My problems and the badboy -voltooid-

35. De bekentenis

1 maand later
Elke fucking dag denk ik aan haar, geen enkele dag heb ik niet een moment dat ik niet aan haar heb gedacht. Sommige mensen denken dat je het na een maand hebt kunnen verwerken, dat ik me aanstel. Maar ik kan zeggen dat ik, en ik denk niemand dat eigenlijk kan als je zelf zoiets doormaakt. Ik kan niet beschrijven wat ik voel want het is een mengeling van heel verdrietig zijn, gemis, en gek genoeg ook boosheid. Ik vraag mezelf af waarom het haar nou weer kon overkomen. Niet dat ik het iemand anders gun want bij elk persoon die overlijdt zal er altijd wel één iemand zijn die er verdrietig om is, maar in mijn geval, in het geval van Marije is het anders. Zij was de enigste die ook in mijn "donkere" periode 24/7 voor mij klaarstond.

In deze maand ben ik sterker geworden. Ik kan er veel beter over praten ondanks de warboel in m'n hoofd. Met Mason kan ik echt het beste praten. Soms geeft hij niet eens antwoord en laat mij gewoon praten en af en toe knikt hij, maar dat is genoeg. Ik wil niet altijd worden getroost, af en toe wil ik gewoon iemand die echt naar me luistert.

Het is vrijdag en Mason neemt me mee op een date, hij zei dat we ergens gaan eten en daarna naar de bioscoop om films af te kraken en mensen te irriteren. Er is alleen een probleempje want hij heeft niet gezegd naar welk restaurantje we gaan dus ik heb geen idee of ik een basic outfit aan moet trekken of iets meer chiquer. Ik sta twijfelt voor de kast en m'n oog valt op het bordeaux jurkje die ik laatst heb gekocht met Marije. We waren opzoek naar een spijkerbroek voor haar toen we dit jurkje tegenkwamen. Ik zag het en hield het voor de spiegel, m'n hand gleed over de stof en ik zag al voor me hoe het stond. Mijn rondingen zouden er mooi in uitkomen, vooral m'n heupen, maar ik durfde het niet te dragen. Marije heeft me uiteindelijk toch overgehaald om het te passen en we waren er allebei over uit dat dit een perfect jurkje is. Uiteindelijk heeft ze dit als cadeautje voor mij gekocht. Sindsdien hangt dit in de kast en kijk ik ernaar maar nu vind ik het een perfecte gelegenheid om aan te trekken.
Het is een strak jurkje tot net boven m'n knieën, het heeft een vierkante hals en driekwart mouwtjes. Het is een mooi contrast tussen het sexy vanwege dat het nauwsluitend is maar het is weer elegant en netjes door de lengtes.
Mijn stijl is altijd al wat meisjesachtig geweest maar laatste tijd heb ik me vooral gehuld in slobberige truien en lekker zittende broeken, oftewel vooral leggings of joggingbroeken.
Ik trek het aan en pak een gouden kettinkje met een schelpje eraan, doe een paar zwarte schoenen aan en kijk dan in de spiegel. Ik draai rond en kijk naar mijn haar om te zien wat ik ermee moet doen. Het is halflang blond haar en meestal draag ik het in een messy bun of gewoon los maar nu wil ik iets leuks ermee doen. Ik kijk in mijn lade met haartools en haal een krultang erbij. Het is een breedte tang en daardoor krijg je wijde krullen die lijken alsof je geföhnde krullen hebt. Ik doe lichte make-up op maar als ik m'n look bekijk vind ik het een beetje saai. Ik tover m'n eyeliner tevoorschijn en trek m'n ooglid strak om een recht lijntje te trekken. Ik bekijk het eindresultaat in de spiegel en ben tevreden over m'n look. Het is al lang geleden dat ik me zo heb opgemaakt en er zo uitzie, maar het voelt goed, ik voel me weer een klein beetje meer mezelf.

Ik hoor geklop op m'n deur en roep 'open' om degene binnen te laten die klopt. Ik zie dat Mason binnenkomt, ik kijk hem vragend aan want ik verwacht nou niet echt dat hij opeens zonder aan te bellen binnen kan komen. Tenzij hij opeens een stiekeme maar zeer professionele inbreker is maar dat lijkt me erg sterk. Ik kijk hem met vragende wenkbrauwen aan maar wel met een glimlach op m'n mond omdat ik blij ben hem te zien. Vanochtend moest hij naar school en hij was rond tweeën klaar dus ik heb hem al een tijdje niet gezien. Ik ga op dit moment niet naar school en vind dat helemaal prima, ik zou het ook niet aankunnen.
'Ik heb de sleutel onder de bloempot vandaan gehaald.' Zegt hij met een grijnsje op z'n gezicht.
'Aah je hebt jezelf dus even binnengelaten?' zeg ik ook met een lach, ik loop naar hem toe en sla m'n armen om z'n nek heen. Ik geef hem een kus, en die gaat al snel over in een tongzoen. Mijn handen gaan naar z'n gezicht en ik voel zijn handen over m'n heupen en m'n onderrug gaan. Hij kreunt lichtjes in m'n mond en dan trekt hij zicht los. Ik kijk beteuterd naar hem.
'Als we zo doorgaan weet ik niet of we het nog wel gaan halen naar het restaurantje, je ziet er namelijk verdomd lekker uit.' Hij drukt een snel kusje op het puntje van m'n neus en dan laat hij me helemaal los.
Ik moet lachen en word een klein beetje rood van het complimentje. 'Laat me nog even m'n tas en jas pakken en dan kunnen we gaan.' Ik pak m'n tas die bij m'n schoenen past en dan lopen we naar beneden. Ik kijk in de woonkamer en keuken maar m'n ouders zijn in geen velden of wegen te bekennen dus ik ga maar zonder gedag te zeggen.