O n e M o r e C h a n c e [ Completed ]

∆5

[ zawgyi ]

ဆုိင္ရဲ႕ေထာင့္ခုံေလးမွာထုိင္ေနတဲ့ အျပာေရာင္ေလးကုိ ေရွာင္းက်န္႕ကခုိးခုိးျကည့္မိတယ္

အေနနီးေပမယ့္ ေဝးသထက္ေဝးလာသလုိခံစားခ်က္ျကီးက သေဘာမက်စရာေကာင္းလြန္းေနတယ္။ ဖမ္းဆုပ္ပစ္ခ်င္တယ္.. ေျပးသြားရင္အနီးေလးဆုိေပမယ့္ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မရွိဘူးဆုိတဲ့ အေတြးက ေရွာင္းက်န္႕ကုိအျကိမ္ျကိမ္သတ္တယ္

တားထားတဲ့စည္းနားအထိ နီးကပ္ေအာင္သြားခ်င္သြားမယ္
စည္းေက်ာ္ဖုိ႕အထိေတာ့ သူသတိၱမရွိေသးဘူး

" ဘာေတြအေတြးလြန္ေနတာလဲ "

ေယာင္ယမ္းျပီး လႊတ္ခ်လုိက္တဲ့ဖန္ခြက္က မ်က္စိေရွ႕ကေကာင္ေလးလက္ထဲမွာ...
သူအခုတေလာ စိတ္နဲ႕လူနဲ႕မကပ္ဘူး

" အာ ေဆာရီး
ရိေပၚ ျပန္ေတာ့မလုိ႕လား "

" တကယ္အေတြးလြန္ေနတာပဲ.. ဆုိင္ထဲမွာေတာင္ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဘူးေလ ေမွာင္ေနျပီ "

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ဆုိင္အတြင္းပုိင္းနဲ႕ လစ္လပ္ေနတဲ့ထုိင္ခုံေတြက ေရွာင္းက်န္႕ရင္ကုိပုိေမာသြားတယ္။ သူ ဒီေကာင္ေလးနဲ႕နွစ္ေယာက္တည္းမရွိခ်င္ေတာ့ဘူး.. ေလာဘျကီးလာတဲ့စိတ္ေျကာင့္ထိန္းခ်ဳပ္မရတာေတြျဖစ္လာရင္ အျပာေရာင္ေလးက သူ႕ကုိစြန္႕ခြာသြားလိမ့္မယ္

" ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ မနက္ျဖန္ေရာလွဳိင္းစီးဦးမလား? ကၽြန္ေတာ္ရွိေနမယ္ "

ထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ကုိ ေတြေတြေလးလုိက္ေငးမိတယ္
အျပာေရာင္ေလးကုိ အခုထိ သူနားမလည္ေသးဘူး

. . .

" ရိေပၚ "

ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္ရင္း ေခါင္းကုိငုိက္စုိက္ခ်ထားတဲ့ ေကာင္ေလးက ေရွာင္းက်န္႕ေခၚသံေျကာင့္ေမာ့ျကည့္လာတယ္
တစ္ကုိယ္လုံးလည္းေရေတြရႊဲလုိ႕

" အကုိေနာက္က်သြားတယ္! "

" မလာေတာ့ဘူးထင္ေနတာ! "

စကားသံနွစ္ခုက တစ္ျပဳိင္တည္းထြက္ေပၚတယ္။ ေပါ့ပါးတဲ့ေလညင္းေလးကျဖတ္တုိက္သြားတယ္ သူ႕အတြက္ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတဲ့ခံစားမွဳမ်ဳိးေလးရလုိက္တာေျကာင့္ ေရွာင္းက်န္႕ကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ရယ္လုိက္မိသလုိပဲ
အင္းး ရိေပၚ့အျပဳံးေတြကုိ သူသိပ္ျကုိက္တယ္