Uzun zamandır yoktum biliyorum ama ara vermiştim şimdi girdim. :) Lütfen vote yapın lütfen lütfen ben çok uğraşıyorum lütfen emeğe saygı.
Bu bölüm Demi'nin ağzından olacak :)
Sabah yatağımdan yine stresli kalktım. Joe evdeydi. Onunla mahkemeden önce konuşmalıydım. Kahvaltıyı hazırlıyordum. "Ben çıkıyorum." Dedi soğuk bir sesle Joe. Elimde bir tabak vardı. Sinirimden onu yere fırlattım. "Hayır ! Hiç bir yere gitmiyorsun !!!! Yetti artık ! 1 yıldır yapıyorsun bunu !!! Hayatımı mahfettin JOE !!!!" Avazım çıktığı kadar bağırmıştım. "BEN SENLE ÇOCUĞUM OLSUN DİYE EVLENDİM DEMİ ! ANLIYOR MUSUN AMA İSTEMİYORSUN HAYATIMIZ BÖYLE SAÇMA SAÇMA BOŞ BOŞ GEÇECEK ! ÇOCUĞUN OLUNCA NASIL HİSSEDİLİR BİLMEK İSTİYORUM TAMAM MI !!!!!!!!" Diyerek önce mutfaktan sonra evden çıktı. Kendimi yere attım. Ağlıyordum da ağlıyordum. Hayatım hiç normal olamayacak !! Herşey bana oluyor herşey !! Bunları düşündükçe daha fazla ağlıyordum. Mutfaktan koşarak çıktım ve kendimi salondaki koltuğa fırlattım. Eşyaları fırlatıp duruyordum. Vazoyu alıp televizyona fırlattım ve BOOOOOOOOM ! PAAAAAAAAAAT ! televizyon parçalandı. Ayağa kalkıp masayı devirdim. Yastıkları fırlattım. Joe ile olan fotoğraflarımızı koyduğumuz çerçeveleri kırdım. Koltuğu devirdim. Mutfağa gidip elime gelen herşeyi fırlattım. Her yerin cam olması umrumda değildi ! Sinirimi bir şeyden ve ya bir yerden çıkarmalıydım ! DOĞRU JOE'NUN ODASI ! Koşarak odasına çıktım. Yorganını fırlattım. Yatağını devirdim. Fotoğraflarını kırdım. Kitaplığına tekme atarak kırdım. Kitaplarını ve günlüklerini yırttım. Dolaptan kıyafetlerini alıp parçaladım ve kestim. Joe'nun odasından koşarak ve sağ sola çarparak odama girdim. Kapımı kapatıp kilitledim. Kapıya yaslandım ve yavaşça aşağı indim. Hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım. Bir andan da "NEDEN BEN NEDEN !!! NEDEN BENİM HAYATIM !!!!" diye bağırıp duruyordum. Joe ile ilgili olan herşeyi kırmıştım. Televizyonu masayı koltuğu hepsini o almıştı ve artık çöpe atılacak durumdalardı. Durmadan telefonla mesajlaşıyordu. Beni takmıyordu. Ordan anlamıştım ama takmadım. Biter diye. Ama baksana 1 yıl geçti hala devam ediyor ! Madem onu seviyor gitsin ! UMRUMDA MI ! HAYIR ! Ama bunları düşündükçe daha fazla ağlıyordum. Bu kadarı bana fazlaydı.
***
Ertesi sabah kalktığımda salon ve Joe'nun odası boştu. Hepsini çöplüğe attırmış, mutfağı temizlettirmiştim. Böylesi daha iyiydi. Yeni koltuk takımlarım, camdan katlanabilir masam ve televizyonum 1 saatte gelecekti. Joe'nun odasını da oturma odası yaptıracaktım. Ağlamakla yalnış yapmıştım artık hayatımı yaşayabilirdim. Bana karışacak kimse yoktu çünkü. Bu yüzden mutluydum. O an avukat beni aradı. Açtım. "Mahkeme 3 saat sonra başlayacak." Dedi avukat. "Biliyorum. Zevkle gelirim. Hoşçakalın." Diyerek telefonu kapattım. Hayatımdan memnundum. Hemde fazlasıyla. Salon için televizyonum, koltuk takımlarım ve masam gelmiş yerleştirilmişti. Joe'nun eski odası yani oturma odasına da koltuk takımları, televizyon ve masa konuldu. Herşey bittikten sonra üstümü giyinip hazırlandım. Mahkeme yerine gitmek için arabama bindim. Mahkeme yerine ilerlerken Miley aradı. Açtım. "Alo." Dedi Miley. "Alo canom." "Noldu sana birden ? Dün den önce Joe için ağlıyordun ?" "Ohooo onlar bitti canım. Joe ile dün kavga ettik. Ondan kalma ve ya onun aldığı herşeyi kırdım yırttım. Yeni eşyalarım geldi. Hem o olmayınca daha iyi. Herşeyi yapabilirim kimse bana karışamaz. Boşuna ağlamışım. Yeni eşyalarım geldi ve yerleştirildi. Şimdi de mahkemeye gidiyorum." Dedim. "Oooo bir gün aramadım neler olmuş baksana." Dedi Miley gülerek. Bende güldüm. "Neyse kapatmalıyım mahkemeye giricem şimdi hoşçakal." Dedim. "Hoşçakal." Telefonu kapatıp arabamı park ettim. Çantamı aldım ve arabayı kilitleyip indim. Mahkemeye salonuna ilerledim. Mahkeme başladığında Joe yanımdaydı ve endişeliydi. Bense ona gülerek baktım. Mahkemeye başlamıştık. Uzun süren bir konuşmadan sonra mahkeme o günlüğüne bitmişti.
***
Joe ile ayrılalı 1 ay olmuştu ve mahkeme olayı bitmişti. Boşanmıştık. Artık ona hayatında başarıları diliyorum ve evleneceği kıza yazık diyorum. Bunları düşünürken salonda oturup izlediğim filmi kaçırdığımı fark ettim ve hemen filme odaklandım. Joe arıyordu. Cevap vermedim. Meşgule bile atmadım. Kapatana kadar bekledim. Sonunda telefon susunca "Nasıl olsa kaybeden ben değil, o." diye mırıldandım ve gülümsedim.
Evet. Bayadır yoktum ama şimdi girip bunu yazdım umarım beğenmişsinizdir. Birdahaki bölüm Selena'nın ağzından ve sonra FİNAL. Bu bitince Miami Sokaklarında adlı hikayeme başlayabilirsiniz. Okuyup Vote yaparsanız yb yazarım :) Ama önce buuu :))) ♥
