CHAPTER 5
Natasha's Point of View
OUCH! Ang sakit ng ulo ko, hindi pa ako makagalaw ng mabuti, parang ginagapos ako ng mainit na tali. Napahawak ako sa ulo ko bago ko minulat ang mga mata ko. Teka...
NA SAAN BA AKO?!
Bakit puro puti? Na sa langit na ba ako?
"Mabuti at gising kana, hija." Bigla akong napalingon sa nag salita. Mukha itong isang matandang nurse o baka may edad lang.
"A-Anong lugar po ito?" tanong ko.
"Nasa hospital ka, alam mo bang grabe ang pag-aalala sa 'yo ng tinatawag nilang si king?" Sino'ng King ang tinutukoy niya?
"Salamat naman at gumising kana. Alam mo bang mag da-dalawang araw nang hindi kumakain si, King?" D-Dalawang araw? Hindi ba siya nagugutom? At saka, bakit dalawang araw?! Ano'ng nangyari?
"Ayaw niya kasing umalis sa tabi mo. Hindi pa siya natutulog kakahintay sa iyo na gumising. Kailangan ko pa siyang painumin ng sleeping pills para lang makatulog," pag sumbong niya na may halong lungkot.
"Uhm... N-Na saan po siya ngayon?" Tiningnan ako nito na parang may sira ako sa utak.
"Na sa tabi mo, hija. Hindi mo ba nakikita?" Na pa tingin naman ako sa tabi ko at nandito nga siya, nakayap sa akin at nakalubog ang mukha sa neek ko.
"Nilalagnat na siya pero ayaw niya pa rin umuwi at uminom ng gamot. Puwede bang ikaw na lang ang mag painom sa kaniya? Matigas kasi ang ulo niya at takot namang pumilit ang ibang painomin ito dahil baka raw mahawalan sila ng trabaho." Lumapit ito sa akin at bumulong.
"Kung maaari ay pagalitan mo siya kung ayaw pa niyang kumain. Tapangan mo anag loob mo, hindi na kaya ng katawan niya kung magpapatuloy siya na ganiyan."
"Ah sige po, ako na ang bahala, maraming salamat po." Nilagay niya ang gamot sa lamesa.
"Salamat, hija. Oh siya, aalis na ako ha, may aasikasuhin pa kasi akong pasyente, at oo nga pala, hija, kahapon pa iyan halik nang halik— e-este, yakap nang yakap sa 'yo." Napailing-iling na lang ito bago itong tuluyang lumabas.
Pinagmasdan ko si Vlad, halata mong pagod siya at saka may eyebags na rin oh. "Gaano ba katigas ang ulo nito?" Tanong ko sa sarili at inalis ang kamay niyang nakayakap sa akin. "Tapos hindi pa kumakain."
Gumalaw siya ng kaunti at dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata niya. "Y-You're awake. How are you feeling? Do you still remember me?Are you in pain? Should I call the nurse?" sunod-sunod na tanong niya.
"Kagagaling lang ng nurse rito kanina," sagot ko.
"Uhm... Are you hungry?" Bumangon siya at kumuha ng pagkain.
"I reserved some food for you, ito kumain ka muna," sabi niya at susubuan na sana ako ng kanin.
"I'm... I think I'm full." Why does he act kind all of the sudden?
"Are you sure? You didn't eat anything though." Napatagilid ako ng ulo ko nang maalala ko ang sinabi ni manang.
"Ikaw rin naman ah?" saad ko. T-Tapangan ko raw ang loob ko. Haha.
Ama namin, sumasalangit ka~ "B-Bakit ako ang sinusubuan mo? Ikaw nga ang may lagnat diyan eh. Akin na nga!" Lakas loob akong umupo at inagaw ang pagkain sa kaniya.
"Oh kumain ka, dalawang araw ka raw hindi kumakain," sabi ko at sinubuan siya ngunit tiningnan niya lang ito.
Sambahin ang ngalan mo~ T-T
"B-Bilis! Nangangalay na ang mga kamay ko," tapang tapangan na sabi ko.
"I'm full, ikaw na ang kumain niyan." Full daw eh halos tutulo na nga ang laway niya sa kakatitig ng pagkain eh. Matigas nga ang ulo niya hahaha. T-T
"Ayaw mo?"
"Busog ako." Tinaasan ko siya ng kilay. "May yakap ka sa akin kung kakainin mo ito," nakangising sabi ko. H-Hindi ba yakap nang yakap daw ito sa akin? B-Baka uto-uto naman siya haha.
"G-Give me that, I'm starving," saad niya at inagaw sa akin ang platong puno ng pagkain.
Napapangisi na lang ako habang kinakain niya ito. Mabuti na lang at uto-uto siya.
"Oh, na saan na hug ko?" Niyakap ko naman siya. "H-Here, inomin mo," utos ko at binigay sa kaniya ang gamot.
"Ew, what the hell is that?" Tanong niya habang nakangiwi.
"M-Medicine? Inumin mo raw sabi ng nurse."
"Hell no!" sigaw niya at tinabig ang kamay ko kaya kamuntikan ko na itong nabitawan.
"H-Hoy, teka lang!" Mabuti na lang mahigpit ang pagkahawak ko rito. Tiningnan ko ito ng masama. Mauubos na yata ang pasensya ko rito.
"No, no, I will not drink that, never. The reason why I take care of my freaking self is for that exact reason. I will not f*cking drink that."
"Fvcking yes, Vlad, inumin mo!" sigaw ko
"Iinumin ko lang yan kung hahalikan mo ako!"
BINABASA MO ANG
Married to a Pervert Billionaire
RomanceNatasha Velesquez, naglaki siya sa isang mayamang pamilya. Habang tumatagal ay unti-unting nalulugi ang kanilang negosyo kung kaya ay ang mga magulang nito ay kailangang manghiram at mangutang upang maibangon ulit ang kanilang negosyo. Ngunit sa pag...
