"Унах шахлаа шүү"Болсон явдалд ичиж сандралдан чимээгүй зогсоцгооно. Гэхдээ Чанёол байгаагүй бол би бараг хэвтэрт орох байсан байх. Санаа алдсаар Чанёол руу харан зогсоод "Баярлалаа. Та байгаагүй бол би балрах дөхлөө" хэмээн хэлээд бөхийлөө.
Чанёол зөөлнөөр инээмсэглэн "Зүгээр дээ."
Бид бие бие рүүгээ инээмсэглэн зогсож байх үед гаднаас хүн орж ирэв. Тэр хүн бол Сэүн байсан юм. Сэүний царай биднийг харах үед нэг л аймар, айдас төрүүлэм болж хувирах нь тэр.
Сэүн над руу харан хөмсгөө зангидсаар "Гараад ир."
Түүний хоолойн өнгө яагаад ингэж аймар сонсогдоод байна аа. Би Чанёол руу харж худлаа инээмсэглэчхээд Сэүний ардаас гарлаа.
Намайг гарах үед Сэүн "Чамайг хэн энэ нэг юмны өрөөг цэвэрлэ гэсэн юм. Яг одоо гэртээ харь."
YOU ARE READING
Marriage
RomantizmТүүнд хүнийг хайрлаж, халамжлах сэтгэл зүрх байгаагүй. Тэр үргэлж хэлдэг. "Намайг хайрлах хэрэггүй" гэж Гэхдээ юу гээч? Тэр өөрийн хүнийг хайрлаж чаддаггүй мөс шиг сэтгэл зүрхээ хайлуулаад намайг хайрладаг болсон... Энэхүү бичвэрт дурьдагдсан үйл яв...