My problems and the badboy -voltooid-

11. De dronkenlap

Pov Mason
Of is dit de normale ik? Ik weet het allemaal niet meer, ik heb al zolang m'n gevoelens op de tweede plek gezet dat ik nu eigenlijk niet meer weet wat ik voel. M'n reputatie is wat mij populair maakt op school maar of dat ook is wat ik wil, het is zeker niet iets wat ik met trots kan vertellen aan m'n kleinkinderen later. Maar waarom blijf ik ermee doorgaan, het feesten, het gebruiken van meisjes, het brutaal doen tegen leraren, het vechten. Het geeft niet echt voldoening zoals het gaf toen Julia in m'n armen stond. Maar waarom deed ik eigenlijk zo beschermend? Wat voor kant is dat van mij? Ik ken het niet en het is er nooit bij een ander meisje uitgekomen dus wat wil dat zeggen over Julia?

Vanavond ga ik naar de club, misschien zou Benjamin ook komen maar z'n ouders blokkeren z'n plannen dus hij wist het nog niet zeker. Mijn ouders zijn voor de verandering een keertje thuis, ze hadden het alleen niet gemerkt dat ik weg ben gegaan dus ze zijn alsnog met zichzelf bezig.
Ik vertrek rond tienen naar de stad en ga m'n vaste club binnen, ik kan ze doorlopen omdat de uitsmijter mij kent, er staat nu al een flinke rij dus daar heb ik wel geluk mee.

Ik kijk eerst een beetje rond voordat ik naar de bar ga, ik zie al een paar lekkere meiden dus m'n avond zal wel slagen.
'Een biertje voor mij graag.' Zeg ik tegen de barman.
'En wat wil deze mooie dame?' Ze kijkt met blozende wangen en een glimlach mijn kant op en ik lach naar terug.
'Eehm, een wijntje alsjeblieft'
'En een wijntje voor deze dame!' roep ik naar de barman die inmiddels m'n bier aan het tappen is.
We krijgen onze drankjes en het meisje komt dichterbij staan.
'Wat is je naam?' vraagt ze.
'Mason, die van jou?' roep ik om boven de muziek uit te komen.
'Sophie' We kletsen nog wat totdat onze drankjes op zijn en ze me vraagt om naar de dansvloer te gaan.
Eerst dansen we gewoon met onze gezichten naar elkaar toe, maar gaandeweg gaat we steeds dichter naar elkaar toe totdat ze tegen me aan staat en begint te schuren. Ik leg m'n handen op haar heupen en zo dansen we verder totdat ze plots omdraait en me verleidelijk in de ogen kijkt, ze bijt op haar lip.
'Dat is zo sexy als je dat doet' zeg ik met een hese stem.
Ze slaat haar armen om mijn nek en gaat steeds dichter met haar hoofd naar die van mij. Ik geef haar kusjes in haar nek en ze kreunt een beetje, uiteindelijk kussen we en ik proef de alcohol die ze heeft gedronken. Ik vraag om toestemming die ik meteen krijg en we zoenen totdat we buitenadem raken.
Ik til haar op en ze slaat haar benen om me heen. Al zoenend lopen we uit de menigte. Ik til haar naar een van de slaapkamers en leg haar op bed.

Ze doet haar topje uit en ze ligt nu met alleen haar bh en rokje voor me. Ze gaat met haar nagels over m'n sixpack en ik krijg allemaal tintelingen over m'n buik. Ze vraagt of ik m'n shirt uit wil trekken en zij trekt ook langzaam haar rokje uit.
Ze ligt nu op bed voor me en ik sta tussen haar benen voorover geleund. Ik kus haar eerst in haar nek waarna ik een spoor van kusjes achterlaat tot haar navel. Ze gaat met haar handen over m'n zongebruinde buik en we zoenen.
Opeens hoor ik allemaal gestommel dichterbij komen waarna de deur openvliegt.

'Oh haha sorry.' Zegt een dronken jongen lachend als hij binnenvalt met z'n vrienden. 'Ik wist niet dat je bezig was met deze lekkere chick' zegt dezelfde jongen met een dubbele tong.
'Rot op.' Sis ik naar hem.
'Hé hé, rustig maar.' Hij steekt z'n handen op als teken dat hij onschuldig is. Hij begint naar Sophie en mij te lopen. Ik zie Sophie snel een deken over haar heen trekken en ik ga voor haar staan. Je kan de drank die deze jongen en z'n vrienden heeft gedronken al van mijlenver ruiken en ik moet bijna kokhalzen als hij op ongeveer een meter voor me stil gaat staan.
'Laat mij haar maar nemen.' Zegt hij met een dwingende ondertoon in z'n stem.
'Wat!? Nee! Mason doe iets!' zegt Sophie met een bang en hoog stemmetje.
'Je laat haar met rust!' zeg ik boos. 'Ga je eigen meid vinden.'
'Hé, zo praat je niet tegen mij!' Hij komt dreigend op me aflopen en geeft me plots een duw. Door de duw verlies ik even m'n evenwicht maar ik herstel me al snel.
'Sophie! Kleed je aan en ga snel weg! Ik handel dit wel af' Ze grijpt haar kleding en glipt tussen de jongens en rent de gang op.
'Zo nu is het vier tegen één.' Roept hij uitdagend.
Ik sla hem met een korte stoot tegen z'n kaak aan en z'n hoofd gaat helemaal opzij waardoor ik nu met m'n vuist tegen de zijkant van z'n hoofd kan slaan. Hij ligt al snel op de grond, dat was niet zo moeilijk aangezien hij dronken was.
Ik buig voorover en voel opeens een klap in m'n buik, hij heeft met z'n voet mij getrapt. Ik klap voorover en hij grijpt z'n kans om op te staan waarna hij mij een knietje geeft tegen m'n gezicht aan.
Ik voel bloed over m'n lip stromen en ik wankel achteruit.
Er verschijnen opeens twee gestaltes in de deuropening en het eerste wat ik denk is dat het meer vrienden van de jongen zijn maar dan slaat één van de twee jongens een andere jongen die in de kamer staat op de neus.
Ze lopen naar me toe en ik zie dat het Vince en Jase zijn, met Vince train ik vaak en Jase ken ik via wat vrienden. Sophie heeft vast hulp gehaald, of de jongens hoorden iets.
De vier dronkenlappen komen dichter naar ons drieën toelopen en op een gegeven moment staan we recht tegenover elkaar.
Ik word op m'n oog geslagen en ik klap naar achter. Ik zie dat Vince en Jase ook aan het vechten zijn, gelukkig zijn wij wel aan de winnende hand. Een van de vier ligt al knock-out en de ander is al weggerend, nu staat de vieze dronkenlap nog voor me en een jongen die meer weg heeft van de Hulk. Vince en Jase pakken de 'Hulk' aan terwijl ik en de dronkenlap in een gevecht verwikkelt raken waarbij ik nog een stomp in de maag krijg maar hij een gebroken neus heeft en twee blauwe ogen. Hij ligt inmiddels op de grond te kermen van de pijn.
Ik sta op en voel aan m'n gezicht. Ik heb een blauw oog, een gescheurde lip en gelukkig een bloedende neus en geen gebroken.
Sophie komt aangerend en vraagt of het gaat. Ik duw haar weg, ik heb nu echt geen zin meer in iemand. Ik bedank nog snel de jongens voordat ik in de auto ga zitten. Ik pak het EHBO – doosje die in het dashboardkastje zit en maak m'n gezicht schoon.
Ik hoop dat er morgen niet al te veel van te zien zal zijn want dan moet ik weer vragen gaan beantwoorden zoals wat er was gebeurd en waarom ik überhaupt naar een feest ging doordeweeks.
En waarom ging ik eigenlijk? Oh ja, om de badboy uit te hangen, en om Julia te vergeten.

Als ik thuis aankom zie ik dat er nog licht brandt. Hoezo brandt er nog licht? Het is half drie 's nachts. Ik maak de deur open en zie m'n moeder met een glas wijn aan de keukentafel zitten. Ze kijkt op en ziet er moe, boos en vooral teleurgesteld uit.
'Waar ben je geweest?' vraagt ze met een zachte stem.
'Bij Jason.' Ze hoeft tenslotte niet alles te weten, ze zal dan nog meer teleurgesteld zijn.
'Hoe kom je aan een blauw oog? Heb je gevochten?'
'Ach het is niks, ik had een beetje lopen vechten met een paar jongens.'
'Waarom? Waarom doe je mij en je vader dit toch aan?'
'Wat boeit jullie dat nou weer!' zeg ik geïrriteerd.
'Tuurlijk maakt het ons uit Mason! We willen toch niet dat je er zo uit ziet en dat je zo laat thuiskomt, wie weet wat er kon gebeuren!' roept ze boos. Ze gooit haar handen in de lucht om meer kracht bij haar woorden te zetten.
'Ach doe nou niet of het je werkelijk wat boeit, jullie zijn er de helft van het jaar niet eens!!' schreeuw ik terug.
'Wij kunnen daar toch ook niks aan doen.' zegt ze gefrustreerd. 'We dachten altijd dat je het juist prettig vond als we weg waren' zegt ze inmiddels zachter.
'Jullie weten helemaal niks. En bemoei voortaan ook niet meer met me, jullie hebben dat toch nooit gedaan, dus ga nu niet de bezorgde moeder uithangen.! Zeg ik
'Mason! Loop jou niet weg!' Hoor ik m'n moeder nog roepen maar ik ben al de trap opgelopen naar m'n kamer. Ik kijk in de spiegel en zie m'n gehavende gezicht, dit zal er morgen niet mooi uit gaan zien. Wat zal Julia denken? Zal ze denken dat ik een agressief jongetje ben of zal ze bezorgd zijn?
Ik kijk via de spiegel in m'n ogen en er flitsen allemaal gebeurtenissen door m'n hoofd. Van toen ik klein was en de nanny mama had genoemd, toen ik de eerste keer vocht en toen ik voor de eerste keer een bepaald gevoel in m'n buik kreeg namelijk toen Julia in m'n armen stond.