Thaddeus
"Miss? Miss, okay ka lang?"
I heared a manly voice calling me, along with a soft whispers around. Ilang segundo pa ang lumipas ng maramdaman kong may tumatapik na sa pisngi ko habang nakakaramdam ako ng lamig.
Mahina kong iminulat ang aking dalawang mata. Eventhough my vision was kinda blurry, nakita kong maraming tao ang nakapalibot sa akin ngayon.
Namilog ang mga mata ko. Ano ang nangyari?
"Miss?" Muling tawag nang kung sino. Bumaling ako nang tingin sa kaniya.
"Ano ang nangyayari? Nasaan na si Thad? He needs me, where is he?" I asked weakly.
Bumalik sa akin ang lahat nang nangyari, pumunta ako sa Ospital at kinausap si Thad pagkatapos no'n ay biglang tumunog ang heart rate monitor sa loob ng kuwarto niya.
When I glanced at it, it showed a flat line.
"What Miss? Nasisiraan kana ata. Habang naghihintay ka ng jeep sa kalsada kanina ay bigla kang nahimatay." My eyes immediately widened in shock.
Does it mean panaginip lang ang lahat ng nangyari?
"Nahimatay ako? Wala po ba ako sa ospital ngayon?" naguguluhan kong tanong.
Nakita kong pinipigilan ng lalaking matawa sa sinabi ko. I frowned and got myself up. I need to go to the Hospital right now. Kailangan kong makita si Thad.
"You are at the side of the road right now Miss, I don't know if I heared it right, but I heared you murmuring about a guy and a hospital kanina nang pumara ka sa jeep, pagkatapos ay bigla ka nalang nawalan nang balanse at sumalampak sa kalsada."
Somehow I felt relieved because of what I've heared.
Hindi pa ako nakapunta sa ospital at mas lalong hindi namatay si Thad. I don't know what to do anymore if ever Thad will leave me.
Ngayon na pa na nawala din ang ama ko sa akin? I can't imagine my life without him. He is my wound and at thesame time my medicine. Siya lang ang nakakapagbigay sa akin ng sakit at siya lang din ang natatanging tao na makakagamot nito.
The idea of him leaving me will surely crush my already broken heart. Hinding hindi ko kakayanin na mawala siya. Hinding hindi.
Tumingin ako sa lalaking tumulong sa akin. Bumungad sa akin ang kaniyang singkit na mga mata. Kumunot ang noo ko, may kamukha siya ah? Hindi lang ako sigurado kung siya nga 'to.
"Thank you for saving me Mister Chinky," I beamed and brought my hand forward for us to shake hands.
He simply shook my hand and smiled.
"No worries." He curtly uttered and walked away.
I pouted.
That man reminds me of Thad, ang susuplado!
I checked my watch and it was already 11:30 AM.
Dali-dali akong tumakbo at pumara ng jeep papunta sa M's Hospital. Nang makasakay ako ay agad kong inopen ang phone ko to check some messages.
Nakita kong nag text si Cha sa akin.
From: Cha
Girl? Hospital na you?
Hoy! Sa'n kana? Worried na besties mo d2
Lukarettt! Sasabubutin ka daw ni Eru pag di ka nag reply.
Ewan ko sa'yo text back pag nabasa mo na to.
I sighed. Nagtipa ako ng reply kay Cha. I hit the send button and keep my phone inside my bag.
BINABASA MO ANG
Healed Wounds (Madrigal Series #1)
General FictionShe was born with a silver spoon inside her mouth. The looks, body, brain, popularity and good character? Well, She's got it all except for the man that her heart and mind aches for. The guy was cold and snob. He did nothing but tell her harsh words...