Passionate Love (Kookmin)

Kıskandım

2 Hafta sonra

Jungkook ile iki haftadır doğru düzgün konuşmuyorduk. Bana çok kızmıştı belli ama ailem geldiği için aramızdaki olayı göstermek istemiyordu, arada gelip 'iyi misin?, bir isteğin var mı?' gibi sorular sorup gidiyordu.

Salonda annem ben ve babam oturuyorduk, Mina arkadaşları ile kalmaya başlamıştı. O  kızın evden gitmesi ile rahatlamıştım.

Düşüncelerimi Jungkook un ayak sesleri bozmuştu. Dibime gelip "Kalk gidiyoruz" dedi. Ona tek kaşımı kaldırarak "Nereye acabaa?."dedim.

Jungkook derin nefes alıp "Hastaneye Jimin ayağın için" sonra elindeki deri ceketi bana uzattı " Hatırlarsan Jungkook yarın gidecektik" Jungkook derin bir nefes alıp "Evet Jimin yarın gidecektik ama bugün Minho hastanede değilmiş, demek oluyor ki bugün gittiğimizde onu orada görmeyeceğiz" deri ceketi bir yandan giydirirken bir yandanda benimle konuşuyordu.

Annem Jungkook a bakıp gülüyordu. Jungkook anneme dönüp " Anne gülünecek ne var acabaa "Annesi Jungkook a elindeki yastığı fırlatıp " Annenim ben senin, nasıl konuşuyor benimle, ister güler ister ağlarım sana ne? "
Annem Jungkook a ters ters bakarken Jungkook annemden özür diledi ve beni kaldırıp hastanenin yolunu tuttuk.

......

JK

Hastaneye geldiğimizde Jimin i bir oda ya almışlardı, bende onu dışarıda bahçede bekliyordum. Elimde telefonda Jimin ile küçüklük fotoğraflarımıza bakıyordum can sıkıntısından. Nedense yüzümde küçük bir gülüş yayıldı. Taki bahçenin girişinde gördüğüm yüz ile.

Ya bu çocuk izinliykende mi hastaneye geliyordu. Minho beni görünce yanıma gelmeye başladı. "Jungkook bir sorun mu oldu? Jimin e filan-" Jungkook ellerini yumruk yapıp Minho nun lafını kesti.  "Jimin e bir şey olmadı. Merak etme."

Minho sözü kesildiğinde Jungkook a şaşkın gözler ile bakmaya başladı sonra kaşlarını çatıp "Jimin benim arkadaşım tabi  merak ederim."

"Merak eder misin? Jimin benim yanımdayken hiç kimse onu merak edemez. Hele ona çok yaklaşmaya çalışan bir yavşak ise hiç". Jungkook son kelimeyi bastırarak söylerken Minho nun sesi yükseldi

"NE DEMEK MERAK EDEMEM BE, SEN JİMİN İN SADECE KARDEŞİSİN KİM OLUYORSUN Kİ KARIŞIYORSUN ONUN HAYATINA-" Minho nun lafını Jungkook un yumruğu kesmişti

Minho yere düşerken, Jungkook "BEN KİM Mİ OLUYORUM, BEN JİMİN SADECE KARDEŞİ DEĞİL, BEN JİMİN İ SEVE-," Jungkook un bağırışını bu sefer jimin in sesi kesmişti. "JUNGKOOK" Jungkook Jimin e baktı. Jimin yerde yatan Minho nun yanına ilerledi ve yere oturarak Minho nun çenesine elini koyup kanayan burnuna baktı, Kalkıp Jungkook a "Neden yaptın bunu Jungkook?" diye haykırdı.

Jungkook, jimin e hala solmayan gözleri ile bakıp "Canımı sıktı bende yumrukladım." dedi. Jimin etrafa bakıp, herkesin ona baktığını görünce Minho yu kaldırıp ondan özür diledi.

Jungkook u alıp arabaya doğru ilerleyip  arabaya binince Jungkook dönüp "Ne demek canımı sıktı da dövdüm? Jungkook sen niye bu çocuğa karşı böylesin?" Jimin büyümüş gözleri ile Jungkook a baktı. Jungkook sinirden dilini ağzına çevirirken Jimin e bakıp.
"O çocuğun sana yavşamasını  göremiyor musun Jimin? O çocuk sana resmen kapılmış ama o hiç iyi biri değil."

Jimin, Jungkook un dediklerine kırılarak bakarken, içi kan kusmuştu çünkü Jimin ona aşıktı ve onun gözlerindeki duyguları göremiyordu Jungkook "Sen onun  bana aşık olduğu gözlerinden anladın ama benim duy- boşver  "

Gözünden bir damla yaş düşmüştü. Jungkook Jimin e bakıp iç çekerken arabadan inmiş ve kapıya yaslanmıştı. Dışarının havasını derince içine çekmişti, içeriden gelen hıçkırık seslerini duyunca dayanamayarak kendisinde ağlamaya başlamıştı.

Beş, on dakika sonra her ikiside kendini toparlayıp, eve gitmişlerdi.
Evde hayli bir sessizlik vardı. Kimse kimse ile konuşmuyordu. Sessizliği bozan Jungkook un telefonuydu. Jungkook mutfağa doğru ilerleyip telefonu açmıştı ve ardında "ben çıkıyorum" demişti .O gittikten sonra ben odaya çıkıp yatağa uzandım.

'Bu çocuk neden böyle yapıyordu. Derdi neydi ki. İnsan kardeşini kıskanır mıydı, acaba acaba o da mı beni seviyordu.' Jimin düşüncelerinden kurtulup telefonunu kurcalamaya başladı aniden gelen mesaj ile mesaja baktı.

Jungkook

15 dakika sonra nehir in kenarına gel
Lütfen...

Jungkook un mesajı ile üstümü giyinip yavaş yavaş yürümeye başladım nehir kenarına doğru.
Jimin nehir kenarına geldiğinde
Küçükken hep gittikleri ağacın altında Jungkook u gördü. Yavaş yavaş yanına ilerleyip hemen yanına oturdu.
Jungkook Jimin i görünce gülümsedi. Jimin e bakıp "Gelmezsin diye düşünmüştüm" dedi.

Jimin kafasını kaldırıp Jungkook a bakınca "Niye gelmeyeyim, sonuçta küçüklüğümden beri nehir kenarı deyince buraya gelirdik ne değişti acaba" Jungkook yan gülerken "Doğru her seferinde gelirdik bu meşe ağacı bizim tüm sırlarımıza sahip üçüncü kişi"

Her ikiside gülmeye başladığında Jungkook Jimin e tam dönüp "Özür dilerim ben seni çok kırdım bu aralar ama Jimin seni korumaya çalışıyorum o adamı hiç sevemedim lütfen beni anla" Jimin Jungkook bakarak "Duyanda kıskandın sanacak he"

Jimin gülerek söylerken, Jungkook ona sarılıp "Evet kıskandım, hemde çok, o adama gülüşünü, bana değil de ondan yardım istemen kıskandım, kusura bakma böyle bir kardeşe sahipsin" dedi.

Jimin şaşkın gözleri ile geri çekilince Jungkook bu haline gülüp onun saçlarını karıştırdı. Jimin gülümsemesini saklayıp Jungkook a

"Hadi kalk artık hava soğudu eve gidelim kıskanç Jeon. "

#Kookmin ile kalın#
#Oy vermeyi unutmayın#
#😊😊#

QPM