CHAPTER 20: Rain

2 0 0
                                    

Naglalakad pauwi sina Welnik at Korree, walang ni isang nagsasalita. Ang tunog lamang na pumapagitan ay ang mga sapatos nila, at ang kulog mula sa itaas.

Welnik is feeling uneasy. Ang awkward. Wala siyang maisip na pag-uusapan. And plus, baka magalit si Korree pag nagsalita siya.

"Papara nalang ako ng taxi." Sambit ni Korree, at huminto para maghintay ng taxi na dumaan.

Welnik holds Korree's wrist. "Let's.. continue walking." Anxiously blurted out Welnik.

"Wala naman tayong pag-uusapan eh, at.. at.. nakakapagod maglakad." Tinanggal ni Korree ang pagkahawak ni Welnik.

"Bubuhatin kita."

"Ano? Hindi mo naman kailangang umabot sa ganun eh."

Hindi na nakaimik si Korree nang bigla siyang binuhat ni Welnik, bridal style. Napa-blush siya dahil dito, "W-w-wait.." she squirms, "maglalakad na ako, okay? Kaya ko. W-wag mo lang akong buhatin ng ganto."

Ilang segundo ang nakalipas at bumigay na si Welnik sa mga pinagsasabi ni Korree at ibinaba ang dalaga. "Basta, samahan mo akong maglakad."

"Okay."

Bumalik silang dalawa sa paglalakad, with a distance na isang meter. Kasi nahihiyang parin si Korree.

"Korree." Lumingon si Welnik kay Korree.

"Bakit?" Sagot nito na nakatitig pa rin sa sahig.

"I love you."

"Why would you suddenly say--" Napalingon si Korree kay Welnik, at napigil sa pagsasalita ng napansing ang lapit ni Welnik sa mukha niya, may malapad na ngiti.

Parang motor na umatras si Korree. "Ang lapit mo!" Sabi nito habang tinatakpan ang bibig niya.

"Wag kang mag-alala, di naman kita hahalikan eh. Balik ka dito."

Dahan-dahang bumalik si Korree, though still cautiously.. baka kasi biglain siya ni Welnik.

Bumalik sila sa paglalakad, at bigla namang nagsalita si Welnik, wala na ang ngiti sa mukha, "Korree."

"... I don't like this awkward atmosphere."

Lumingon si Korree kay Welnik, at napahinto silang dalawa sa paglalakad.

"Pero kasalanan ko rin naman to eh. Ang bobo diba?" He forces a laugh.

"Titigil na ako, Korree.. para bumalik na tayo sa dati. Pero tandaan mo ang laman nito, okay?" Tinuro ni Welnik ang dibdib niya, sa kaliwa, kung saan naroroon ang puso niya.

Korree nods, and smiles. "Okay."

At bumuhos ang malakas na ulan.

Welnik breaks out an adorable and bright smile, nagiging linya nalang ang mga mata niya. And Korree feels her heart racing, thinking how lovely the man in front of her is. Ngumiti siya pabalik.

Biglang tinapik ni Welnik ang braso ni Korree, "Ikaw taya."

"Hoy, ang daya mo ah." Kahit nagrereklamo ay kitang kita parin ang ngiti sa mukha ni Korree.

Naghabulan sila, sa ilalim ng madilim na mga ulap. Mga paa, umaapak sa basang mga damo.

Sa lugar na sila lang, walang problema..puro tawa't ngiti lamang, ano pa bang iba pang mahihingi ni Korree?

It's all peaceful, and light. They both are contented. As well as their hearts.

Welnik stops a bit and turns to look at Korree who is behind her.

The Idol's Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon