Healed Wounds (Madrigal Series #1)

HW #7

Duda

"Bye guys, See you tomorrow!"

Paunti-unting umalis ang aking mga katrabaho. Alasais na kasi nang gabi at out na namin. Unti-unti ko ding inayos ang aking mga gamit at inayos ang buhok kong nagulo na ang pagka bun. Nang hindi pa nakuntento ay tumayo ako at tumungo sa salamin ng cubicle ko.

I pulled the hair pins out my hair to comb it. Nagmumukha na kasi akong mangkukulam sa buhok ko. I stared at my hair and I realized that it had reached my butt already. I think I need to trim this ngayong weekends.

Kumuha ako ng tint sa bag ko at nilagay sa bibig ko. Mas dinamihan ko ang paglagay sa lower lip ko to make it more plump looking. I ponytailed my hair and it showed the natural curls at the end na nadagdagan dahil sa pag ka bun ko kanina.

"Ang tagal mo girl! Uuwi na nga lang magpapaganda pa talaga tapos 'pag may nahuhulog hindi naman sinasalo!" Sinulyapan ko si Cha na nakahalukipkip at nakatingin sa akin. Inirapan ko siya at ibinalik ang gamit sa bag.

"Pakealam mo ba? I want to make my self more confident and decent kaya I'm wearing this, not to impress humans, bakit noong na fall ba ako kay Thad sinalo niya ako hindi naman ah? When you are falling inlove with someone you should always keep in mind na hindi lahat ng nagmamahal, minamahal pabalik." Binitbit ko ang bag ko at tinulak siya nang bahagya.

"I just stated my opinion yet here you are, explaining like you are in a pageant! So inaamin mo na na-fall ka pala kay Sir Thad noon- wait, Na fall ka sa kaniya noon?!" She snapped.

I smirked and hooked my hands in her arms.

Goodluck Luna Aesha, sa madaldal kapa talaga nadulas. Hindi na ako magugulat kapag kumalat ito at gawing chismis sa trabaho.

Hinila ko siya palabas bago pa may makarinig sa bunganga niya. Tamang-tama naman at nandoon nadin pala si manong na naghihintay sa akin sa
labas.

"Nandiyan na sundo ko girl, sasabay ka ba?" I asked her. Since dadaanan din naman namin ang bahay nila. Umiling siya. Kumaway ako kay Manong Henry, ngumiti naman si manong.

"May pupuntahan pa kasi ako Aesh, Ingat ka ha, baka ma-fall ka ulit sa kamandag ni Sir Thad. Akala ko ba bestfriends tayo, bakit hindi mo sinabi sa'kin na gan'on!" I kissed her cheek and rolled my eyes at her.

"Sige na, bukas ka na magtanong gabi na, Ingat ka baka may multo diyan sa kanto. " Biro ko sa kaniya at pumasok na sa sasakyan.

Pumasok sa isip ko si Eru habang kami ay nasa biyahe. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumatawag sa akin o kahit text man lang.

Anong nangyari sa babaeng yun? Should I call Tita? Di bale na nga.

I sighed deeply

While I was looking at the dark scenery outside the car's window my phone suddenly vibrated. Kumunot ang noo ko at chineck kung sino ang tumatawag.

Thank God it was Eru!

"Erudite! anong proble-" Napatigil ako sa pagsalita nang marinig ko ang hikbi niya. Oh my God!

"Anong nangyari Eru! Nasawi ka dahil sa crush mong si-" I joked to ease the tension, but she cutted me off.

Eru never cries unless nasasaktan talaga siya nang sobra.. I'm sure that something serious happened with her.

"Are you home? Geez Erudite Lindsey!" naiiling kong saad.

"Wala ako sa bahay. I'm inside a bar.." She answered. Halatang umiiyak parin.

"And where is that exactly? Ang daming bar sa Pilipinas! Tsaka ano bang ginagawa mo diyan?" I asked her, yelling already because of worry and frustration.