Ruhunu kaybetmiş bir kadının hikâyesi...
kalbi kırık yaralı bir kadın..
karanlıkta kaybolmuş bir kadın..
terk edilmiş kovulmuş bir kadın..
nefret ve öfke dolu bir kadın...
en büyük öfkesi ve nefreti kendine olan bir kadın...
insan kendini sevmezmiyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhabalar sizden küçük bir ricam var yıldıza basıp oy verirmisizinz İyi okumalar ☺️
Bir yerlere varmadan, nasıl böyle hiç durmadan akıp gidiyor günler. Yaşam diye verdiğin bu mu söyle. O mu sırtıma sapladığın hançer!.
Yazarın gözünden
Genç adam iş yerine doğru yürümeye başladı, kafası oldukça karışık , olan biteni anlamaya çalışıyor du , nasıl bir anne bir başkası için evlatlarından vazgeçer! Onu anlamaya çalışıyor ama anlayamıyor du! Belki gelip anlatsa onlardan anlamalarını istese önce öfkelenir kabul etmez ama babasının ölümünden sonra bir başına kalıp kendince çocuklarını büyütmeye çalışan vefakar annesini anlamaya çalışır ve izin verirdi!
Bir akşam "benden bu kadar artık kendi hayatımı yaşayacağım kendi başınızın çaresine bakın. Beni de artık rahatsız etmeyin.! " Deyip çıkıp gitmiş kardeşiyle öylece kalakalmış tı. Küçük kız kardeşine bakmış çalışmış okutmuş du , bir çok zorluk çekmiş ama kardeşi için elinden gelenin fazlasını yapmıştı. Peki onca zaman sonra annesi neden onunla konuşmak istiyor du!
Karşısında yağmurdan sırılsıklam olmuş , iş yerinin kapısına yaslanmış öylece gök yüzünü izleyen kadını görmesi ile düşüncelerinden sıyrılmış kaşlarını çatmıştı . Kendisinin geldiğini bile fark etmemiş bu kadını önce incelemiş tanımadığına karar vermişti.
"Sende kimsin?"
Deyip gözlerini çekmeden cevap vermesini beklemişti ama kadın cevap vermek şöyle dursun kıpırdamamıştı bile! Duymadığını düşünüp tekrar
"Sana diyorum! Kimsin ve benim iş yerimin kapısında ne arıyorsun.?"
Kadın adama yavaşça dönmüş donuk bakışlar göndermişti. Genç adam merakla cevap vermesini bekliyordu ama kadınla göz göze gelince ürpermiş daha çok sorgulamasına neden olmuştu. Daha önce çok insan görmüş bir çok duyguya şahitlik etmişti, ama karşısındaki kadının gözleri ölü gibi bakıyor sanki geceyi gözlerin de misafir ediyordu . Bu kadına ne olmuştu!
Genç kadın yavaşça ayağa kalkıp önce binaya baktı kendi yansımasına attığı ölümcül bakış genç adamın dikkatini daha çok çekti , Genç kadın hareketlenip adamın yanından geçmeye çalıştı ama o kadar güçsüz adımları vardı ki sanki iki adım sonra yere yığılıp kalacak gibi..
