Healed Wounds (Madrigal Series #1)

HW #9

Ikaw parin

Napabalikwas ako ng bangon ng makita ang itsura ko sa cellphone ko. What the fuck is this?

An eyebag? Holy shit!

Can I normalize blaming Thaddeus Madrigal for all the bad lucks coming into my life?

Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa lintik na comment niya sa pinost ko. Hindi ba siya aware na maraming makakakita no'n! What's worst is gagawan kami ng issue. And I don't like the idea.

Mahirap gumalaw ng maayos kapag may issue ka. Alam niyo naman mga tao sa mundo, they keep on judging you without knowing your story.

Okay lang naman sa akin if they'll judge me. Kaya ko naman silang iwasan unlike Laurean or Rarissime na papatol talaga. Kasi kapag pinatulan mo sila lalabas lang na guilty ka sa nangyari 'cause you're being defensive.

"Wow! New look yan Aesh?" Tamad kong binalingan ng tingin si Cha. I shot my brow up when I noticed something on her neck.

"Yes, Do you have a problem with that? May ginaya lang ako. Ikaw? Bakit may parang pasa sa neck mo? Nasobrahan sa sipsip?" I coed.

She blushed and looked so shocked when I told her that. Ang maliit niyang mata ay lumaki. Gulat na gulat teh?

"I mean sipsip nang lamok! Ano bang iniisip mo at namula ka diyan?" pambabawi ko.

She sighed in relief. Naku naniwala naman? Madali talagang maloko ang kaibigan kong 'to. Tumikhim siya at kinuha ang folder niya sa mesa.

"M-maraming lamok sa bahay kagabi eh, Sige Aesh mag chicheck muna ako ng patients!" Dali-dali siyang tumalikod at umalis.

Anyare do'n? Natural lang naman na may hickey siya sa leeg eh. May pagkabampira siguro iyong boyfie niya. I want that too! Just kidding.

Pumasok ako sa ICU at chineck ang pasyente na katatapos lang operahan ni Doc kanina.

He was shot at tumama iyon malapit lang sa puso niya. Mabuti nalang at agad siyang nadala dito dahil kung hindi ay maraming dugo ang mawawala sa kaniya. Nakakaawa pa din naman siya dahil wala nang pamilya.

I checked his name on the folder I'm holding.

"Ms. Montreal? Why are you here?" Napatalon ako ng may marinig na boses sa likuran. Ang folder na hawak ko ay nahulog, pati yata ang puso ko nahulog din nang makita si Thad.

Agad ko iyong pinulot at bumaling ng tingin sa lalaking kakapasok lang.

"I am a nurse so I'm here, May kailangan ka?" I asked him.

Namulsa siya at lumapit sa kinaroroonan ko. Unti-unti niyang nilapit ang itsura niya sa akin. Napatingin naman ako sa mapula niyang labi. It looks so soft, I wonder what it tastes like kahit ngayon lang Lord, pagbigyan mo na ako.

Aaminin kong may pagkamalandi talaga ako pero sa kaniya lang naman. Choosy ako 'no! I closed my eyes and waited for his soft plump lips to touch mine pero nagulat ako ng humagalpak siya.

What the hell? Thaddeus Madrigal is a full time jerk!

"Why did you close your eyes? Hindi naman kita hahalikan. Ayokong humalik sa mga katulad mo. And you're not my type so... leave." Kinuyom ko ang aking kamao at pinigilan ang sarili ko na masapak siya.

"Gago! As if naman gusto kong mahalikan mo ako 'no? Like duh? My first kiss is reserved for my husband hindi para sa manyak na katulad mo!"

Inirapan ko siya at lumapit sa pasyente na mahimbing ang tulog.

"First kiss? Diba nakuha ko na iyon noong High School pa tayo?"

Kinuyom ko ang aking mga kamao. Bumalik sa akin ang mga ala-ala noong mga panahong iyon, those times when I feel pity for myself because of loving him too much.