Yerçekimsiz Patlama ~2~ (Kacchako)

Yok Artık

Bakugou
Sabah olmuş çoktan kalkmıştım. Üstümü zar zor giyinsemde sonuda doğru dürüst duruyordu. Çantamı da alıp odadan çıktım. Salona geldiğimde kimse yoktu sadece Uraraka ve Aizawa sensei vardı.
" Diğerleri nerede ?" Dedim.
" Onlar gideli bir saat oldu ve sen bugün okula gitmeyeceksin." Dedi Aizawa sensei. Saate bakmak hiç aklıma gelmemişti.
" Uraraka da bugün yurdda kalıcak eşyaları gelicek ." Dediğinde çoktan arkamı dönmüş
" Beni ilgilendirmiyor" dedim arkamı hafifçe döndüğümde Uraraja'nın dil çıkardığını gördüm. Bu neydi şimdi ?
Tekrar önüme döndüm ve odama gittim. Evet bugün istediğim gibi rahat edebilirim demek ki. Uraraka zaten odasında olur biraz salonda oturur çalışırım sonra televizyon izlerim.  Bugünün rahatlığını düşünerek üstümü sırtımı acıtmayack bir şekilde çıkardım. Sonrada üstümü aynı şekilde giydim. Yatağıma geçip uykuma devam ettim.
Bir saat sonra
Gözlerimi açtığımda telefonumun rahatsız ama kulağa hoş gelen sesi ile cevap verdim
" Alo"
" Bakugouuuu! çıktıktan sonra neden bana haber vermiyorsun ?" Diyen annem sinirle bağırıyordu.
" Tamam iyiyim hadi anne işim var." Diyip telefonu kapattım. Ayaklarımı zemine koydum. Dirseklerim dizlerimin ordaydı. Bugün onunla ikimiz tekiz demek ahh kafam çok karışık. Boynumdaki kolyeyi elimle kavrayıp açtım. Hafif bir öpücük kondurup geri kapatıp tişortümün altına koydum. Bunu hiçbir zaman çıkarmamıştım. Kafamı toparlayıp odadan çıktım acıkmıştım. Salona geçtiğimde kahvaltı yapan Uraraka'yı gördüm. Bana bakıyordu
" Aç mısın ?" Dediğinde
" Hayır" dememle karnım guruldadı.
Bana bir gıcık bakış attı çok tat- neyse topla kendini. Masaya doğru yürüdüm her adımımda kalbim hızlanıyordu. Karşısına oturup yemek yemeğe başladım.
" Uyuyabildin mi ?" Dedi bir anda
" Seni ilgilendirmez."
" Yani odamı düzeltimde ses çıktı da rahatsız etti mi diye sordum."
" Hayır." Diyip yemek yemeğe devam ettim. Yemek yedikten sonra odama gidip telefonumu aldım geri geldiğimde yoktu. Bende koltuğa geçip uzandım. Kulaklıkta şarkı dinliyordum. O sırada Uraraka geldi ve tam karşı koltuğa uzandı. Gülüyordu. Telefonunda biri ile mesajlaşıyordu. Biri ile mesajlaşırken bir insan neden bu kadar mutlu olsun ki ve gözleri bu kadar parlasın. Kim acaba merak ettim. Kesin kendine sevgili yapmıştır. Boynunda kolye var mı yok mu pek gözük müyor ? Kesin sevgilisi var ama kimki kafayı yiyecektim. Telefonuna bildirim gelince kahkaha atmaya başladı kafasını kaldırmasıyla onu dikizlediğimi anlamıştı. Öylece birbirimize bakıyorduk. Kızarmıştım. Ve hemen koltuğun diğer tarafına döndüm. Ellerimle yüzümü kapattım. Aslında bu duyguyu uzun zamandır hissetmeyince tuhaf oldum. Biraz öyle kaldıktan sonra tekrar o tarafa döndüğümde Uraraka'nın resmen telefonunun içine gireceğini gördüm. Bir de mutlu mutlu sırıtıyor. Beimle bile önceden bu kadar hevesli konuşmuyordur. Ayağa kalktım.
" Neyse gideyim de rahat konuş sevgilinle ." Dedim ve tam arkamı dönmemle
" Sevgilim olucak kişi zaten burada. Hem Mina ile konuşuyorum." Diyince dona kaldım. Ne dedi bu doğru mu duyfum. Arkamı dönüp baktığımda telefonuna bakıyordu o da dediklerinin farkına varınca
" Yani şey pardon az önce ben bir şey dedim mi ?" Diyince kafamı salladım. Kızarmaya başladı. Ayağa kaktı ve
" Pardon!" Diyip odasına girdi. Az önce olanlar gerçek miydi bilmiyorum ama hoşuma gitmişti. Komik bir tipi vardı. Sırıtıp tekrar oturdum. Acaba beni hâlâ seviyor mudur ? Bilemiyorum ama öyle hissediyorum. Neden bugün bu kadar mutluyum normalde cenazede gibi somurturum. Bir dakika ben kendime mi laf attım. Uraraka bende akıl mı bıraktı ki ? O anda içeri Uraraka geldi. Yüzünde biraz endişe telaş ifadesi vardı.   Üstünü giymiş çantasını almış bir yere gidecekti. Acaba nereye kesin bana yalan söyledi. Şimdi sevgilisi ile buluşacaktı ne yani beni bu kadar mı çabuk unuttu bu kız.
" Ben çıkıyorum."
" Banane." Dedim. Ve hemen odama girdim. Üstüme bir şeyler giydim belimi acıtsamda. Uraraka yurtdan yeni yeni çıkıyordu. Şapka ve güneş gözlüğü de takıp çıktım. Sanki hayatım yeniden yeşermiş gibiydi. Uraraka çıktıktan sonra bende çıktım. Kendimi neden eski ben gibi hissediyorum. Yine sinirli agrasiv hırslı ve daha çok şey. Uraraka kulaklıkları ile müzik dinliyordu. Şimdi farkediyorum da gerçekten güçlenmişe benziyordu ve eskisine göre daha kadınsı. Biraz yürüdükten sonra. Arkasına döndü hemen oradaki ağacın arkasına geçtim. Ucuz atlatmıştım.  Ağaca sırtımı yaslayıp durdum sonra önüne dönmüştür diye sola dönmemle birine çarptım. B-bu Uraraka'ydı. Bana pispis bakıyordu.
" Sen beni mi takip ediyorsun ?" Dediğinde telaşa kapıldım.
" N-ne alakası var. Kendini bu kadar da mühim görme egoist. " Dedim tekrar ağaca yaslanarak. Önüme geçti.
" Ne işin var burada ve neden böyle endişlisin?".
" Seni ilgilendirmez." Dedim tam sağa dönmüş  gidecekken elini omzumun yukarısına koydu.
" N-ne yapıyorsun ?" Dediğimde yüzüme yaklaştı.
"Doğruyu söyle !?" Dedi sırıtıp.
Diğer elinide diğer omzumun yukarısına koydu.
" S-seni ilgilendirmez. Dedim ya."
" Yoksa bana hâlâ aşık mısın ?" Diyince durdum.
" H-" diyecekken
" Şaka yapıyordum ben bile olsam benim gibi aptala aşık olmazdım." Dediğinde güldü bense ciddileştim.
" Sende dahil olmak üzere benden başka kimse sana aptal diyemez aptal kız ve duygularımdan sanane." Diyince öylece baktı. Kollarını geri çekti. Yere bakıyordu. Ne oldu şimdi ?
Ağaca yaslanmayı kesmiştim. O sırada Uraraka kollarını belime dolayınca şok oldum. Öylece kala kalmıştım. Ağlıyordu. Kalbime bir acı saplanmıştı sanki. Öyle bir sıkı sarılıyordu ki sanki hiç sevgi görmemişcesine . Tam sarılacakken geri çekildi ve arkasına dönüp gideceği sırada kolundan tutup kendime çektim. Kafasından tutuyordum. Kafası omzumdaydı. Ve ağzından kelimeler düşmeye başladı.
" Çok yoruldum rol yapmaktan." Diyince neyden bahsettiğini anlamamıştım. Biraz öyle kaldıktan sonra Uraraka geri çekildi.
" Özür dilerim ." Diyip gitti. Bir şey diyememiştim. Sonra ise yurda geri dönüp odama girdim.

~~~~

Yatakta uyuya kalmıştım. Gözlerimi açınca yataktan kaktım ve elimi yüzümü yıkayıp geldim. Pencereden dışarı bakınca hava kararmaya başlamıştı. Odadan çıktım ve salona gittim. Herkes oradaydı ve gülüyorlardı. Uraraka ile birbirimize baktık . Sonra hemen kafamızı başka yere çevirdik. Bugün olanlar tuhaftı. Ne olduğunu pek anlamamıştım. Dalgınlığımı bölen kişi Deku idi.
" Bakugou iyi misin ?" Dediğinde ona baktım.
" Evet. " Dememle hepsi bana baktı. Yani normalde terslerdim ama bu sefer yanlışlıkla söylemiştim.
" Ne bakıyorsunuz ?"
" Hayret Bakugou bu aralar ço dalgın neden acaba ?" Diyen Sero yanıma gelip beni başan aşağı süzdü. Kafasına vurup
" Sapık mısın lan ne dik dik bakıyorsun ?" Dememle herkesin yüzünde bir gülümseme oldu.
" Bakugou iyi misin bizimle normalde kavga bile etmezdin. Şimdi hakaret de ediyorsun da." Diyen Mina'ya baktım.
" Ne ama özlemişiz seni." Diyince kalktı ve dirseği ile Kirishima'nın koluna vurdu.
" Aynen ya!" Dedi Kirishima sevgilisime katılarak. Bense birakaç adım attıktan sonra
" Yemek hazır değil mi ?" Dediğimde hepsi somurtup
" Ne yani biz ne diyoruz sen ne diyorsun anca mideni düşün ?" Dedi Kaminari.
" Yani " dedi herkes koro halinde.
" Ne yapmamı bekliyorsunuz lan ?" Gitgide sinirleniyordum.
" Bizi affetmeni ." Dedi Deku. Hepsi bunu mu istiyordu yani ? O sırada karşıma Uraraka geçti. Ve
" Onlar adına senden özür dilerim. Benim yüzümden oldu hepsi." Diyince takmamış gibi. Arkamı döndüm.
" Hepiniz birbirinizden aptalsınız özellikle sen aptal kız. Bu kadar önemsiz bir şeymi istiyorsunuz ?" Dediğimde Kaminari önüme geçti
" Sen sanki bir günde değişmiş gibisin karanlık ruhun aydınlanmış gibi Uraraka'nın bunda katkısı var mı acabaa ?" Dediğinde yaksından tutup
" Yine sen ve saçmalıkların. Yemek olunca beni çağırın. " Dedim. Ve yürümeye devam ettim. Arkadan hepsi bir anda
" Bizi affettin mi ?"dediler
"Orasına daha karar vermedim ezikler. " Dedim ve arkamı dönmemle şaşırdım. Kirishima Sero Mina ve Kaminari üstüme doğru zıplayıp bana sarıldı. Yere düşmüştüm.
" Ahhhhhh! Lan ." Dememle üstümden kalktılar.
" İyi misin ?" Diyen Kirishima elini uzattı.
" Sence !dört kişi üstüme zıplarsanız nasıl iyi olabilirim. " Dedim ve Kirishima'nın yardımı ile ayağa kalktım. Sınıfın arkasından bana bakan Uraraka'ya gözlerim kaydı. Yüzünde sadece bir tebessüm vardı. Dayanamayıp hepsini kafamdan def edip odama girdim.

Bu sefer uzun bir bölüm oldu . Bu bölüm komik bir bölüm oldu sanki ve özel. Hejejeje.
Yorum yazın ....