Pov Julia
De bel gaat, ik trek een sprintje naar beneden en ik zwaai de deur open, ik kijk in het vrolijke gezicht van Marije. Ik geef haar meteen een knuffel.
'Heb je me zo gemist?' vraagt ze met een grijns.
'Haha' zeg ik sarcastisch. 'Tuurlijk heb ik je gemist we hebben elkaar al super lang niet gezien.' Zeg ik daarna.
We lopen met onze armen in elkaar gehaakt naar binnen en daar begroeten m'n ouders ook Marije.
'Je zal wel honger hebben na een rit van meer dan drie uur.' Zegt m'n moeder
'Ja inderdaad. Ik heb ook nog een half uur in de file gestaan.' Zucht Marije. Na nog even gekletst te hebben gaat m'n moeder het eten voorbereiden en Marije en ik lopen naar m'n kamer. Ik ga op m'n bureaustoel zitten en Marije zit aan het uiteinde van het bed.
'Hoe is het op je nieuwe school?' vraagt ze nieuwsgierig.
'Leuker dan ik had verwacht.'
'Ja?'
'ja, ik had de eerste dag een leuk meisje ontmoet die me meteen had voorgesteld aan haar vriendinnen en ze zijn super lief dus dat is wel heel fijn.' Zeg ik met een glimlach.
'En hoe zit het met de jongens?' ze heeft een twinkeling in haar ogen.
'Er is wel een jongen...'
'AAAH? Echt? Vertel me er alles over!' roept ze enthousiast.
'Rustig aan.' Lach ik. 'Er is een jongen, Mason. En hij is super lief en beschermend maar soms gedraagt hij zich zo raar en bozig en de andere keer is hij weer super lief. Soms weet ik gewoon niet wat ik met hem aan moet.' Zucht ik.
'Tja jongens. Ik denk dat hij gewoon niet weet wat hij met zichzelf aan moet als ik het zo hoor. Maar ga je morgenavond nog wat doen? Misschien kunnen we gezellig met ons tweeën naar de bios.'
'Nee sorry. Ik ga morgen met Mason naar een feestje.'
'Een feestje? Sinds wanneer vind jij feestjes leuk?'
'Ik zei in eerste instantie nee maar hij heeft het gesmeekt en onder een paar voorwaarden heb ik toch ja gezegd.'
We kletsen nog wat verder totdat m'n moeder roept voor het eten.Gisteren was het iets te laat geworden waardoor ik nu moeite heb met opstaan. Ik voel de zon op m'n gezicht branden en ik knipper met m'n ogen.
Ik probeer de wekker uit te slaan met m'n hand maar het mislukt volkomen waardoor het op de grond met een hard geluid valt.
Ik zucht geïrriteerd en ik wrijf in m'n ogen. Met een kreun sta ik op en ik strompel naar de badkamer.Na een zware ochtend en middag ben ik eindelijk klaar met school. Ik verheug me erop om naar huis te gaan aangezien Marije er nog is. Ik snel naar huis op de fiets. Het is inmiddels alweer vier uur en ik moet nog een kwartiertje fietsen.
Over een paar uur moet ik me gaan klaarmaken voor het feestje. Ik wilde Charlotte niet vragen om samen klaar te maken dus ik moet het nu alleen doen. Het probleem is alleen dat ik echt niet met make-up om kan gaan.
Ik zet m'n fiets in de garage en ik loop zo de keuken in. Meteen als ik binnenkom ruik ik een baklucht.
'Hoi! Ik ben weer terug!' roep of schreeuw ik door het huis.
'Hey Julia!' Marije komt de keuken inlopen. 'Hoe was school?'
'Saai.' Zucht ik. Ik loop naar de koelkast en ik pak de fles met cola eruit.
'Ik heb taart gebakken, wil je wat?'
'Hmm lekker!'Ik zit voor m'n spiegel, gefrustreerd met m'n eyeliner in m'n hand. Het lukt me gewoon niet om een mooi lijntje te trekken. Het lijkt meer op een lijntje dat een kleuter heeft getrokken die net heeft leren tekenen.
Er klopt iemand op m'n deur.
'Binnen.' Marije steekt haar hoofd om de hoek en loopt naar binnen als ze m'n mislukte eyeliner ziet.
'Lukt het een beetje?' vraagt ze lachend.
'Nee. Ik ben gewoon een ramp met make up. Het mislukt altijd! Maar ik bedoel dan ook echt altijd!'
'Kom, ik zal je wel helpen.' Ze pakt de eyeliner uit m'n hand en ik doe m'n ogen dicht.'Dus die jongen hé, komt hij je ook ophalen?'
'Ja, hij komt rond half tien.' Ik moet stiekem even glimlachen bij het idee dat Mason me speciaal komt ophalen.
'En hebben jullie toevallig al iets gedaan? Met elkaar bedoel ik?'
'Marije!' roep ik verontwaardigt. Ik doe m'n ogen open om haar aan te kijken.
'Pas op je eyeliner! Maar dat is dus een nee?'
Ik zucht. 'We hebben alleen gezoend meer niet. Aan waar jij het over hebt, heb ik trouwens ook geen behoefte aan door wat er is gebeurd.'
'Gezoend hé? En hoe was dat?'
'Marije!
'Oké oké ik stop al.' Ze grijnst en gaat dan verder met m'n make-up.
Nadat ik ook m'n kleding heb uitgezocht ben ik klaar, en precies gaat ook de bel. Ik pak snel nog een handtas en open de deur. Mason staat in een zwarte spijkerbroek met een wit shirt waarin je kan zien dat hij veel sport, voor m'n neus en ik moet slikken om hoe sexy hij eruit ziet.
Ik voel dat Mason z'n ogen over m'n lichaam gaan en hij staart me nog net niet met open mond aan. Hij grijpt me bij m'n middel en strijkt zachtjes met z'n lippen over die van mij om me te plagen.
'Je bent zo sexy' fluistert hij. Ik giechel wat hem doet grijnzen.
'Zo dus jij bent Mason.' Marije komt aanlopen met een glimlach op haar gezicht, een gemeende glimlach. Eindelijk iemand die Mason niet meteen als een slechte jongen inschat.
'The one and only.' Mason en ik laten elkaar jammer genoeg los.
Marije steekt haar hand uit en stelt zich voor.'Nou veel plezier en graag laten weten als het heel laat wordt.' Ik geef Marije snel een knuffel en daarna draaien we ons om.
Mason legt z'n hand op m'n onderrug, ik geniet van z'n aanrakingen, elke plek die hij aanraakt blijft na tintelen. Hij begeleidt me naar de auto en we stappen in.
'Je ziet er mooi uit.' zegt Mason nogmaals.
'Dankje.' Ik moet een beetje blozen.
'Komt Marije vaak bij jullie?' vraagt Mason. Inmiddels zijn we de wijk uitgereden.
'Nee, jammer genoeg niet.'
'Is het je tante of?'
'Het is al heel lang een goede vriendin van m'n moeder maar voor mij is ze als een tweede moeder.'
Mason luistert aandachtig wat me aanmoedigt om verder te vertellen.
'M'n ouders willen nooit echt naar me luisteren, ze doen alles om hun imago hoog te houden vandaar dat ze alles mooier willen laten lijken dan het is. Bij Marije kan je met de gekste verhalen aankomen zetten en ze lacht je nog niet uit. Het is daarom zo fijn om met haar te praten.'
'Ja snap ik helemaal. Mijn ouders die zijn er nooit dus ik snap hoe je je voelt als je niet met ze kunt praten.'
Ik ben verbaasd door de openheid van Mason en ik heb duizend vragen in m'n hoofd maar ik ben bang dat als ik ze stel dat hij meteen weer dichtklapt.Mason legt z'n hand op m'n bovenbeen, het voelt net alsof er een geluksbom ontploft in m'n lichaam. Op dit moment is dit alles wat ik wil. Mason en ik.
We rijden de wijk in waar het is en het huis van het feest is niet te missen door de vele mensen en de harde muziek. Het geluksgevoel maakt plaats voor paniek. Ik begin wat onregelmatiger te ademen.
Shit, als ik nu maar geen paniekaanval krijg. M'n adem trilt en ik probeer mezelf tot rust te krijgen.
'Hé, rustig maar. Ik zal bij je blijven.' Hoor ik Mason zeggen. Hij geeft een kneepje in m'n hand.
Ik merk dat m'n ademhaling alweer wat beter is en we stappen uit. Eenmaal bij de deur aangekomen pakt Mason m'n hand vast en zo lopen we naar binnen. Ik merk al gauw dat veel mensen respect voor Mason hebben, geen idee waarom. Het lijkt er ook op dat hij bijna iedereen kent en ik niemand.'Wil je wat drinken?' vraagt Mason.
'Ja graag.' Hij trekt me mee naar de keuken waar allemaal rode plastic bekertjes staan en de flessen met drinken. Voornamelijk sterke drank. Ik pak de cola en Mason kijkt me bedenkelijk aan.
'Wat?' vraag ik.
'Gewoon. Het verbaast me dat je geen alcohol gaat drinken, het is tenslotte een feestje.'
'Ik wil gewoon erbij blijven met m'n hoofd.' Ik schiet in de verdediging en Mason grinnikt een beetje.
'Kom ik zal je aan wat mensen gaan voorstellen.'
We lopen een beetje rond als we blijven staan bij een stel. De jongen heeft een arm om het meisje geslagen.
'Yooo Mason lang niet gezien.' Roept de jongen uitbundig. Waarschijnlijk heeft hij al flink wat alcohol gedronken.
'Hey Tim.' Hij slaat op de jongen z'n schouder. Ze kletsen nog wat als Mason me opeens naar zich toetrekt. 'En dit is mijn vriendin, Julia'Ik kijk Mason verbaast aan.
Ik, zijn vriendin?
'Je bent klaar met de one night stands zo te zien?' lacht Tim.
'Wij gaan weer verder.' Zegt Mason om het gesprek af te kappen.
We komen in een dansende drukte terecht en ik moet moeite doen om Mason bij te houden. Bovendien wordt er flink tegen elkaar aangestoten waardoor ik ook een paar keer m'n evenwicht verlies.Zou Mason het serieus bedoelen. Heeft hij eigenlijk ooit een relatie gehad van langer dan een nacht.
Eindelijk zijn we uit de menigte, ik zucht van opluchting.
In de ruimte waar we nu zijn staat een grote bank met daarvoor een reusachtige tv. Dit zal vast de gameroom zijn. Er zitten een paar mensen op de bank maar niet heel erg veel. Ik trek Mason mee naar een stukje waar niemand zit en ik ga zitten.
'Ik eehm ik. Waarom zei je dat ik je vriendin ben?' ik kijk Mason verwachtingvol aan, benieuwd naar wat hij gaat zeggen.
'Julia. Dit is echt het verkeerde moment maar ik hoop, nee ik bid dat je ja hierop gaat zeggen.'
'Ja! Ja tuurlijk wil ik dat!' onderbreek ik hem.Er groeit een grote lach op z'n gezicht. Hij pakt zacht m'n gezicht vast en buigt voorover. We kussen. Ik ga langzaam liggen en Mason leunt bovenop me, z'n armen steunend langs m'n hoofd. M'n benen zijn geklemd langs hem heen. Ik vergeet alles om me heen. Ik kan alleen maar voelen hoe Mason me aanraakt.
Ik ontwaak uit m'n trans als ik gekuch hoor. Beschaamd kijk ik om, een jongen staat voor onze neus.
'Willen jullie jullie vrijpartij even ergens anders houden.' Mason komt overeind en ik ga ook weer zitten. Ik mis direct de warmte van Mason en ik kruip daarom ook dicht tegen hem aan, hij slaat een arm om me heen en zo zitten we samen in onszelf te genieten van elkaar.
JE LEEST
My problems and the badboy -voltooid-
RomanceHaar ogen, zo donker, zo vol met verdriet. Wat zal ze meegemaakt hebben? Dit is het eerste wat Mason, de badboy, van haar denkt. Waarom wil de badboy precies weer met mij praten? Ik heb helemaal geen behoefte aan jongens en zeker niet aan Mason. Al...