9. Bölüm Gerçek Aşk

75 3 0
                                    

Nefes nefese kalmıştım, bütün  enerjim bitmişti  halsiz hissediyordum kendimi biran önce  bir şeyler yemem lazımdı  insanlara zarar vermeden önce.

Luka  hızlı  adımlarla  sol tarafındaki  merdivenlere yöneldi  orada biraz dinlenip yiyecek bir şeyler varmı ona bakacaktı ama olaylar Luka'nın düşündüğü  gibi gerçekleşmeyeceği belliydi..

Sessizce ve kendimden emin  adımlarla  merdivenlerin basamaklarını  çıkıyordum  ama kalbim hiç  olmadığı  kadar hızlı  atıyordu  sanki özgürlük  ister gibi...

"Hey!Kimse var mı?"
Merdivenin  son basamağına bir türlü  adım atamıyordum  bütün  bedenim bu evden çıkmam  gerektiğini  söylüyordu  ama kalbim özgürlüğünü  burda bulmuş gibi kalmamdan yanaydı.

2 oda hariç  evin bütün  odalarına bakmıştım  hiç kimse  yoktu, terk edilmiş  gibiydi.
Merdivenleri tekrar çıktım  ve bakmadığım  odalardan birine baktım seslendim her yeri karıştırdım  ama burada da bir şey yoktu en son odaya bakacaktım  eğer  orada da kimse yoksa hayatımın geri kalanını bu evde geçirecektim.

Luka  son 2 odanın birine bakmıştı  ve kimseyi bulamamıştı son odaya girdiğinde  odanın  ortasında bir yatak vardı yatakta yatan kişi  hareket  etmeden Luka'ya bakıyordu Luka korkmuş ve gerilemişti ama yatakta ki kişi  hiç  hareket etmeden hâlâ  Luka'ya bakıyordu.

En son odanın kapısını açtım  ve aniden odanın ortasında ki yatakta yatan  kişiyle  göz göze geldim korktum ve bir kaç adım geri çekildim, o hâlâ  bakmaya devam ediyordu  konuşmadı ve yataktan kalkmamıştı. Bu  beni daha da endişelendirdi....

"Merhaba, ben kapıyı açık  buldum  ve eve girdim kötü  bir amacım yoktu bir kaç saate evden çıkarım."
Gözlerini  benden çekti  ve biraz ilerisindeki masaya yöneltti gözlerini  takip ettim baktığı  yere baktım su vardı benden su istiyorsa bunu neden söylemiyordu?

"Su mu istiyorsun?"
Gözlerini  sıkıca  kapattı ve tekrar bana baktı  yavaşca suyu aldım ve yanına gittim suyu ona verdim ama almadı suya bakıyordu  onu suyu içirmek  için  kafasından destekledim ve suyu içirdim onun bir sorunu olduğu  kesindi.

"Sen hasta mısın? Benimle bu yüzden  mi konuşmuyorsun?"
"Evet demek istiyorsan gözlerini  bir kez kapat."
Gözlerini  bir kez kapatmıştı yani hastaydı  ama şimdi  ne hastası olduğunu  öğrenmem  gerekti.

"Hastalığını  öğrenmek  için  internette biraz arama yapacağım."

Gözleriyle tam karşısına baktı ve bende gözlerini  takip  ettim bilgisayar vardı sanırım  ordan bakabilirsin demek  istiyordu.

"Tamam bu işimi  görür."
Bilgisayar  masasına oturdum, bilgisayarı açtım,ekranda bir yazı  belirdi

"Dosya kaybedildi"

Ne dosyası  olduğunu  merak ettiğim  için  dosyayı açtım  bir videoydu bu.

"Luka umarım   bu videoyu izleyen  sensindir...."
"Ne!Adımı  nereden biliyorsun benimle ne alakası var bu evin!"

"Annen benim  en yakın arkadaşımdı  Luka onu çok seviyordum ama o yıllar önce  gitti ve biz belli aralıklarla görüşebildik  seni de getirdi arada
Olun ve sen çok eğlenirdiniz ama sonra annen seni elçi  yapmak  istediği için  bütün  hafızanı  sildi ama eğer  Luka bu videoyu  izleyen sensen bil ki hafızandan bile güçlü  sizin bağınız  Olun yıllar önce  senin hafızanın silindiğini   duyunca yıkıldı birdaha seni asla göremeyeceğini  biliyordu  çok kötü  bir trafik kazası geçirdi  ve artık hareket edemiyor  konuşamıyor  ama seni hâlâ  çok seviyor Luka, Olun'a iyi bak, biz eğer  şuan yanında  degilsek bil ki Filinglilerle savaşırken  hayatımızı kaydettik  ama eminiz ki sen Olun'u bulacaksın ve ona bizden çok daha iyi bakacaksın hoşçakal Luka seni seviyoruz Olun!"

Şaşkınlığımı gizleyemiyordum  düşünmem  gereken o kadar şey vardı ki annemin benim hayatımla oynaması, buraya tesadüfen  mi geldim yoksa hisslerimle mi? Ona bakabilecek miydim ?

Luka Olum'a baktı  ve

"Gidiyoruz  Filing'e gidiyoruz sen ve ben en güvenli yere seni asla bırakmayacağım."

Olum:
Yıllardır beklediğim,sevdiğim,özlediğim Luka artık  karşımdaydı sevdiğim  kız karşımdaydı bana bakıyor,konuşuyordu ama ben tek bir söz bile söyleyemiyordum bu çok kötü hissettiriyordu ama o buradaydı  çok uğraşırsam belki konuşabilirdim ne de olsa bu yatağa  düşdüğüm  günden  beri her zaman Luka'yla konuştum  kalbim beni duymuştu kalbim benimleydi artık. Seni seviyorum Luka.

Bölüm biraz geç geldi ama çok fazla gelişme var umarım beğenirsiniz😇😇🥰🥰💜💙💙💙
Bu kötü  günlerde  hep mutlu ve sağlıklı  kalın😷😜💜

Medya da ki müziği  umarım seversiniz 🖤💕

Hareketsiz [TAMAMLANDI!]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin