Ruhunu kaybetmiş bir kadının hikâyesi...
kalbi kırık yaralı bir kadın..
karanlıkta kaybolmuş bir kadın..
terk edilmiş kovulmuş bir kadın..
nefret ve öfke dolu bir kadın...
en büyük öfkesi ve nefreti kendine olan bir kadın...
insan kendini sevmezmiyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acı çekmekten korkan biri, zaten korktuğundan acı çekiyordur. Montaigne
*******
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öylece burada oturamazdım..Evet Ateş'in işlerime karışmasını istemiyordum ama ona çok şey borçluydum...
Neden o son bakışları kalbimde ağır bir yük taşıyor gibi hissettirdi?...Öfkesinden değil ama o bakışları beni çok korkuttu...
Aylardır hissizlikle sarmalanmış bedenim neden bir çift gözle dengesini şaşırdı.Korktuğum şey aslında neydi?..
Offf beynimin içi çar çöp pazarı sanki..Kendimi bulamıyorum..Gücüm yok tekrar güvenmeye..Kalbimi açmaya..Benim devam etmeye bile gücüm yok!
Yerden ellerimle destek alarak ayağa kalktım.Başım hafif dönsede biraz bekleyip odadan dışarıya çıkmak için adımlamaya başlamıştım ki gözüm ecza dolabına takıldı.Gerekli malzemeleri alıp odadan çıktım.
Gelen kırılma seslerinden Ateş'in çalışma odasında olduğu bariz ortadaydı.Derin bir nefes çektim ciğerlerime beklemeden odaya daldım.
Sırtı kapıya dönük pencere pervazına yaslanmış,kendini sakinleştirmeye çalışıyordu.Bunda zorlandığı düzensiz nefeslerinden ve hızla inip kalkan omuzlarından anlaşılıyordu.
''Sağır mısın? Çık dış...''
Beni görünce sözünü yarıda kesti ve öylece gözlerime baktı
''Otur''
Donmuş gibi hiç bir tepki vermedi.Öylece bakıyor gözleri gözlerimden milim kıpırdamamıştı..
Keşke dedim o an..Keşke bu bakışlar gerçek olsa..Keşke kendimi koşulsuz bırakabilsem sana..Ama çok iyi biliyorumki beynimin sevgiye olan açlığından oynadığı oyundan başka birşey değil..!
Ellerimi göğüs kaslarına koyup geriye doğru itmeye başladım.Niyetim arkadaki tekli koltuğa oturtmak ve duvarımda çatlak oluşturan sevgili yumruğuna bi göz atmak,pansuman yapmaktı.Peki yerinden kıpırdadımı hayır!
