can we kiss forever

49

Martijn

Ze loopt weg naar de woonkamer en ik loop achter haar aan, het is een soort van goed tussen ons. Ik heb gezegd dat ik haar mis en zij ook. Ze gaat op de bank liggen en ik kom erbij liggen. Ze zet de tv weer aan en ik kijk naar haar. Ze is nog steeds mooi, ze blijft mooi. Stiekem hoop ik wel dat het kind van mij is en niet van die mats. Hij heeft behoorlijk mijn relatie opgefucked. In een keer gaat de tv uit en ze zit tegenover me. "Wat is er?" Vraag ik. "Ik kan ook abortus doen," zegt ze en ze frunnikt wat met de vingers. "Waarom?" Vraag ik en pak haar hand vast. Waarom zou zou ze dat überhaupt doen? Ik heb toch gezegd dat ik er geen problemen mee heb als het van mats is. "Ik-k, geen idee eigenlijk," mompelt ze en er ontstaan tranen in haar ogen. "Het hoeft niet," zeg ik. "Jawel," demonstreert ze. "Yana luister, het hoeft niet. Ik heb toch al uitgelegd dat je geen abortus hoeft te plegen. Precies, ik hoop dat het kind van mij is zo niet dan niet en dan voeden we het op. Vragen we aan mats of hij z'n verantwoordelijkheid wil nemen ja of nee. Zo niet prima dan ben ik de vader zowel, dan heeft het twee papa's," zeg ik en ze kijkt me nog steeds down aan. "Ik weet het niet, straks moet je het ook nog uitleggen en dan snap hij of zij er niks meer van," mompelt ze. "Wat wil jij dan?" Vraag ik en ze zucht even. "Wat wil yana?" Vraag ik. "Ik-k," zegt ze zacht, "ik wil het kindje houden." Bijna fluisterend. Ik trek haar in een knuffel en ze grijpt heel stevig m'n rug vast, ze is bang. Ik merk het, ze wil het niet zeggen of iets anders in die richting. "Het is goed," fluister ik en ik hoor haar zachtjes snikken, als ik ergens niet tegen kan is het dat ze huilt. "Het is goed, huil alles er maar uit," fluister ik en ik voel langzaam m'n shirt nat worden van haar tranen.

"Maja," zegt iemand, ik kan het niet opmaken wie. "Omg zie ze schattig zijn dan," zegt Maja, oké wat doe hun hier? Ik schrik wakker en Fenne geeft me een dodelijke blik. "Wat?" Fluister ik. "Jullie zijn schattig samen," zegt Fenne en glimlach, ik kijk voor me en ik zie Yana in m'n armen slapen. Ik wou het nog rustig aan doen maar het gaat als nog best snel tussen ons. Misschien komt het omdat onze liefde zo sterk is voor elkaar. "Wat komen jullie doen?" Vraag ik an Fenne en Maja. "Ze wou met ons shoppen," zegt Maja. "Oh, ik ga wel naar huis," zeg ik en probeer op te staan zonder Yana wakker te maken. "Mee gek, blijf. Wij gaan wel," zegt Fenne. Ik kijk haar aan, "echt?" Maja knikt instemmend en ze vertrekken richting buiten. Ik besluit maar te blijven liggen en naar Yana te kijken hoe ze slaapt. Wat echt een mooi uitzicht is en waar ik heel trots op ben. Ik druk een kus haar haar en glimlach breed. "Ik ben zo blij met jou," fluister ik zacht en veeg wat haar uit haar gezicht. Ze slaapt zo vredig dat ik fcking schattig vind.

"Tijn?" Hoor ik vanuit de woonkamer. "Ik ben hier," zeg ik en ik draai een pannekoeken. Ik hoor voetstappen dichterbij komen en ik draai me om. Ik zie een hoofd net achter de deur komen en ze kijkt me aan. "Wat doe je?" Vraagt ze. "Yana je bent echt dom, hij maakt pannekoeken. Echt lekker!" Zegt Jason. Yana lacht zachtjes en ik steek m'n duim op. "Samen?" Vraagt ze. Ik kijk Jason aan en hij mij. "Ja duh, dat zie je toch?!" Mompelt Jason op een duh toontje. "Lief," zegt ze en gaapt weer. Hoe dan? Ze heeft meer dan 3 uur liggen slapen, ohja ze is zwanger. "Ga maar weer liggen, we roepen je wel," zeg ik en ze glimlacht breed. "Nokkel, KIJK VOOR JE!" roept Jason. Ik draai me om en de pannekoek is helemaal zwart en verneukt. "Shit!" Mompel ik. "Verliefdheid daar word je blind van zeggen ze nou het klopt ook nog," lacht hij. Ik geef hem een vernietigende blik en hij lacht nog meer. "Dit krijg jij ook later," zeg ik en hij kijkt me verbaasd aan. "Haha grappig Martijn," lacht hij nog steeds en ik gooi de verbrande pannekoek weg. Die is dus mislukt, weetje ik ben echt geen keukenprins, totaal niet.

Na zo'n half uur zijn de meeste pannekoeken toch gelukt en dekt Jason de tafel. Hij roept intussen Yana en z'n ouders ook en ik maak de laatste nog af. "Gaat uw zitten alle," hoor ik Jason zeggen. Ik grinnik in mezelf en glimlach. Weetje ik wil niet langer wachten, deze ruzie het was gewoon klote en idioot. Maar als ze belooft het nooit meer te doen en ik doe het ook dan kunnen we voor altijd samen blijven. Ik glimlach bij die gedachte en breng de laatste pannekoeken op tafel. "Nou jongens, jullie hebben echt je best gedaan," zegt James. Ik glimlach en ik ga naast Yana zitten. De deurbel gaat en Jason loopt er heen. Wie zou dat zijn? Angela is ook nieuwsgierig en probeer te gluren richting de voordeur. "Pap, mam dit is m'n vriendin genaamd Yvonne," zegt hij en ik kijk hem aan. Hij steekt z'n duim op en ik grinnik. Wat een boi toch. "Ach lieverd wat leuk, leuk je te ontmoeten Yvonne," zegt Angela en James komt er ook achteraan. Dan komen ze bij ons. "Dit is m'n zus Yana en haar vriend Martijn," stelt hij ons aan haar voor. "Hey Yvonne," zeg ik en ze glimlacht. Yana doet hetzelfde en Jason gaat naast Yvonne zitten. "Je hebt niet stil gezeten Jay," lacht Yana en ik schud mijn hoofd. Jason kijkt beschaamd naar beneden en Yvonne glimlacht klein met blosjes op haar wangen. Kom op, ze zijn 15. "Yana niet pesten," mompel ik en ze kijkt me aan. "Ik doe niks," zegt ze gelijk en ik geef haar een blik van niet doen. Ze knikt zuchtend en we beginnen met het eten.

"Ik zit vol en jullie?" Vraagt Angela. We knikken allebei en de rest ook. "Nou applaus voor Martijn en Jason," zegt James en iedereen klaar. Ik buig naar voren en Yana schiet in de lach. "Je bent echt gek," zegt ze en ik trek een wenkbrauw op. "Ik gek?" Vraag ik en haal m'n schouders op. Iedereen gaat van tafel af en Yana en ik ruimen het op. "Wij willen het ook wel doen hoor," zegt James. "Yana moet je niet even rusten?" Vraagt Angela bezorgd. "Nee, we doen het samen wel. Ik heb vanmiddag al veel geslapen," zegt ze en haar oudere lopen weg. Ik neem wat borden mee en ze de bekers. We doen ze in de vaatwasser en ze draait zich om. Ze staat heel dichtbij mij. Onze lippen komen kort met elkaar in contact en het voelt geweldig. "6 weken," zegt ze en wrijf over haar buik. Haar shirt gaat een beetje omhoog en ik druk er een kus op. Ze glimlacht en haar vingers gaan door m'n haren. "Ik hou van je," zeg ik en ze glimlacht. "Ik ook heel veel van jou schatje," zegt ze en mijn glimlach wordt breder. "We zijn toch nog steeds verloofd?" Vraagt ze en ik kijk haar aan. "Ja, we hadden alleen ruzie," fluister ik en ze knikt. Ze pakt de ring uit haar broekzak en ze geeft hem aan mij. "Opnieuw," fluistert ze. Ik knik en schuif de ring om haar ringvinger. Ze glimlacht en ik glimlach ook. "En nu geen ruzies of andere vrouwen of mannen meer. Just us," zeg ik en ze knikt.
"Alleen ons."