Ikaw Parin Pala

Chapter 3.

LEE

The days flew fast at pasukan na. Kasalukuyan akong nasaloob ng isang cafe malapit sa school.

Masyado kasi akong lagalig at napaaga masyado ang pasok ko.

To Jennie:

Beshie!! Nasa Cafe tabacco ako sa tapat ng school. Kitakits! :)

Nang maisend ko ito. agad akong umorder ng kanilang breakfast meal.

"Miss One Breakfast meal, Yung B1"

Nang makuha ko yung order ko, agad akong naghanap ng bakanteng table. Kung tutuusin, kakaonti lang naman ang mga tao rito ang akin lang yung pwesto na komportable ako. Hindi naman ako nabigo kasi may pwesto dun sa may pinakagilid tapat ng bintana ng cafe na saktong sakto sa gusto ko. Mukhang meron na akong tatambayan from now on.

Tapos na akong kumain at abala sa pagkalikot ng cellphone. Anu ba yan! Ang boring! Ni hindi man lang ako makapag Facebook dito sa cellphone-ng to.. Hayyss..

"Excuse me!..... I believe you are sitting in a wrong spot"

Napalingon naman ako sa taong nagsalita...... Whoaaaahh!!! Si Gabriel Villarica.. Ang cute nya pala ng bata pa siya!

Well how do i know? Simple lang.. kilala ang pamilya villarica, pamilya na mga pulitiko. Mula sa lolo hanggang sa kanyang ama, puro pulitiko. Ang alam ko after seven years magiging mayor din ng maynila tong si kuya.

Talk about pulitical dynasty.

"Uhh....." sabi ko sabay lingon kaliwa't kanan "What spot"

"That spot!" turo nito sa inuupuan ko.

"Oh.. This spot... I don't see your name here?" painosente kong sagot.

Napataas namang ang kilay ni kuya. Kahit ako nagulat din sa inakto ko. Well kunsabagay maigi narin. Ayoko namang maging si Lee na duwag at mahina! Version 2.0 na dapat.

"Dyan ako lagi nakapwesto every day! Tanungin mo pa mga managers dito"

"A-aaahh... Okey?" naisagot ko sa kaniya in a questioning way! "Anung gagawin ko?" I added.

"Simple lang, Umalis ka sa pwesto ko?" ay Wow ang presko ni kuya. Tingnan natin

Hindi ko siya sinunod but instead mas ginawa ko pang kumportable ang pagkakaupo ko sa sinasabi niyang spot niya! Then I give him my naugthiest smile.

"I like You!" sabi niya dahilan para lingunin ko siya. Ay wag ganyan. Marufok akoooo...

"Matapang!" saad niya at kaniyang inupuan ang silya paharap sakin.

"Gabriel Villarica" pagpapakilala nito.

"I'm Lee!" sagot ko. Ene be! Kuya wag mo akong ngitian ng ganyan. Mafall ako! Makangiti kasi! Ang wafuu.

At lakas ko rin ehh noh... Harot-harot ng utak ko tapos ang pormal ko sa personal.

Nakakwentuhan ko naman ng very light itong si kuya and honestly mabait siya. Nagkukwento lang naman siya ng something about his background pero mostly alam ko na. Kung gusto niya, Kwento ko pa sa kaniya ang layp niya sa future eh.. Hihi..

Maya-maya lang ay dumating nadin ang aking inaantay. Jusko! After 48 years dumating na din si jennie. Dinig na dinig ang boses eh.

"Ay.. Oh... Sinasabi ko na eh! Tumatalande na ang besfriend ko Ohh...." pambungad nitong salita. Ang OA ahh..