Hareketsiz [TAMAMLANDI!]

3.Bölüm: Korku

Canlılar yaşamı boyunca bir çok şeyden korkmuştur. Hangi dinden olduğun , dilin,ırkın,cinsiyetin, makamının hiçbir önemi yoktur korkularının karşısında. Luka içinde bunlar harfiyen geçerliydi, elçi öldü kura yapıldı ve Luka elçi seçildi. Luka'nın ilk korkusu elçi olmaktı ve elçi olduktan sonra artık tek korkusu vardı yanlış bir şey yapıp ölmek/öldürülmek.
Luka bu gece yanlış bir şey yapmıştı ve onu biri görmüştü o kimdi onu en kısa sürede bulmalıydı.

Korku bütün bedenimi ele geçirmişti o kişi kimse Derf ve beni görmüştü bir şeyler yapmam gerekiyordu ama ne?

Luka'yı düşüncelerinden ayıran telefonuna gelen mesaj sesiydi. Cebinden telefonunu çıkardı ve mesaj bölümüne girdi bilinmeyen numaradan bir mesaj vardı. Elleri titriyor ve parmak uçları buz kesmişti mesajın üstüne tıkladı.

Gelen mesaj;

Derf ve Luka'nın sarılırken fotoğrafı vardı mesaj kutusunda.
Luka'yı çok büyük bir korku sarmıştı altında yazan yazı onu daha da korkutmuştu.

"Selam elçi yada Luka mı demeliyim?"
Luka etrafına bakındı ama ondan başka hiç kimse yoktu etrafta.
Ya da o öyle sanıyordu...
Bir mesaj daha geldi.
"Endişelenme Luka kimseye bir şey söylemeyeceğim."
Sanki çözülmüş gibi sevinmiştim ikinci mesaja o kimdi bilmiyordum ama güvenmiştim.
"Derf ve seni kimse bilmeyecek Lalu hariç:)"
Kesinlikle beni ve eski hayatımı bilen biri bana çok yakın biri...

Luka korku ve endişeyle olanları düşündükçe elçi binasına geldiğini fark etmemişti bile.
"Siz dışardamıydınız elçi?"
"Ah...! Ne?Ben... şey... biraz etrafta yürümek istedim."
"Anladım iyi geceler." Kartımı okutup biran önce odama gitmek için acele ettim. Yatağıma serilip uyumak için gözlerimi kapattım.

Luka için zor bir gün olacaktı ama bir elçi bunun üstesinden gelmeyi bilmeliydi. Bilicekti.

Hiçbir şey olmuyordu bu beni daha da endişelendiriyordu ama günlük programımın dışına çıkamazdım.
Şuan elimde olsaydı kesinlikle ilk işim Derf'in yanına gitmek olurdu.
Elçi yardımcısını çağırdım ve ona
"Uzay bilimciyi çağırın."
"Daha dün görüştünüz."
"Her çalışanla günde bir kez görüşme hakkım var elçi yardımcısı, uzay bilimciyi çağırın." "Tamam elçi."

**Bir kaç saat sonra
"Beni istemişsiniz." "Dün ki kişi bana mesaj attı."
"Orada biri mi varmış?" "Evet Derf konumuz şuan orda kimin olduğu değil ne istediği."
Ona mesajları göstermem gerektiğini düşündüm mesaj kısmını açıp ona gelen fotoğrafı ve yazıları gösterdim.
"Bu kişi kimse her şeyi biliyor Luka seni beni ailelerimizi en önemlisi de biz birlikteyken Lalu hakkında hiç konuşmadık bu önemli bir detay kesinlikle geçmişten biri."
Bunları dün gece bende düşünmüştüm ama korkumla birlikte hiç rahatça kafa yoramamıştım. Şimdi aklımda biri vardı.

Luka'nın aklında ki kişi doğru kişiydi ama asıl mesele onu bulmak değil yapabileceklerini engellemekti.

"Burda beni geçmişten tanıyan tek kişi var ve kesinlikle bunu o yaptı."
"Bunu yapan Fol'mü?Bunu mu demek istiyosun Luka?" "Evet tam da bunu demek istiyorum." "Elçi olduğumu duyduğunda bana düşman oldu." "Haklısın." "Onunla konuşacağım buna son vermeli." "Hayır bunu yapamayız." "Neden yapamayalım Luka sen elçisin istersen o şuan ölür."
"Şuan barışçıl yaklaşıyor onunla ben ilgileneceğim."

Derf gideli yarım saat olmuştu ve ben hâlâ olduğum yerde bekliyordum, ne beklediğimi bilmiyordum ama içimde kötü bir his vardı.

"Selam Luka." "Sana Luka dememden rahatsız olmuyorsundur umarım." "Az önce Derf'i odandan çıkarken gördüm sanırım dün geceyi telafi ediyordunuz üzgünüm biraz erken geldim sanırım." "Yarın sabah sana bir sürprizim var."
Luka bu sefer gerçekten korkuyordu yarın sabah onu ne bekliyor hiçbir fikri yoktu ama çok kötü şeyler olacağı belliydi....

***Sabah saat 6.43
Dün geceden beri içimde beni rahatsız eden his yüzüne defalarca uyanmıştım kalkma saatime çok az vardı bu yüzden uyumak yerine yatağımdan doğruldum ve camdan dışarıya baktım gördüğüm şeyle gözlerim kocaman açılmıştı.
Bu benim sonumdu.

Luka sizce ne gördü?
Umarım beğenirsiniz🥰🥰💙