ရန္ၿငိဳးျပင္းတဲ့ ခ်စ္သည္းရွင္ * အပိုင္း ( 15. )
*********************************************
ေရးသူ ဇြဲေနာင္ " 23.2.2020. 7:15. PM
သူရိယ တေယာက္ကေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ မသိေသး
ခ်စ္သူ အိုမ်က္ခ်ယ္နဲ႔ တူႏွစ္ကိုယ္ ခ်စ္ပြဲ ဝင္ရန္
စံအိမ္ေတာ္၏ တခုေသာ ခန္းေဆာင္အတြင္းမွာ
ေစာင့္ဆိုင္းေနေလသည္
"သခင္ေလး သခင္ေလး"
"အသူတုန္း. ပဇာ အေရးေၾကာင့္ ပ်ာယီးပ်ာယာ
ျဖစ္လာပါစ"
အမွုထမ္း လုင္ငယ္ရဲ့ မ်က္ႏွာက အပ်က္ႀကီး
ပ်က္ေနတာေၾကာင့္ သူရိယ နားမလည္နိုင္ေတာ့
"ေျပာစရာ ရွိတာ ေျပာလတ္ပါေလ"
"သ သ သခင္ေလး အမေတာ္ အိို အို အိုမ်က္ခ်ယ္
မရွိလတ္ေတာ့ၿပီ "
အလို အဘယ္ကို ေျပာသတုန္း မရွိလို့ အဘယ္ကို
ထြက္သြားလတ္သလဲ အျမန္ ေျပာေလ
"ညီငယ်းးးးး"
"အလို အေနာင္ နႏၵ. မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါစ
ပသို့ ျဖစ္လတ္တာ ေျပာပါေလ"
နႏၵ. မ်က္ႏွာ မွာ စိတ္မေကာင္းျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း
ယူၾကဳံး မရ ျဖစ္ျခင္း ေဒါသ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
နီရဲ ညိဳမဲ ၿပီး မ်က္ဝန္းမွာလည္း မ်က္ရည္စတို့
တသြင္သြင္ စီးဆင္းကာ အံကို တင္းတင္း ႀကိတ္ၿပီး
"ညီငယ္ စိတ္ထိန္းကာ နားေထာင္ေလ အေနာင္ တို့
အရည္းႀကီးတို့ ေက်ာင္းမွာ ယေန႔နံနက္က
ပန္းဦးဆက္ ေရာက္လတ္သဟာ ႏွမေတာ္
အိုမ်က္ခ်ယ္က အလွထိပ္ေခါင္ ျဖစ္သမို့
အရည္းႀကီး ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ သာ မက လက္ေထာက္
အရည္းႀကီး ၂ေယာက္ကပါ ပန္းဦး ဆြတ္လတ္တာ"
သူရိယ ပါးစပ္ အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားသည္
သူ တစ္ေယာက္ လိုးတာေတာင္ အိုမ်က္ခ်ယ္ မွာ
မနဲကို အံႀကိတ္ ခံေနရတာ အခုေတာ့
"ႏွမေတာ္ အိုမ်က္ခ်ယ္ အျဖစ္ကို အေနာင္
မေျပာရက္ၿပီ သို့ေပတမင့္ မယ္မယ္ တို့ တစ္ေတြ
ဝိုင္းဝန္း ျပဳစုရင္း ျမင္းရထား နဲ႔ အျပန္ လမ္းမွာ
အီးဟီးဟီးးးးးးးး"
နႏၵ တေယာက္ ေယာက္်ား တန္မဲ့ ရွိုက္ႀကီးတငင္
ငိုေႂကြးမိေလၿပီ
