~Шинэ жилийн өдөр~
Сэүн бид хоёр одоог ч хүртэл түрээсийн байрандаа амьдарсаар л байна. Энэ ч надад тухтай санагдаж байлаа. Ямар ч баян тансаг зүйл байхгүй зөвхөн бид хоёр л хамтдаа байх нь дэндүү сайхан.
Өнөөдөр шинэ жилийн өдөр. Ойр хавийн гудамж талбай гацуур мод, гэрэлтүүлгээр дүүрчихсэн. Америкчууд шинэ жилийг үнэхээр нүсэр тэмдэглэдэг нь үнэн бололтой. Сэүн бид хоёр ч бас гэрээ чимэглэж, амттай хоол бэлдэн, улаан өнгийн хос цамц өмсөцгөөн шөнө дунд болохыг хүлээн сууна.
Сэүн гэнэт чанга орилсоор "Хайраа?"
Би шарж буй мах руугаа харсаар "Яасан?"
"Хоёулаа оргилуун дарсаа аваагүй байна!!"
Том нүдэлсээр Сэүн рүү харан "Айн?... Нээрээ тийм байна шүү дээ!"
Би ийнхүү хэлсээр хэлээ гарган зогсвол Сэүн гадуурх хувцсаа шүүрсээр "Хайр нь гялс гарчхаад ирье. Чи хоолоо хийгээд байж бай."
YOU ARE READING
Marriage
RomantikТүүнд хүнийг хайрлаж, халамжлах сэтгэл зүрх байгаагүй. Тэр үргэлж хэлдэг. "Намайг хайрлах хэрэггүй" гэж Гэхдээ юу гээч? Тэр өөрийн хүнийг хайрлаж чаддаггүй мөс шиг сэтгэл зүрхээ хайлуулаад намайг хайрладаг болсон... Энэхүү бичвэрт дурьдагдсан үйл яв...