HER ŞEYİN DÜZELECEĞİNE İNANMIŞKEN

PARK

Sabah çalar saatin çalmasıyla dolabımı açıp ne giysem diye düşünmeye başladım ,kot bir pantolon, siyah sade bir tişört, giyinip, evden çıktım ,kapıda bekleyen Aras'ı görene kadar her şey yolundaydı, gelmeseydin diye mırldanmaya başladı ,sert bir tepkiyle "sana bekle diyen oldu mu ?"dedim, vayyy !!!Açelya hanım bakıyorum, konuşmaya başlıyoruz, yavaştan alaycı bir gülümsemeyle sırıttı, yürümeye başladık arkamdan Açelya diye bir sesleniş duydum, dönüp baktığımda bu Poyrazdı, evimi nerden biliyordu bu , benimi takip ediyorsun, diye söylendim Aras anlamsızca bana bakıyordu, olanları anlama çabasındaydı, Poyraza sert bir ifadeyle rahat bırak beni diyip arkamı döndüm, hızlıca davranıp kolumu sıkmaya başladı, Aras hala anlamsızca olanları izliyordu ,Poyrazın yaptığına sinirlenmiş olacak ki "Duymuyor musun kız rahat bırak diyor."dedi bir daha seni bu kızın peşinde görmüyecem ,diye tehdidler savurdu, Poyraz 'a ve kolumdan tutup yürümeye başladık, yürürken kim bu diye söylendi her şeyi anlatım neden böyle içine kapanık bir insansın neden şans vermiyorsun , neden böyle birisin dedi, bak ben böyleyim, sadece birini sevdim ve oda artık herkes gibi ondan sonrasıda olmaz dedim, anlatmak istermisin dedi ,ilk defa orada bir şeyimi cidden anlatınca rahatlıyabileceğimi hisettim, okula gitmekten vazgeçip parka gittik boş bir banka oturduk ,dinliyorum ,dedi çantamdan sigaramı çıkartıp yaktım ve anlatmaya başladım biri vardı çok sevmiştim her şeyden herkesten çok herkes gider ama o kalır derdim, o güveni vermişti bana yada ben çok inanmışım onun beni sevdiğine güzel bir ilişkimiz vardı, bundan 3 yıl önce bir gün buluşmak ve sana bişey demek istiyorum deyip, buluştuk giderken soğudum dedi ,o öyle dedi ya ,"benim içim üşüdü o an oysa yüreğim yanıyordu" bilmiyordu, üstünden biraz zaman geçti geçen yalnızca zaman oldu zaten benim içimdeki sızı hiç geçmedi bir gün öyle çok özlemişim ki dayanamadım belki erimiştir, yüreğinin buzu diye aradım, telefon ilk çaldığında pişman oldum uzun uzun çaldı ama açmadı bir kere arayınca bir güç geliyor, insana sonra defalarca aradım en sonunda açtı ben sesin dedim o neden aradın dedi, özledim dedim bu konuyu kapatalım dedi kapattık o gün bugün açmıyoruz bu mevzuyu ne o aryıyor zaten ne de ben aklımda kalan tek şey özledim dediğimde kapatalım bu konuyu dediğiydi ,ilk defa o an nefret ettim içimdeki sevgiden aşktan , sevmemesi hiç önemli değildi, oysa ama benim özlemimimi önemsememesi çok koydu o an ve o zaman bitti, işte o cümleyle her şey son buldu, şimdi ölsem hasretiyle bir daha aramam çünkü ona yanan bu yürek artık buz oldu o zaman söz verdim, kendime aramıyacağım bir daha alışacağım yokluğuna ve bir daha kimseyi sevmiyeciğime.....