layık ✘ thundershield

Layık

Steve gözlerini yavaşca araladı. Daha fazla açmak istiyordu fakat göz kapakları buna pek müsaade etmiyordu. Sanki tonlarca ağırlık kirpiklerinden aşağıya sarkıyormuş gibi hissediyordu.

En sonunda o gücü kendinde buldu ve gözlerini tam anlamıyla açtı. En başta sağına daha sonra soluna baktı fakat görüntü pek net değildi.

"Sonunda uyandın, Kaptan."

Steve bakışlarını hızla önüne çevirdi ve kendisine bakan Thor'a 'Neler oluyor?' diye sordu ağrıyan boğazı ile.

Thor oturduğu yerden kalkıp Steve'in önüne geldi ve bir elini uzattı. Steve tereddüt etmeden kendisine uzatılan eli tutup ağırlığıni tamamen ona verdi ve ayağa kalktı.

"Hela bir oyun oynadı. Üzerimize büyü yolladı."
"Bu ne demek?"
"Az kalsın ölüyorduk demek. Hatta bir ara senin öldüğünden şüphelendim. Kötü gözüküyordun."  Gözleri Steve'in yüzünde gezindi. "Gerçi hâlâ öylesin."

Steve anlamsızca iki kaşını kaldırdı. Thor derin bir nefes çekti içine.

"O enerjiye dayanamadın ve bayıldın. Oksijen alman çok azdı. Seni hızla başka bir odaya götürdüm. Daha sonra ise kulenin kapıları bize kapandı."
"Burada mı kaldık?"
"Şimdilik."
"Portal falan açamaz mısın?"
"Hela güçlü bir büyü yapmış. Benim büyülerim işe yaramıyor."

Steve sıkkınca etrafına bakındı. Bu gerçekten de istemediği bir şeydi. O dünyaya geri dönmeyi düşlerken bu pek iyi olmamıştı.

"Hela kim?"
"Kız kardeşim."

Steve şaşırsa da belli etmedi. Kafasını sallayıp en uzak duvara doğru adımladı ve yere çöktü. Başını arkasındaki pürüzlü duvara yaslayıp gözlerini kapattı.

"Bu uykuya hiç doymaz mısın?"

Sarışın adam gözlerini açıp Thor'a baktı. Bir şeyler demek istedi fakat pek anlamı yoktu. Bu geri kafalı ve inat prensle tartışmaya girmek istemiyordu.

"Bana kırgınsın galiba?"

Steve yine bir şey demeden bakışlarını yerdeki taşlara çekti. Tuhaf şekilleri vardı. Ve ilgi çekicilerdi.. Ahh kimi kandırıyordu? Hiç de ilgi çekici falan değillerdi. Normal taştı hepsi.

"Eğer bu kadar çok sevdiysen yanımıza birkaç tane alabiliriz." dedi Thor gülerek. Steve gözlerini devirdikten sonra bakışlarını tekrardan uzun saçlı adama çevirdi.

"Evime gitmek istiyorum."
"Dediğim gibi Kaptan. Loki ve To..."
"Thor, sıkıldım artık." aralarında oluşan sessizlikte Thor, Steve'e baktı. Sıkıldığı ve yorulduğu belliydi. Bu kalbinde ufak bir kırılganlık yapmıştı ama pek fark edememişti.

"Üzgünüm Kaptan. Yapabilecek bir şeyim yok."
"Yoksa sadece yapmak mı istemiyorsun?"
"Her ikisi de desek?"
"Yanlış yapıyorsun, Thor. Pişman olmadan önce bu işten vazgeç."
"Ben asla pişman olmam, Kaptan."
"Ah, senin adına sevindim. Ama her şeyin bir sonu vardır demişler."

Thor umursamadan omuzunu silkti. Ağır adımlarla Steve'in yanına gelip oturdu. O da Steve gibi bir bacağını uzattı diğer bacağını kendisine çekti.

"Siz insanlar çok değişiksiniz."
"Neden?"
"Kısacak ömrünüzde acı çekmek için her şeyi yapıyorsunuz."
"Mesela?"
"Mesela aşık oluyorsunuz."
"Thor şu ana kadar hiç aşık olmadın değil mi?"
"Hiç olmadım."
"Tamam, aşık olduğun zaman bu konuyu tekrar konuşalım, olur mu?"