Sefirin Kızı | NarGed

#SadeceNare

Yorumlar bu şekilde giderse dönmemek üzere gideceğim burdan.

Gediz beyle tanıştıktan sonra biletimizi aldık ve uçağa doğru gitmeye başladık.

İçimdeki telaşı susturmam mümkün değildi. Tek temennim bir an önce kızımı babasına bırakıp, hayatın beni bıraktığı yöne, güçlü olmak zorunda hissetmeyeceğim bir yöne süzülmekti.

Ancak korkularım peşimi bırakmıyordu. Gerçeklere bakacak olursak, babam bizi her an bulup gelebilirdi. Akını adamlarına şutlayıp bizimle uğraşabilirdi.
Yada adamları eve geldiğinde Akını ve videoyu bulup Japon polislere haber verebilirlerdi.

"Kahretsin, kahretsin!"

Derin bir nefes verdim. Nefesimi verirken, içimden bir ses fısıldıyordu. Hayatını değiştirecek bir şeye başladın Nare.

"Sakin ol Nare, kendin ol.."

Uçağın merdivenlerini tırmanırken, arkadaki güçlü adımlara kulak tıkamam mümkün olmamıştı. Korku yine bedenimde hayat bulmuşken, onu def etmemin imkansız olduğunu biliyordum. Arkama bakmadan Meleği kolundan hafifçe çekerek önüme aldım.

Kimsenin ona dokunmasına izin veremezdim. Beni hayata bağlayan, gücümü veren şey kızımdı.

Meleğin Naresi.

Bunun kadar yakışmamıştı bana hiçbir lakap.

Bana bir lakap vermiş, o lakabın hakkını vermem için zorunlu tutmuşlardı.
Alacakuş gibi uçmamı istemişlerdi.
Sancarın Naresi olup, ona itaat etmemi istemişlerdi.

Bu asla olmamıştı. Olmayacaktı.

"Nare hanım?"

"Anne?"

Kulağıma dolan uğultular yavaşça netleşti. Dizlerime sarılmış olan miniğime döndüm. Dağılmış gibiydim.

"Nare hanım, iyi misiniz?"

Karşımdaki bordo paltolu, takım elbiseli adama odaklandım.

"Gediz bey, sizin burada ne işiniz var?"

"Sanırsam uçakta yolculuk yapmak için bulunuluyor. Yanlış mıyım?"

Tebessüm ettim.

"Aynı uçakta olmamızdan bahsetmiştim. Her neyse."

Arkamda kuyruk oluşmasını önlemek amacıyla hızla ilerlemeye başladım. Önüme gelen ilk boş koltuğa kendimi attım. Yıkılmadan buraya ulaştığım için fazla şanslıydım. Deri kaplamalı, dışındaki kırmızı kurdelesiyle, yıllardır sırlarımı taşıyan defterimi çıkardım çantamdan.

Elime aldım, kapağını yavaşça okşadım. Etrafını çevreleyen kurdeleyi elimle yavaşça söktüm. Defterde bulunan, yazdığım en son yazıyı okuyarak iç geçirdim.

"Cehenneminden kurtul ve özgürleş. Sen bunu hakediyorsun."

Yazardan..

Kızına bunu borçluydu. Ona rahatça parkta oynayabileceği, patırtı kütürtü olmayan bir hayat borçluydu. Ama ona bu imkanları kendisinin sağlaması mümkün değildi. Peşinde Akın ve Güven gibi hatrı sayılır adamlar oldukça, imkansız gibiydi.

O yüzden kızını Sancara bırakacaktı. Emindi, Melek ona sevmeyi öğretecekti. Belki bir daha can yakmazdı ha?

Bir çift kahverengi gözün kendisini izlediğini çok sonra farketti Nare. Yavaşça kafasını diğer koltuğa çevirdi. İşte orda diye bağırdı biri içinden. Neden burda? diye söylendi başka biri. Ne yapmalıyım? dedi bir diğeri.

Narenin kendisine döndüğünü farkeden Gediz toparlandı oturduğu yerde. Narenin sorgulayan bakışlarına karşın sessiz kalmayı tercih etti.

Kısa bir zaman geçince bile dayanamadığını farkederek Nareye döndü ve konuşmaya başladı.

"Nare hanım-"

"Sadece Nare yeterli."

"Peki şey.. Nare, en sevdiğin renk ne?"

Gedizin durduk yere sorduğu saçma soruyla gülümsemeye başladı Nare.

"Nerden çıktı şimdi bu?"

"Hiiç, içimden geldi."

"Peki hmm."

Kafasını düşünüyormuş gibi eğdi büktü genç kadın.

"Mavi."

Alaycı bir şekilde gülmeye başladı.

"Ne tesadüf benimkide mavi."

"Bana hiç öyle gelmedi ama."

"Vallahide billahide mavi ya!"

"Çarpılacaksın."

Sessizce mırıldandı.

"Böyle çarpılmaya can kurban!"

"Efendim?"

"Yok bir şey."

Uçağın inişe geçtiğini farketmesiyle bulunduğu yerde toparlanmaya başlamıştı Nare. Tamamen toparlandığında uçağın yarısı zaten boşalmıştı. İnmeden önce Gedizin elini sıktı.

"Hoşçakal Gediz, umarım yine karşılaşırız."

"Tabiki karşılaşacağız."

El sıkıştıktan sonra kısa bir an göz göze geldiler. Gözleriyle sarıldılar belkide birbirlerine. Bırakmak istemiyorlardı hiç, ama kader bu ya, elden ne gelir yine..

Keşke bilselerdi gelecekte ne halde olacaklarını..

Bölümü nasıl buldunuz?

Nare ve Gediz nasıldı?

Kitabın hangi hali daha iyi? Bu mu? Önceki mi?

Sizleri seviyorum ve unutmayın Juliet Romeonundur 🖤✌🏻