Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Бүхэл бүтэн шөнө дунд хүртэл гадуур хий дэмий алхаж байхад хэн ч ардаас минь гарч ирээгүй, хэн ч утас руу минь залсангүй.
Аав ээж дээрээ очоод хүссэнээрээ уйлмаар байгаа ч тэднийхээ сэтгэлийг шархалж буйг харахыг хүссэнгүй.
Түрийвчээ гэрт үлдээчихсэн болохоор буудал эсвэл саунд хонож чадахгүй нь. Яах ёстойгоо мэдэхээ байлаа. Хэрвээ буцаад очвол би л эвгүй байдалд орох нэгэн нь.
Би яах ёстой вэ?...
Утас дуугарч байна.
Сэүн!!!!!!...
Би энэ дуудлагыг авах хэрэгтэй юу?
Ардаас хэн нэгэн шүгэлдэх чимээ гарахад эргэн харвал нэг залуу над руу гараараа дохиж байлаа. Би айсандаа чигээрээ харсаар гүйж эхлэн шууд л дуудлагыг авч орхилоо.
Би шивнэх шахам "Сэүнээ? Хурдлаарай, намайг ирээд аваач. *** гудамжны захад явж байна. Сэүнэээ! Хурдлаарай!"
YOU ARE READING
Marriage
RomanceТүүнд хүнийг хайрлаж, халамжлах сэтгэл зүрх байгаагүй. Тэр үргэлж хэлдэг. "Намайг хайрлах хэрэггүй" гэж Гэхдээ юу гээч? Тэр өөрийн хүнийг хайрлаж чаддаггүй мөс шиг сэтгэл зүрхээ хайлуулаад намайг хайрладаг болсон... Энэхүү бичвэрт дурьдагдсан үйл яв...
