BENİMLE MİSİN ??

BÖLÜM 3

Multimedya Özgür

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem.
Yorum yaparsanız çok sevinirim. Vote vermeyide unutmayın:)

Kapının tıklatılmasıyla gözlerimi açtım. Bu saatte ondan başkası gelmiş olamazdı. 

"Girebilirsin Özgür" dedim içeri girmesi için. 

"Uykucu kalk hadi daha ne kadar yatacaksın"

"Daha saat erken niye uyandırdın ki?"

"Hadi sallanma uzun zamandır seninle birşey yapmadık. Okula gitmeden önce kahvaltıya gideriz diye düşündüm. Hazırlan asağıda bekliyorum.

Özgür çıktıktan sonra hazırlanıp aşağıya indim. Özgürde koltuğun kenarına oturmuş elinde telefonuyla oynuyordu. Ona bakıp ne kadar değiştiğini düşündüm. Kendimi bildim bileli onunla beraberdim. Ne zaman bir sorunum olsa koşarak gelir yardım ederdi bana. Ona cok şey borçluydum bu yüzden. Aileside bana destek olmuştu her zaman. Onun ailesi benimki gibi degildi. Benimki ne kadar sorunluysa özgürün aileside o kadar düzgün insanlardı. Babası ahmet amca bir şirketin müdürüydü benim babam gibi. Dilek ablada doktordu. İkiside cok iyi insanlardı. Babam benimle ilgilenmezken onlar bana kendi kızları gibi davranırlardı hep. Bu yüzden özgürle kardeş gibi büyümüştük.

Bir keresinde cok küçükken özgürle bahcede oynuyorduk. Babam ve ahmet amcada bahçede oturmuş konusuyorlardı. O sırada ayağım taşa takılınca düştüm ve  dizim kanadı. Ben ağlarken babamın gelip bana bakmasını bekliyordum ama sadece yüzüme bakmakla yetindi. Ahmet amca babama bakıp kaşlarını çattı ve hemen kalkıp yanıma geldi. Beni kucağına alıp içeri götürdü. Ama benim aklım babamda kalmıştı.

Neden boyle yaptığını bana birgün anlatacakmıydı acaba. Özgür'ün  yanına gidip "ben hazırım" dedim.

Özgür esmer ve hafif kirli sakallarıyla bütün kızların hayranı olmuştur. Her zaman birlikte oldugumuz icin kızlar beni kıskanırlardı ama bizim kardeş kadar yakın olduğumuzdan hiçbirinin haberi yoktu doğal olarak kıskanmaları normaldi.

"Hadi güzellik çıkalım" dedi kolunu omzuma atıp.

Evden çıkınca özgür arabasına doğru yürümeye başladı.

"Özgür" dedim durması için. "Efendim" dedi arkasını dönerken. Yüzümdeki ifadeyi görünce "tamam arabayla gitmiyoruz. Bekle ben motoru getiriyim" dedi gülerek. Koşup boynuna sarıldım "teşekkür ederim" dedim.

Küçüklüğümden beri motorları çok severdim. Özgürde bunu bildiği için her seferinde kabul ederdi beni motorla gezdirmeyi. Gelip önümde durunca kaskı bana uzattı. Alıp başıma taktım ve motora binip belinden tuttum. Gaza basınca düşmemek için daha sıkı tutundum özgüre.

Kafenin önünde durunca motordan inip kaskı çıkardım. Özgürde inince içeri girip oturduk.

"Senin bu motor merakını anlamıyorum. Benden daha çok seviyorsun."

"Evet bende anlamıyorum ama çok hoşuma gidiyor" dedim gülerek.

O sırada özgürde siparişleri verdi.

Özgürle kahvaltı yaparken ister istemez aklıma Anılla olan buluşmam geldi. Belkide ben fazla abartıyordum olanları belkıde kötü bir niyeti yoktu. Özgüre bahsetsem mi diye düşündüm ama daha erken olduğuna karar verdim.

O anda "ne düşünüyorsun?" dedi özgür.

"Hic dalmışım sadece hadi kalkalım artık yoksa okula gec kalıcam."

"Merak etme ben seni bırakırım geç kalmazsın hem bir kaç kızlada tanışırım böylelikle" dedi göz kırparak.

"Özgür hiç degişmiceksin sen" dedim kolundan tutup dışarı çıkarırken.