Ruhunu kaybetmiş bir kadının hikâyesi...
kalbi kırık yaralı bir kadın..
karanlıkta kaybolmuş bir kadın..
terk edilmiş kovulmuş bir kadın..
nefret ve öfke dolu bir kadın...
en büyük öfkesi ve nefreti kendine olan bir kadın...
insan kendini sevmezmiyd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" İNSAN İNANDIĞI ŞEYLER UĞRUNA MUHTEŞEM HATALAR YAPABİLİR "
~günümüz~
Aynada kendime son kez hızlıca bakıp hazır olduğuma kanaat getirdim. Sanırım aynalarla hiç bir zamanbarışamayacağım! Odadan çıkıp Ateş'in ofisine doğru hareket ettim. Kapısının önüne gelip ciğerlerime derin bir nefes çektim, kapıyı tıklatıp gel demesini beklemeden içeriye girdim. Elinde ki dosyalardan başını kaldırmadan karşısındaki koltuğu gösterdi.
"Otur"
Gösterdiği koltuk yerine diğerine oturdum , karşılığında yandan bir gülüş sundu,
"Bende öyle düşünmüştüm!
Yandan bir tebessüm de ben sundum. Ateş ile en çok yaptığımız şey restleşmek olsa gerek! Elindeki dosyayı bana uzatıp,
"Oku! Sana uymayan yerler varsa, yada değiştirip eklemek istediğin! Tekrar hazırlamalarını söylerim"
Dosyaları alıp koltuğa iyice yayıldım. bacak bacak üstüne atıp okumaya başladım. Biraz doğrulup elime bir kurşun kalem aldım. Parmak aralarımda çevirdim, bazen de kalemin arka kısmını dişlerim ile ezdim, bu bir şeyler okurken genelde yaptığım bir alışkanlık olmuştu.
Dosya da çalışma koşullarım vardı. Bana 2 senelik bir sözleşme hazırlamış, haftada bir gün tatil vermişti, ödeyeceği maaş da gayet iyiydi, haftalık 200 TL elime verecek maaşın geri kalanı borçlarımakesilecekti.
Bir senenin sonunda ona borcumu ödeme zamanım gelmişti burada işe başlayacakdım. Benim için daha iyiydi burayı seviyordum.
"İki"
dedim başımı kaldırmadan,
"İki??"
Tek kaşını kaldırmış söylediğimi anlamaya çalışıyor du.
"Hafta da iki gün tatil istiyorum. Onun dışında bana uyar."
" Peki! iki olsun. Bir kaç saate yenisini getirirler imzaları atarız."
