Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Гэртээ хэвтсээр байгаад бүр уйдаж үхэх нь ээ, Сэүнээ!"
"Хөөе, гадаа хүйтэн байна. Хүүхдүүд маань гомдчихно шүү дээ. Ээж бид нараас болоод гадуур гарч чадахгүй байна гээд гомдчихвол яах болж байна аа? Бидний ихрүүд гомдоод гэдсэн дотроо уйлж байвал яана! Сүхёнаа дахиж ийм юм яриад үзээрэй!!!" гээд л намайг загнаж гарав.
Би ямар хүүхдүүдээ буруутгасан биш дээ.
Гомдолтойн аргагүй хошуугаа байдгаар нь цорвойлгочхоод, Сэүний өөдөөс эгцэлж харалгүй зурагтаа үзэн суув. Харин Сэүн гуай хажууд суучхаад намайг анзаарах ч сөхөөгүй гэдсэн дэх хүүхдүүдтэйгээ ярьсан хэвээр л.
Би түүнийг өөрөөсөө түлхээд "Алив цаашаа бай. Хүнтэй наалдаад байх юм."
Сэүн над руу нүдээ бүлтийлгэсээр "Аав нь хүүхдүүдтэйгээ ярьж байхад яагаад хориглоод байгаа юм!"
YOU ARE READING
Marriage
RomanceТүүнд хүнийг хайрлаж, халамжлах сэтгэл зүрх байгаагүй. Тэр үргэлж хэлдэг. "Намайг хайрлах хэрэггүй" гэж Гэхдээ юу гээч? Тэр өөрийн хүнийг хайрлаж чаддаггүй мөс шиг сэтгэл зүрхээ хайлуулаад намайг хайрладаг болсон... Энэхүү бичвэрт дурьдагдсан үйл яв...
