can we kiss forever

48

Yana

Ik wordt wakker in mijn eigen huis, bij m'n ouder dan. Want ik woonde natuurlijk bij Martijn en daarvoor bij m'n ouders. Ik heb dus niet echt een eigen huis. Ik kom beneden en mama maakt al een ontbijtje klaar. "Hey lieverd," zegt mama en ze glimlacht, het voelt fijn om thuis te zijn. "Dankje dat ik hier mocht blijven," zeg ik zacht en wrijf over m'n buik. Er groeit een kind in mij. "Ik wil wel mee naar de abortuskliniek," zegt mama. Ik praatte gister over abortus, ik weet het gewoon niet honderd procent zeker. "Ik weet het niet," zeg ik en zucht even. "Jij bepaald," zegt mama en komt naar me toe lopen. Ze geeft me een knuffel en wrijft over m'n rug. "Maja zei dat ik beter eerst een DNA test kon doen," zeg ik zacht. "Ja dat kun je doen ja," zegt mama. Het voelt goed om met haar te praten, vooral in deze situatie. Ik heb Martijn ook gewoon nodig, ik mis hem.

Mam heeft vrij genomen vandaag en ik vindt het wel fijn dat ze dat heeft gedaan voor mij, ik bedoel, ik heb nu echt wat mentaal steun nodig. Alles zit nogal tegen op dit moment en ik haat het, het liefst wil ik in Tijns armen kruipen, hem duizend kusjes geven en hij mij. Hem knuffelen, lekker met z'n tweetjes koken, met hem samen reizen. Ik wil deze shit niet, ik wil bij hem zijn, voor altijd en eeuwig. "Mam ik hou zoveel van hem," zeg ik zacht en er rolt een traan over m'n wang. Waarom doet dit zo'n pijn? "Snap ik liefje," zegt ze en trekt mij in een knuffel. Ik wil niet dat we in een break up zitten of op het randje ervan. Ik wil gewoon bij hem zijn. "Het komt wel goed tussen jullie," zegt mama en ik haal m'n neus op.

Ik merk wel dat ik zwanger ben, ik ben sneller moe en sneller emotioneler. Er gaat een telefoon af en mama staat op. Ze loopt weg met de telefoon, waarschijnlijk wordt ze dringend opgeroepen voor een moord of iets dergelijks. Dat is altijd zo, namelijk. Vijf minuten later komt ze terug en ze kijkt me aan. "Ze hebben me echt heel hard nodig, maar ik heb afgezegd," zegt mama. Je ziet dat ze het moeilijk heeft, ze houd van der werk. "Mam ga, ik zie het en ik red me wel," zeg ik en ze kijkt me glimlachend aan. "Schat ben je," zegt mama en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en ze pakt snel haar tas en jas. Dan drukt ze nog een keer een kus op mijn wang, "je kunt altijd Fenne, Maja of papa bellen voor gezelligheid." Ik schud glimlachend mijn hoofd en zet de tv aan. Ik kijk wel een serie. Ze loop de woonkamer uit en niet lang daarna hoor ik de voordeur dichtklappen.

Ik besluit maar gewoon wat te werken aan mijn volgende lezing, volgende week, ik weet niet of ik dit voor m'n hele leven wil doen. Lezingen houden, misschien moet ik een opleiding gaan zoeken, lezingen zijn natuurlijk om mensen te helpen en het afscheid eventueel makkelijker te maken. Maar ik heb niet echt meer een opleiding gedaan, ook omdat ik ziek was enzo maar ik wist ook niet wat ik wou worden. Maar weet ik dat nu wel dan? Ik zucht en pak m'n laptop erbij. Ik kan toch wel iets zoeken voor in september? Misschien iets met mensen? Maar wat dan? Verpleegster? Mwah, mensen zijn je wel dankbaar maar ik vertrouw zuster niet echt meer nadat wat er is gebeurd. Manager? Misschien kan ik Martijns tweede manager? Als het niet meer goed komt tussen ons hoef dat ook helemaal niet meer. Politie is niks voor mij. Wat moet ik anders? Ugh het lukt gewoon niet. "Godver!" Mompel ik en smijt de kussen op de bank neer. Waarom lukt het niet? Ben ik dan nergens geschikt voor?

Ik maak maar wat eten klaar, ik heb trek en die baby kan natuurlijk niet wachten om ook te eten. Ik wrijf zachtjes over m'n buik, ik denk dat ik het kind wil houden en het maakt me niet uit wie de vader is. Ik wil het houden en ik zal er alle liefde aangeven. Ook al doet de papa het niet, prima dan geef ik twee keer zoveel liefde. Dit kindje verdient het om gelukkig te worden en ik zal het alles geven wat het nodig heeft. Ik druk een kusjes op mijn buik en ik glimlach licht. "Je blijft de mijne," zeg ik en ga verder met m'n eten klaarmaken.

Na zo'n tien minuten  heb ik m'n lunch klaar en ik ga weer op de bank zitten. Ik app straks Fenne wel, misschien kunnen we even shoppen. Ik heb even iemand nodig om te praten, niet m'n ouders. Ik eet m'n eten op en pak vervolgens m'n telefoon.

Heyy kun je langskomen? I need someone to talk

Fenne💗: ingoede! Omw bb💘

Dankje, you're the best

Ik glimlach en ruim de troep op die ik heb gemaakt. Ik kan niet wachten tot ze hier is. Ik wil Tijn gewoon terug maar hij mij niet, sowieso niet. Ohmygod, waarom is dit allemaal zo fucked up?

Ik doe de radio aan en besluit maar het huis een beetje op te ruimen aangezien het zo'n puinhoop is. "You don't have to say you love me. You don't have to say nothing. You don't have to say you're mine. Honey. I'd walk through fire for you. Just let me adore you. Oh, honey. I'd walk through fire for you. Just let me adore you. Like it's the only thing I'll ever do. Like it's the only thing I'll ever do," zing ik mee met de muziek.
Harry styles met Adore you, liefde naar de tekst. Ik glimlach en neurie lekker mee met de best. Half dansend loop ik door het huis.

"I had a dream.I got everything I wanted. Not what you'd think. And if I'm being honest. It might've been a nightmare. To anyone who might care.  Thought I could fly (fly). So I stepped off the golden, mm. Nobody cried (cried, cried, cried, cried). Nobody even noticed. I saw them standing right there. Kinda thought they might care (might care, might care)," zing ik en swing lekker mee. Billie Eilish, everything I wanted. Ik heb hier zoveel liefde voor dit lied.

Ik hoor de bel gaan, Fenne kan toch ook via de achterdeur komen? Ik zucht en zwaai hem open. "Kom binnen Fenne, echt raar dat je trouwens niet via de achterdeur bent gegaan," zeg ik en rol lachend met m'n ogen. "Ga zitten fen, ik maak wat drinken klaar oké?" Zeg ik en kijk naar de keuken. "There goes my heart beating.'Cause you are the reason. I'm losing my sleep. Please come back now. There goes my mind racing. And you are the reason. That I'm still breathing. I'm hopeless now. I'd climb every mountain. And swim every ocean. Just to be with you. And fix what I've broken. Oh, 'cause I need you to see. That you are the reason," zing ik vrolijk.

Ik loop met een koffie voor Fenne en een water voor mij naar de woonkamer. Ik kijk voor me en ik zie Martijn zitten. "Martijn-n," stotter ik. Ik loop terug naar de keuken en Martijn loopt achter me aan. "Yana," zegt hij en ik kijk hem aan. Die zelfde blauwgrijze ogen kijken me opnieuw aan en ik raak verliefd, weer. Dezelfde jongen die m'n hart had gestolen heeft nog steeds mijn hart gestolen. Ik glimlach licht en hij kijkt me nog steeds serieus en met tranen in z'n ogen. "Yana zing nog eens," zegt hij. Ik kijk hem aan. "Wat? Ik kan niet zingen Martijn. Waar praat je over??" Lach ik schamper en kijk weg. "Ik weet wie wel een stem heeft en wie niet. Yana je hebt het in je." Zegt hij en kijkt me veel belovend aan. "Martijn are you kidding me?" Mompel ik en hij pakt m'n handen vast. Ik zou hem dolgraag willen zoenen en nooit meer loslaten, maar ik doe het maar niet. "Je hebt een stem, een prachtige stem zelfs," zegt hij en glimlacht klein naar me. "Zing alsjeblieft," smeekt hij. Ik zucht maar ik kan zijn blik gewoon niet aan.

"There goes my hand shaking. And you are the reason. My heart keeps bleeding. I need you now," zing ik en ik zie tranen in zijn ogen. Dan voel ik zijn lippen op de mijne. Oh gosh, ik glimlach en het is een korte maar krachtige kus, tenminste voor mij. "Je zingt echt heel mooi," zegt hij zacht. Zijn handen liggen om mijn wangen en ik hou het niet meer. "Wat wil je?" Vraag ik zacht. "Ik wil ons," zegt hij zacht en er ontstaan tranen in zowel zijn als mijn ogen. "Ik mis je zo veel. Deze paar dagen waren echt kut. Ik wil dat we gelukkig worden, samen met het baby'tje. I don't care dat je zwanger bent van een ander," zegt Martijn en ik glimlach. Ik zou me moeten verontschuldigen niet hij. "Martijn ik moet sorry zeggen. Niet jij," zeg ik zacht en hij schud z'n hoofd. "Het hoeft niet. Ik wil dat wij gelukkig worden, saampjes," zegt hij en ik glimlach met een knik. "Ja, ik mis je zoveel en ik wil je zo graag knuffelen en kussen. Sorry echt zoveel sorry. Ik had het nooit mogen doen en ik ben ook een slet. Een fcking," maar ik wordt onderbroken door z'n lippen die op de mijne komen.

We trekken ons terug en hij kijkt me aan. "We moeten rustig aan beginnen," zegt Martijn en ik knik. "Ja," fluister ik en dan voel ik een hand op mijn buik. "Ik doe mee," zegt hij. Ik kijk hem aan en vlieg hem om de hals. "Echt ga je het doen?" Vraag ik met tranen in mijn ogen. "Ja, ik zal het doen," zegt hij en ik glimlach. Ik veeg wat haar uit z'n gezicht en wrijf zachtjes over z'n wang. Wat heb ik deze jongen gemist.