ရန္ၿငိဳးျပင္းတဲ့ ခ်စ္သည္းရွင္ * အပိုင္း ( 19.) *
**********************************************
ေရးသူ ဇြဲေနာင္ * 22.3.2020. 7:15. PM
လူ သူ မနီးတဲ့ ေတာႀကီး ၿမိဳင္ယံ အလယ္
ေလတိုးသံ တေဝါေဝါ မွ အပ ပကတိ တိတ္ဆိတ္
ၿငိမ္သက္ကာ ေနေလသည္
(ဟင္ ဒါ ဒါ ဘယ္ေနရာ ေရာက္လတ္ၿပီ ပ
အလို ဟိုမွာ ငါ့ရဲ့ ငါ့ရဲ့)
ဟုတ္ပါတယ္
အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ့ ၾကင္ယာ သက္ထား ဇနီးေခ်ာေလး
ပန္းႏုေရာင္ ဝတ္စုံေလးနဲ႔ ၿမိဳ့စားမင္း ရဲ့ ေခၽြးမေလး
ေတာနက္ႀကီးထဲက ဇရပ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
တေယာက္ တေနရာစီ ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ထားတာေလ
သူ တေျဖးေျဖး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူတို့ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ သူတို့ ပိုင္တဲ့
ယာေတာကို ၾကည့္ရွုဖို့ ရထားလုံး စီးကာ လာခ်ိန္
တေနရာ အေရာက္ သူဆင္းရဲ မ တေယာက္က
ေျမအိုး တစ္လုံး ရြက္ခါ လမ္းလယ္မွ သြားေနတာ
"ဟဲ့ သူဆင္းရဲမ. ငါ ၿမိဳစားမင္း သား လာလတ္တာ
ပဇာေၾကာင့္ လမ္းမဖယ္ရသလဲ ေသေပေတာ့
ယားးးး "
စိတ္တိုတိုနဲ႔ ျမင္းကို အတင္းပင္ ေမာင္းႏွင္ကာ
ျမင္းရထား နဲ႔ ဝင္ တိုက္ပစ္လိုက္သည္
"ဟီး ဟီး ဟီးးးးးး"
"ခြပ္ ခြပ္ ခြပ္ ခြပ္ ခြပ္ ေဝါးးးးးးးးးး"
"အလိုေလးးးး ဘုရား ကယ္ပါဘိ"
သူဆင္းရဲမ က ကမန္းကတမ္း လမ္းေဘးကို
အေျပး ေရွာင္လိုက္ရာ ေခါင္းေပၚက အိုးက
လမ္းလယ္မွာ ေမွာက္သြားၿပီ ကြဲသြားေတာ့သည္
"ခလြပ္ "
စိမ္းေရႊေရႊ ပုတ္အဲ့အဲ့ အနံ့က ပတ္ဝန္းက်င္ကို
ဖုံးလႊမ္းကာ ပ်ံ႕ႏွံ့သြားေတာ့တယ္
"ေဝါ့တ္ ပသို့ျဖစ္သတုန္း ေအာ့းးးးးး"
"ဟားးးးး အနံ့က ဆိုးလွပါဘိ ေဝါ့တ္"
ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါ မ်ားလည္း အနံ့ဆိုးေၾကာင့္
မူးေဝ ေအာ့အန္ကာ အားလုံး သတိ လစ္သြားၾကၿပီ
သူတို့ လည္း သတိ လစ္သြားၿပီး ဘာမွ မသိေတာ့
=================================
"အေနာင္ ဗ်ဂၣ. အခ်ိန္ သင့္လတ္ၿပီ မဟုတ္ေလာ
သြားၾကစို့ရဲ့"
