smσkєч єчєs

SMOKEY EYES<>Twelve

​ေမွာင္​ရီမဲမဲတိမ္​တိုက္​​ေတြမွာ ငယ္​ငယ္​ကမိုး​ေရထဲ ​ေပ်ာ္​ပါးဖူးတဲ့ အျဖဴထည္​အိမ္​မက္​​ေတြ လြင္​့ပါ​ေနတယ္​။အခုက အိပ္​ပ်က္​ည​ေတြမ်ားလာတယ္​။​ေကာ္​ဖီ​ေတြလည္​း အ​ေငြ႕​ေသလာတယ္​။ကိုယ္​့ႏွ​ာ​ေခါင္​းထဲ ​ေမႊး​ေနတဲ့ ရနံ႔တစ္​ခုရလိုက္​တယ္​။ဟုတ္​တယ္​ အဲ့ဒီအနံ႔ ။ အိမ္​မက္​ထဲမွာရခဲ့တဲ့ အနံ​႕​ေလ။သံ​ေခ်းကိုက္​​ေနတဲ့ စက္​ဘီးဟာ မိုး​ေရဒဏ္​ တစ္​ပတ္​​ေလာက္​လည္​း ခံၿပီး​ေရာ မ႐ႈမလွ ဇာတ္​သိမ္​းသြားၿပီ။အရင္​က စက္​ဘီးနဲ႔ ဝိုးတဝါးျဖတ္​​ေျပးခဲ့တဲ့ အရိပ္​​ေတြဟာ အခု​ေတာ့ လမ္​းရဲ႕ တစ္​ဖက္​တစ္​ခ်ပ္​စီမွာ အံု႔မိႈင္​းမိႈင္​းသစ္​ပင္​အို​ေတြအျဖစ္​ ကိုယ္​့ကို ျပန္ျဖတ္​​ေျပး​ေနၾကတယ္​။

ကိုယ္​ရ​ေနတဲ့အနံ႔ဟာ ​ေတာထဲတစ္​​ေနရာက ျဖစ္​ႏိုင္​တယ္​။အမ်ိဳးဇာတ္​တစ္​ခုမွာပါပဲ။​ေယာက်ာ္​း​ေသရင္​ မိန္​းမက ရက္လည္တိုင္းမွာ ​​​အျမဲတမ္​းအ​ေမႊးခဲထြန္​း​ေပး​ေနၾက​ေလ။အဲ့ဒီအ​ေမႊးနံ႔​ေတြ ႀကိဳင္​လိႈင္​​ေနတုန္​း ကိုယ္​ဟာ တီဗီအိုကို​ေငး​ေနခဲ့တဲ့ ​ေန႔​ေတြအမ်ားသား။​ေငး​ေန​ေပမယ္​့ ကိုယ္​့အျမင္​မွာ Jeon သာႀကီးစိုး​ေနတာ မျငင္​းခ်င္​ဘူး။ သြားလည္​းဒီစိတ္​ စားလည္​းဒီစိတ္​လို႔​ေျပာ​ေနၾကတဲ့ အဲ့ဒီစိတ္​မွာ Jeon ခိုတြယ္​လာ​ေတာ့ စားလည္​းမစားႏိုင္​ သြားလည္​းမသြားႏိုင္​ျဖစ္​ရတယ္​။

ဝတ္​လာတဲ့ မိုးကာအက်ႌအဝါ​က ကိုယ္​မွာကပ္​​ေန​တယ္။အကာအကြယ္​မပါဘဲ သြားလိုက္​ခ်င္​​​ေပမယ္​့ ​ေန​မ​ေကာင္​းျဖစ္​ရမယ္​့ရက္​​ေတြအစား Jeon ကိုပဲ​ေငး​ေမာ​ေနခ်င္​တယ္​။အ​ေမတိုက္​မဲ့ ညႇီစို႔စို႔ အရည္​က်ဲက်ဲ စြပ္​ျပဳတ္​ဟင္​းခ်ိဳ ကိုလည္​း မ​ေသာက္​ခ်င္​တာပါမွာ​ေပါ့။နဂိုကမွ ျဖဴ​ေဖ်ာ့ပိန္​ပါး​ေနတဲ့ ကိုယ္​ဟာ ​ေနမ​ေကာင္​းတစ္​ခါျဖစ္​ၿပီးရင္​ အျဖဴ​ေရာင္​ပိတ္​စလို ပါးလွပ္​​ေပ်ာ့​ေခြသြား​ေရာ​ေလ။

မ်က္​မွန္​ထူထူက ​ေရစီး​ေၾကာင္​း​ေတြ​ေၾကာင္​့ အ​ေ႐ွ႕လမ္​းကို​ေသခ်ာ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္​ရဘူး။ဖိနပ္​​ေတြပါ စိုစြတ္​ကုန္​တာ​ေၾကာင္​့ မိုးကို ထံုးစံအတိုင္​း က်ိန္​ဆဲလိုက္​ရ​ေရာ။Jeon ​ေရာ မိုးကိုႀကိဳက္​လားဟင္​။​