoelens overspoelden hem. Angst, serieuze angst die hij nog nooit gekend had. Angst om April te verliezen, angst voor het onbekende. Maar ook liefde, diepe liefde voor April, het prachtige meisje waarmee hij de avond deelde. Het sterkst aanwezig was de lust, hij hunkerde naar April, het was haast niet gewoon. Een kreun ontsnapte voorzichtig zijn lippen, en hij sloot zijn ogen om te genieten van het hier en nu. Hij hoorde hoe haar ademhaling sneller ging, hij voelde hoe zijn hart tekeer ging van opwinding. Hij wist het zeker, April was de ware.
Haar naakte lichaam lag levenloos op zijn bed. Hij streelde voorzichtig door haar blonde haren terwijl een kleine glimlach zijn lippen sierde. Blauwe, bijna paarse, plekken ontsierde haar hals. Heel even voelde hij een steek door zijn lichaam schieten, pijn en spijt die voorzichtig door hem heen trok. De liefde van zijn leven was overleden, en dat door hem. Maar hij herstelde zich snel. April was nu voor altijd de zijne. Nooit zal haar hart van iemand anders kunnen zijn. Zijn hand gleed over haar lichaam en hij kuste haar koud geworden lippen. Ze was prachtig, werkelijk prachtig.
