The Idol's Love Story

CHAPTER 4: Flag

Kanya-kanyang diskarte ang lahat na mga estudyante para mahanap ang pabidang flag na 'yon.

"Pres, ano pong plano naten?" Sambit ng isang lalaki habang nagdidiscuss kami kung ano yung gagawin. "Wala tayong plano. Basta mahanap niyo lang, agad ibigay sa principal tsaka sabihin ang section name naten. Understand?" Napatango silang lahat. "Lez go! Lez get it!" Sabi naman ni Kev at naghanap na kaming lahat.

"Ano Welnik, paunahan ba tayo?" Sabi ni Kevy na naka-smirk pa. Tss. "Sure, I'm not going easy on you, Kev." Nag-smirk ako pabalik at kumaripas na ng takbo. Hahanapin ko ang flag!

---

Mag thi-thirty minutes na, pero wala pa ring nakahanap sa flag. Hays. Mga ilang segundo nalang, ibubunyag na ang hint. Balik muna ako sa gym.

Pagkabalik ko sa gym, may nakita akong nakasulat sa screen "In the dark part of this area, you will find me. In there, you'll see a blue object, but it's not actually blue."

Wut? Blue object, but not blue? Is this principal serious? Pero okay na to. Isa lang ang dark part ng school na 'to, dun. Yung area na puno ng kahoy, sing dilim ng kweba.

Pareho din siguro ang iniisip ko kumpara sa ibang studyante. About 500 na tao ang ngayo'y papunta na sa areang 'yon, parang may zombie apocalypse. This ain't gonna be easy. Hays.

---

Pagdating ko sa area, nakita ko ang napakaraming blue objects na nakalatag. Ang rami ding ilaw na gumagalaw. Kaya, nilabas ko din ang flashlight ko para simulan na ang paghahanap.

Oo, maraming blue pero meron ding iba na hindi. Ang wais talaga ng principal na yun ah.

Sa aking paglalakad, biglang naubusan ng baterya ang cellphone ko. Argh! Bad luck is attacking me!!!

Inilagay ko nalang ito sa bulsa at nagpatuloy sa paghahanap. Ngunit, sa di inaasahan..

Oof!

Nakabangga ako at natumba. Ano ba yung nabangga ko?

"Huy, mister! Mag-ingat ka nga!"

Hah. Itong boses na to. The last person I wanna see right now. Wala din siyang flashlight?

"Oh, Cheetah. Nakita mo na ba ang flag na yun?" I said trying to mock her. And guess what? Tumalab naman. "What? Cheetah?! Ang kapal ng mukha mo, ano? Kala mo naman kung sinong perpekto. Hah. You filthy dog!"

Tama ba yung narinig ko? Dog? Psh.
"How dare you call me 'dog'! Buti nalang di ako pumapatol sa babae." Sabi ko.

May sinabi naman ito pabulong. "Tch. Pikon pala tong asong to eh."

Nakakastress tong babaeng to kaya napagdesisyunan ko nalang na umalis na at hanapin yung flag.

...

"San na ba yung flag na yun?" Sabi ko sa sarili ko habang isa-isang tinitingnan ang mga asul na bagay na nakikita ko.

And ano ba talaga ang blue, pero hindi blue? Doesn't make any sense.

Blue, blue, blue, blue, blue, blue, blue.

Napupuno na ng blue yung isipan ko. At may bigla akong naalala na sinabi ni mama.

"Anak, ingatan mo yung bag na kakabili ko lang ah, blue pa naman ang brand niyan. Bihira lang ang blue na brand dito sa Pilipinas."

Natakpan ko ang bibig ko gamit ang aking kamay dahil dito. Hahahahaha. Brand pala yung blue! (Okay, guys. Di ko alam kung meron ba talagang brand na blue pero lokohin nalang natin ang sarili natin na meron, okie?)

Okay, nang natuklasan ko ang katotohanan, napatalon at napatakbo ako dahil sa tuwa. Okay na, ako na yung overacting.

Sa pagtakbo ko, isang bagay ang nabangga sa paa ko. Isang brown na bag. Sinuri ko ito ng mabuti at wahahah~

'BLUE'

I opened the bag and saw the flag na pinag-aagawan ng iba. Hehehe. Mabuti nalang walang tao dito sa paligid ko--

Is what I thought pero bigla akong inatake ng isang cheetah at kinuha ang flag. "No! Huy, ang daya mo!" Sabi ko habang hinahabol siya.

Binelatan lamang ako nito at patuloy na tumakbo. Aish. Ang bilis niya. Kaya pala cheetah eh.. Patuloy ko siyang hinabol at napalingon siya sa akin. Tapos bigla nalang siyang natapilok sa isang inosenteng bato.

BWAHAHAHA.. EPIC FALL yun ahh! Nabitawan naman niya yung flag kaya inagaw ko kaagad ito. Pero, hinila naman niya bigla ang paa ko dahilan ng pagkatumba ko. Argh.

"Our.. section.. will win!" Struggling, Korree said as she grabs my feet and starts to crawl like a worm.

"No, you won't! I found it first. That's not fair!!" Sabi ko.

Sa aming pag-aagawan, umabot nalang kami sa punto na kaming dalawa na yung nakahawak sa flag, sabay na tumatakbo. At eto na, napuntahan na namin yung principal.

--

In the end, section naming dalawa ang nagwagi. Yung prize ay 7,000 pesos sana kaso dalawa kami, kaya naging 3,500 pesos. Hays. Okay na yan.

"Welnik, sana all nakuha yung flag. Di ko rin inaasahan na brand pala yung blue. Ito talagang principal naten." Sabi ni Kevy habang nasa likod yung dalawang kamay niya na para bang hinihigaan niya ito. Naglalakad na kami patungo sa room. "Nga eh. Nakakagigil. Pero mas nakakagigil talaga yung dapat ako na sana yung nakakuha ng flag, kaso inagaw ng Star Princess na yun! She pisses me off!"

"Okay lang yan." Ani Kevy. He grinned and slapped my back.

-DINNER TIME-

Tapos na kaming kumain at naghugas na ng mga pinggan ang iba. Ang iba din ay katatapos lang ng paglilinis.

"A-ang galing mo, Welnik. Ikaw yung nakakuha ng flag." Sambit ng mahinahong si Andrea. Hanggang ngayon, parang nahihiya pa rin siya sakin eh.

"Hindi naman." Pagpapakumbaba ko.

Bigla naman dumating ang PIO at nag-announce "We're having a 'Test of Courage'. Please go to the meeting place at exactly 7:40 p.m. Thank you." Nag-bow siya at agad namang umalis.

"Guys, let's go! Malapit na mag 7:40. Mauna na kayo. Ako ang maglalock ng room." Sigaw ko at agad namang tumungo sa meeting place ang mga mababait kong kaklase.

Pagkalock ko sa room ay inilagay ang susi sa bulsa ko. Tinapik ko naman si Kev na kanina pang naghihintay sakin. "Tara." Sambit ko at sabay kaming pumunta sa meeting place.

Ang meeting place ay yung parang gubat kanina, kung saan natagpuan ang flag. Nagsalita na ang SSG President para sa kanyang welcome message. Seriously? Kailangan pa yun?

Skip--

So, inexplain na din ng SSG President ang mechanics. Ipa-pair kami sa ibang students from other classrooms. Magbubunot-bunot daw kami para exciting. Girls to Boys, tapos kailangan daw nakatali ang kamay sa kamay ng partner. This is such a hassle.

Tapos na kaming magbunot. '17' uwu.. my favorite k-pop group..! At least ito, nakakapagpasaya sakin in this moment. Ito palang ata magandang nangyari sa araw na to eh. Hindi, Welnik. You're breathing. That's already a good thing.

Lumingon ako kay Kev at tinaas ang kilay para malaman kung ano number niya. Pinakita naman niya yung maliit na papel '110'. Ang layo ng agwat namin.

"Find your partners immediately. Number 1, come here so thay you find your partner and can proceed already." Malakas na sambit ng PIO.

Nahanap na ng iba ang partners nila. And here I am, still alone, sighing. I'm terrible in communication! Whatever, maghihintay nalang ako kapag tinawag na ang 17. Surely, my partner will come.

"17!". Oh, that's me!

Naglakad na ako patungo sa yellow-haired naming PIO. Hinintay ko ang partner ko and there she is--- fuck!

Korree Bailey?