Sırlar Cehennemi

4. Bölüm: Tehdit ediyorum.

    
 

    4. Bölüm: Tehdit ediyorum.
*Hayatımızı değiştirecek kadarıyla...*

   Bir gün önce: (Çarşamba 07:30)
Benim takıntılarım vardı. Mesela okula dersler başlamadan yarım saat önce gitmek. Üzerimde ise askılı beyaz salaş bir bluz altımda ise siyah tayt vardı. Tabi diğer kızlar gibi değilim üzerine bir de ceket giydim. Ne kadar garip değilmi okulda kıyafetin serbest olması. Okulda kimse gelmemiş denilebilecek kadar az kişi vardı. Sonra bana doğru gelen bir çocuk gördüm. Geldi ve yanıma oturdu. Ben hiçbir şey diyemeden kulağıma eğilip, "Merhaba Müjde. Abimi çok güzel ayartmışsın." "Ne?" Dedim anlamamış bir şekilde. Abisi kim olabilirdi ki. "Bana bakma öyle. Pazartesi bulduğun notu diyorum." Tekrar kulağıma eğildi, "Cesedin başında bulduğunu." Şok. Benim açıklamam buydu şu anda. "Sen nasıl biliyorsun. Ben benden ne istiyorsun?" "Tahmin ettiğinden fazlasını biliyorum Müjde. Mesela sizi hapse attıracak kadarını. Senden birşey istemiyorum. Sadece kendine sevgili yapma. Yoksa karşındaki bu sefer abim olur ve gerçekten kötü şeyler olur. Bu arada Ayça'da fena kız değil." O sırada Kuzey'lerin geldiğini fark ettim. O da fark etmiş olacak ki, "Unutma, sizi hapse attıracak kadarını." Dedi ve gitti. Yanıma bu sefer Ayça oturduğunda derse 15 dakika vardı. Ayça lavaboya gideceğini söyledi ve gitti. Sonra Kuzey bana tamamen sinirle sordu, "Napıyordu o pislik senin yanında?" "Bilmem. Geldi ismimi sorup gitti. Bir de yanında bir kız var ayağını denk al." "Emin ol ismini sormuştur. Hem sa-na-ne" Dedi ve ders başladı.

1 saat olan öğle teneffüsu geldiğinde kantine zorla çeke çeke götürdüler beni. Sonra telefonum çalmaya başladı. Ben kantinin bir köşesine gidip ekrana baktığımda bir *Gizli numara* tarafından arandığımı fark ettim. Aşırı sakinlik ve biraz şaşkınlıkla telefonu açtığımda değiştirilmiş ses bana şunları söyledi, "Müjde, güzelsin ama bazen kendini akıllı zannediyorsun. Aslında gerizekalı olduğunu da söyleyemem. Kardeşimi duydun değilmi? Benim yanımda olmak için kendini korumak zorundasın." Sonra lafını kestim ve ben konuştum, "Birincisi, ben senin kim olduğunu bilmiyorum bile zaten yanında olmak istemiyorum. İkincisi sen beni tehdit mi Ediyorsun?" "Evet tamda üzerine bastın. Ben-seni-tehdit-ediyorum. Neyle mi tehdit ediyorum? Sizi hapse attıracak kadarıyla." "Bizi hapse ne artırabilir ki? Biz suç işlemedik." Dedim biraz umutsuz biraz anlamayan bir ifadeyle. Oda bilmiş bir tavırla, "Biz suç ortağıyız. Ben cinayeti işledim. Siz olay mahallini temizlediniz." O an umutsuzluk bedenimi ele geçirmişti. Devam etti "Bu da beni oyunum Müjde. Seni kazanmak için tahtımı kaybetmeye hazırım. Tehdit ediyorum. Neyle mi? Sizi hapse attıracak kadarıyla..." Dedi ve kapattı. Sonra iç sesim çığlık attı 'O bir manyak, peşini asla bırakmayacak.' Donuk bir ifadeyle yanlarına gittim. Üçü bana 'anlat' der gibi bakıyordu. Konuşmaya başladım, "Sadece... Babam aradı. Leyla'nın kayıp olduğu haberlere çıkmış. Bizim okul olduğunu anlayınca merak etmiş." Sonra üzüntüyle devam ettim, "Biz... Suç işledik. Kahretsin biz suç işledik. Hapse gireceğiz." Kuzey elini omzuma koydu ve beni destekledi, "Hayır. Biz suç işlemedik. O kızı biz öldürmedik. Merak etme, atlatacaksın. Birlikte atlatacağız. Orda o cesedi görmek sana ağır geldi biliyorum." O an anlatasım geldi. Bir insana güvendim galiba ama durdum. Bu onları tehlikeye atmak olurdu. Azcık anlattım geçmişimden. Kocaman bir tablonun küçücük bir parçasını, "Ben" dedim, "Hayatım boyunca yaşımdan fazla cesed gördüm. İçlerinde... Annemin bile cesedi vardı. Ben.. annemin cesediyle-" daha fazla tutamadım kendimi, ellerimi yüzüme kapattım ve okulun bahçesine koştum. Duvara yaslandım. Dizlerimi kendime çektim. Hem ağlıyor hem düşünüyordum. Neden? Dedim birden. Neden?. O sırada yanıma birisi geldi. Benim gibi sırtını duvara yasladı, ayaklarını kendine çekti ve konuştu, sesinden Kuzey olduğu belliydi. "Biliyor musun?" Dedi. Belkide hayatımızı bağlayacak cümleleri kurdu, "Ben sende kendimi buldum. Hislerimiz... Çok benziyor. Nasıl söylenir kızlarla nasıl konuşulur bilmem ama... Seni umutlandırmak da istemem. Ben seni sanki... Bir yerden tanıyorum." Anlamadım. Tek kelimeyle Anlamadım. Sordum, "Ne demek istiyorsun? Sen beni bir yerden tanıyor musun?" "Ben... Anımsıyorum. Her neyse." Zorlamak istemiyor olacak ki konuyu değiştirdi. "Bak ne diyeceğim. Bugün okulu ekip sahile gidelim mi?" "Aslında güzel olur ama-" "İtiraz yok. Hadi eve git. Hazırlan. Şuan saat bir buçuk. İki buçukta seni alacağım." Giderken kolundan tutup söyledim, "Teşekkür ederim" "Bir şey değil" dedi gülümseyerek. İçimde birşey hissettim o an. Mutluluk ama kötü bir his. Her an hayatımı(zı!) Değiştirecek birşey olacakmış gibi.

  Eve gittim. Bir duş yetti kötü düşüncelerde uzaklaşmaya (veya öyle sanmaya!). Bordo triko kazak ve bir kot pantolon giydim. Malum bugün 5 Şubat 2020. Soğuktan ölüyorum. Çantama telefonumu ve mendilini koyup kabanımı giydim. Evin yan tarafında kalan parka gidip beklemeye başladım. Telefonum çaldı. Tahmin edin kim! *Gizli numara*. Hay tüküreyim
Gizli numarana. Telefonu açtım, "Oraya gitmeyeceksin. Sakın." Sesi hala değiştirilmişti ama sınırlı olduğu belliydi. "Gideceğim. Hem neden senin gibi bir korkağın dediğini yapayım ki." "Pişman olursun(uz)."  "Sen yine mi tehdit ediyorsun? Ben-teh-dit-le-ri-ne kan-mı-yo-rum. Anladın mı?" Ciddi ciddi sinirlenmiş olacak ki, " Evet seni tehdit ediyorum. Bu sefer hayatınızı değiştirecek kadarıyla... Sen elime geçtiğin zaman göreceksin. Hatta siz. Hepinize işkence edeceğim. Ama bu benim olacağın gerçeğini değiştirmez. Sen istedin Müjde. Ben uyardım.!!" Kapattı. Ben kulağımda telefon ağzım açık kaldığında bir korna sesi duydum. Korna sesinden Kuzey'lerin geldiğini anladım. Ama kalkamadım çünkü şoktaydım.

    "Demiştim ya, hayatımız değişiyordu. Benim yüzümden belkide, ama yavaş yavaş fark ediyorum. Bu hepimizin cehennemi. Bu dördümüzün cehennemi. Belkide gizli numaranın dediği gibi, bizi tehdit ediyordu. Hayatımızı değiştirecek kadarıyla..."

_________________  
   
Pazartesi.                   Salı                  Çarşamba.                Perşembe.         Cuma

1. Bölüm.         Yok gelmeyecek.   4. 5. Bölümler.    2.3. Bolumler.   6. 7.Bölümler
 
Tablo böyle arkadaşlar. Günler hikayedeki günler. Sizi seviyorum. Her hafta içi ve hafta sonu böyle tablo yayınlayacağım. Ama bölümler gecikebilir. Bu ara sınavlarım var çünkü. Yorumlarınız çok onemli. Bugün Hayatdoluyzr37 adında biriyle atıştık ama o benim kuzenim😂. Sıkıntı yok yani. Bu arada takiplesmek ve birbirimize yorum yapma teklifi olan olursa seve seve kabul ederim.. öpuyorummm...😘😘