ინტიმური სახელები

6

- მისმინე, შეგიძლია სახის გამომეტყველება შეიცვალო? - ეკითხება ჯონგუკი, თან კაბინის კიდეს ეყრდნობა. - მეჩვენება, რომ როგორც კი მას გამოვაჩენ შენ ეგრევე მომწყვიტავ?

- რა სისულელეა? - იღიმის ჯიმინი, რომელიც მოპირდაპირე კედელზეა მიყრდნობილი. - მაინტერესებს იქ როგორ აღმოჩნდა.

ისეთი შეგრძნებაა, რომ საუბარი არის არა სახელზე, არამედ დეიდაზე, რომელიც ახალ ბინაში გადავიდა. ნუ ასე არ საუბრობენ სახელებზე, განსაკუთრებით სხეულის ამ ნაწილებზე. ჯონგუკი ამის გამო ძალიან ღელავს და წუხს. მას ექიმის გარდა არავისთვის არ უჩვენებია სახელი. მან უკვე გაარკვია, რომ ყველაფერი წესრიგშია, მაგრამ მაინც.... ვიღაცას აჩვენო ის.... ეს არ არის რაღაც სიმახინჯე, უბრალოდ სახელია, ამ ბიჭის სახელი. ჯონგუკი ძალიან იღლება და უკვე მზადაა წასასვლელად, მას არ შეუძლია ამის გაკეთება

- იცი. - ჩაიწმინდა ხმა ჯიმინმა და ჩუმი ხმით იწყებს: - მე იმდენი ხანი ველოდი, როდის გამოჩნდებოდა ის... შენ ვერც კი წარმოიდგენ რა ბედნიერი ვიყავი. მე ვფიქრობდი, რომ მსოფლიოში ახლა არის ადამიანი, რომელიც მე მჭირდება იმდენად, რამდენადაც მე მას, როგორი სულელი ვიყავი, ეს ყველაფერი კი სულელური ზღაპარია, ცოტა სამარცხვინოც კი. შენზე რას იტყვი?

ჯონგუკსაც ასევე რცხვენია, მაგრამ უკვე არა სახელის, არამედ პაკის სიტყვების გამო. როგორც ჩანს ის მართალია და ყველაფერი ზუსტად ასეა, მაგრამ სიმწარე სწრაფად ვრცელდება მის გულში. ,,სულელური ზღაპრები" - ეს იმის გამო რომ ჯონი არ არის მოდური, უყვარს თამაშები და კომიქსები? მხოლოდ ამიტომ? რა უნდოდა ასეთი ჯიმინს, რომ სახელები მისთვის სულელური ზღაპარი აღმოჩნდა.

- მე შემეშინდა იმის გამო, რომ ის იქ.... ნუ შენ გესმის.

- შენ პენისზე.

- ხო, - აქნევს თავს ჯონი.

- ჩემი აზრით ამაში უცნაური არაფერია, რა მნიშვნრლობა აქვს სად იქნება ის?