all those little things || jjk {✓}

1.3

The Wanted - Glad You Came

∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Danbi elindeki notlarla kantine doğru koşuyordu. En kısa zamanda Jungkook'a ulaşıp notları ona vermeliydi. Sınavları vardı ve Jungkook bu notlara ulaşmazsa muhtemelen kalacaktı.

Hızlıca kantine girdiğinde etrafa göz gezdirdi. Jungkook'u daha önce birkaç kere gördüğü bir kızla konuşurken fark etti. Daha önce de olmuştu bu. Jungkook sosyal bir insandı, doğal olarak çok arkadaşı da vardı. Ama her seferinde birileriyle konuşup gülüşürken Danbi kendini ikinci planda hissediyordu. Belki de yaşadıklarından dolayı bilinmez, sürekli içinde yalnız kalma ve sevdiklerini kaybetme korkusu vardı. Ailesiyle zaten problemleri varken bir de arkadaş sıkıntısı çekmek onu fazlasıyla yorardı, yoruyordu da.

Danbi kalbinde hissettiği ağırlık ve midesine aniden bastıran bulantı ile yavaşça yürüyerek geri döndü sınıfa. Aralarına girmek istememişti, rahatsız olurdu ikisi de diye düşünmüştü çünkü.

•••

danbi:
notların bende
müsait olunca gel al

j.jkook:
ben hep müsaitim kii
neredesin

danbi:
müsait değildin

j.jkook:
Yo
Gayet de müsaittim
senin için hep müsaitim

danbi:
müsait yazmak çok zor
neyse
konumuz bu değil

j.jkook:
jqkdjxksjwkskx
Danbi ya
Çok tatlısın

•••

Danbi son mesaji okuduktan sonra duraksadı. Jungkook ona her iltifat ettiğinde bu kadar iyi hissetmesi ve kalbinin uçacak gibi olması normal miydi?

Danbi hep bunu şu ana kadar kimseden görmediği ilgiyi biri ona gösterdiği için hissettiği bir duygu olarak tanımlardı. Dostluk değil, mutluluk değil, öfori değil, aşk değil. Daha önce görmediği ilgi kendisine gösterildiği için yaşadığı duygu. Buna isim vermesi gerekiyordu, açıklaması uzundu.

•••

danbi:
biliyorum
çünkü ben

j.jkook: