Sefirin Kızı | NarGed

#Bilmekİstemediler

Narenin ani tepkisiyle Gediz şaşırmıştı. Ağzındaki lokma ile kibarca konuştu.

"Neden ki?"

Nare yere bakarak cevapladı.

"18 yaşıma girerken, üstümdeki elbise pembeydi.."

Gediz gözlerini kapadı, dudaklarını ısırarak içinden mırıldandı.

"Allah belanı versin Gediz."

Gözlerini yavaşça açtıktan sonra Narenin devam edeceğini anladığı için konuşmadı.

"O kıyafeti seçerken o kadar heyecanlıydım ki.."

Cümlenin gerisi gelmedi. Çünkü ne Narenin cümlenin devamını getirmeye gücü vardı, ne de Gedizin devamını dinlemeye..

"Nare ben-"

Gediz Narenin gözlerine bakınca sustu. Kızın anlam yüklü bakışları altında eziliyor gibiydi.

"Bilemezdin Gediz. Kimse bilemezdi.."

Biraz sessizleştikten sonra devam etti. Acı bir tebessüm etti ve Gedizin gözlerine odaklandı.

"Kimse de bilmek istemedi zaten.."

🌼

"Kaç dolar çalınmış?"

Karşı tarafı dinledikten sonra konuşmaya devam etti.

"Gerisi gelir diyon yani.."

Kafasını onaylar gibi sallarken yüzünü yavaşça sıvazladı.

"Tamam, ben kimin aradığı biliyorum, evet doğru duydun. Sen kasanın başından ayrılma yeter! Eyvallah!"

Telefonu kapattıktan sonra kendi kendine söylenmeye başladı Sancar.

"Ulan ırz düşmanı, bunu sen yapmadıysan bende bir şey bilmiyorum!"

Telefon rehberinden "Eski Sadıç" yazısını bulduktan sonra basılı tutarak yana kaydırdı ve kulağına götürdü.

Biraz beklemesi bile söylenmesine yetmişti.

"Aç ulan aç!"

Karşı taraftan ses gelmesiyle sustu.

"Alo ortak, beni çok özledin galiba. Her gün arıyorsun."

Alaycı bir tınıyla konuştu Sancar.

"He, eski ortağım gelse de iki yumruk sallasam diyordum."

Bir gülme sesi geldi arkadan.

"Allah Allah, kalp kalbe karşıymış."

Karşıdaki ses bir anda ciddileşti.

"Ne istiyorsun?"

"Gediz Işıklıdan beklenmeyen hareketler, ciddi olmak ve sen."

"Ne istiyorsun dedim!"

Sancar hiddetle bağırdı.

"Benden çaldığın paraları ulan, zeytinliğin kasasından aldığın 100 bin lirayı!"

🌼

"Bu olmaz. Bu da kötü. Bu çok çirkin."

Nare elbiseleri karıştırırken Gediz uzaktan onun bu tatlı hallerini izliyordu.

En sonunda eline mavi bir elbise geçti. Elbiseyi enine boyuna süzdü. Belindeki kahverengi kemeri, kolu düşük dizinin 5 cm aşağısına gelen çok tatlı bir elbiseydi. Elbiseye sarıldı.

"Sen benim aradığımsın."

Narenin cümlesine gülümseyen Gediz, kalbindeki acıyı cümlesine yansıttı.

"Sende benim arayıp bulamadığımsın Nare.."

Bir gün bu sözleri ona söyleme fırsatı olur muydu? Kim bilir..

🌼

"Gımıldan, gımıldan, gımıldanıver gari!"

"Elvan abla yavaş, garıştırıyom ya işte.."

Elvan ellerini hızlı hızlı dermişcesine salladı.

"Haydin gari!"

Konağın içinde ordan oraya koşuşturan çalışanlar ve gelinler seferber olmuş haldelerdi.

"Gülsiye, sardın mı gızım sarmaları?"

"Sardım Elvan abla!"

"Getir göster!"

Mutfaktan bahçeye koşar Elvan.

"Dendeee! Elinizde emme hızlı çıktı ha!"

Ordan geçen bir adam konuştu.

"Efemize canımız feda."

Yanına gelen Haliseye döndü Elvan.

"Bu kurban fikri harika bir fikirdi ana."

Gururla başını kaldırdı Halise.

"Bunca yıldır efeyiz, olcek o gadar."

"Gayınanam benim be!"

Haliseye bir anda sarılan Elvan mutluluktan havalara uçuyordu.

"Tamam Elvan. Hayde sen içeri geç."

"Baş üstüne!"

🌼

"Gediz sence bu plan işe yarayacak mı?"

Gediz Nareye baktı. Kızarmışçasına sulandırarak mimik değiştirdi.

"Nare bana güven. Biz dimdik durduğumuz sürece kazanmamız işten bile değil."

Nare derin bir iç geçirerek Gedize baktı.

"İnan bana son zamanlarda güvendiğim tek kişisin Gediz."

Bölüm sonu.

Yakında sezon finali yapmak istiyorum. Sizce?

Bölümdeki en sevdiğiniz replik?

Kitaptaki en sevdiğiniz replik?

Fikir ve önerileriniz.

See good bay!