Her şeyi itiraf etmemizin üzerinden sadece 2 saat geçmişti ve şirketteki herkes bizi neredeyse 10 kere aramıştı. 2 saattir etrafda saçma sapan dolaşan Jeongin hala endişeli gözüküyordu. Tabii ki 'bana güven!' dedikten hemen sonra endişelerinin kaybolmasını beklememiştim ama her şeyden çok Jeongin'in korktuğunu görmek beni üzüyordu.
"Hyunjin, hemen telefonuna bak!" Chan hyungun endişeli sesiyle hızlıca telefonumu açıp mesajlara bakmaya çalıştım. İşte oluyordu... JYP'den mesaj gelmişti, tam beklediğim gibi... "Sayın Hwang HyunJin, şirket ile imzaladığınız sözleşmeyi bozduğunuz için sözleşmeniz sona ermiştir."
O mesajı okuduğuma aklıma sadece bir şey gelmişti. Ayağa kalkıp Jeongin'in sıkıca tuttuğu ama ekranına bakamadığı telefonunu elinden alıp açtım ve mesajlarını kontrol etmeye başladım. JYP'den bir mesaj...
Jeongin yanıma gelip telefonunu aldı ve mesaja bakıp anında sildi. Ben tepkisiz bir şekilde ona bakarken omuzlarını silkip gülümsedi. "Hyung, sana senin için bunu göze aldığımı söylemiştim değil mi? Bak ben hiç üzülmedim. Sen de benim için üzülmeyi bırak lütfen. Benim bu şirkete, bu zenginliklere ihtiyacım yok benim sadece sana ihtiyacım var."
Evet..haklıydı. Şimdi sadece biraz dayanıp insanların alışmasını beklemeliydik. Şirketten atılmak ne kadar korkunç olsa da fanlarımızın bizim hakkımızdaki kötü düşünmeleri daha korkunçtu. Derin bir nefes alıp sosyal medya hesabımıza girdim. Şirkey çoktan bir paylaşım yapmıştı.
"Hwang Hyunjin ve Yang Jeongin kişisel sebepler dolayı gruptan ayrılmışlardır." ve eminim herkes bu kişisel sebebin birlikte olduğumuz olduğunu, 'gruptan ayrılmışlardır' lafının da 'gruptan atılmışlardır' demek olduğunu anlamıştır..
"Grup onlar olmadan daha iyi olacak." tarzında şeylerdi.
Ama yorumları görünce aklım yerine geldi. Bizim STAY'lerimiz asla bize hakaret etmezlerdi. Yine kendilerinden bekleneni yapmışlardı. Gözlerimin dolduğunu hissettim çünkü aynen şöyle yazmışlardı;
"Hyunjin ve Jeongin'i geri istiyoruz!!"
"Onları gruptan atamazsınız!"
"Hangi devirde iki insanın birbirini sevmesi yanlış olmuş?!"
"Sonsuza kadar arkanızdayız :))" ekrana birkaç damla gözyaşı döküldüğünde Jeongin parmağıyla naziçe gözyaşlarımı sildi.
"Hyung, insanlar bizden nefret etmiyorlar." Burnumu çekip gülümseyerek başımı salladım.
Tam 3 gün olmuştu. Diğerleri hayatına hala Stray Kids olarak devam ederken biz Jeonginle oturmuş yorumları okuyorduk. Çoğu yorum iyi içerikliydi. Bizi geri istediklerini, bunu sorun yapmadıklarını, hala bizi sevdiklerini söylüyorlardı. Tabii bunun yanı sıra bizim mide bulandırıcı olduğumuzu söyleyenlerde vardı..
Tüm gün boyu yorumları okuyup duruyorduk. Ne yapmamız gerektiğini bile bilmiyorduk. Gerçekten.. ne yapabilirdik ki. Belki insanlardan saklanmayı bırakıp onlarla konuşmalıydık.. bunu cidden yapmalıydık değil mi? Hem her şey daha ne kadar kötü olabilirdi ki? Suratımı yanımdaki koltuğa oturmuş Jeongin'e çevirdim.
"Jeongin, bir fikrim var. Yeni bir İnstagram hesabı açmaya ne dersin?" kaşlarını çatarak yorumları okumayı bırakıp bana baktı. "Nasıl yani?" gülümseyerek planımı anlattım.
İkimiz adına bir hesap açacak ve oradan STAY'lerimizle konuşacaktık. Planımı beğenmiş gibi kafasını salladı. Anında bir hesap açtık. Bunu duyurmak için birkaç fan hesabına ricada bulunduk ve biraz bekleyince planım işe yaramıştı. Resmen hemen hemen herkesin kulağına ulaşmıştı hesap açtığımız.
V LIVE'da yaptığımız gibi burada da canlı yayın açmaya karar verdik fakat bu sefer hazırlanmak yerine doğal olmayı seçtik. Üzerimizi düzeltip telefonu masaya bıraktık ve canlı yayını başlatıp birilerinin gelmesini bekledik.
"Selam millet~" Jeongin yine şirinlik yaparak girmeyi seçmişti. "Millet! Sizi çok özledik. Imm.. Belki şu an bu size garip geliyordur ama ben bunun olduğuna mutluyum."
Biraz duraksadı sonra derin bir nefes alıp devam etti. "Gruptan çıkmayı tabii ki istemezdim ama bilirsiniz ya, birini sevdiğinizde gerçekten her şeyi yapabileceğinizi hissedersiniz. Ben asla hyunga ondan hoşlandığımı söyleyebileceğimi düşünmemiştim ama sonra sadece şunu düşündüm 'şimdi değilse ne zaman?'işte o an tüm cesaretimi topladım ve ona söyledim. Şimdi de diyorum ki iyi ki söylemişim. Çünkü şu an bu dünyada yaşayabileceğim en güzel duyguyu yaşıyorum. Sevdiğim insanın sevdiği insan olmak..." gülümsedi.
"Bunu hep merak etmiştim." bana doğru döndü. "Şimdi sevdiğim insanın gözüne baktığımda kendimi görüyorum ve evet diyorum. Bu cennetden bile daha güzel olabilir.."
. . . . . STAYlere güven sonsuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
